آموزش
راهنمای علمی کشت و پرورش درختان آلو و گوجه
با افزایش تقاضا برای میوههای سالم و باکیفیت، کشت درختان آلو و گوجه به عنوان یکی از سودآورترین و سازگارترین فعالیتهای باغداری در ایران مطرح است. این درختان نهتنها با شرایط اقلیمی متنوع کشور سازگار هستند، بلکه با توجه به وجود ارقام بومی با کیفیت و بازارپسندی بالا، میتوانند سهم مهمی در تأمین سلامت غذایی و افزایش صادرات میوه ایفا کنند. در این گزارش، اصول علمی و کاربردی پرورش این درختان از انتخاب رقم تا برداشت و نگهداری بررسی شده است.
پایگاه خبری داوان نیوز: با توجه به اهمیت محصولات باغی در تأمین سلامت غذایی و نقش آن در اقتصاد و ارزآوری کشور، توسعه کشت محصولات صادراتمحور مانند آلو و گوجه (گوجه سبز) ضروری به نظر میرسد. این میوهها که در گروه میوههای هستهدار قرار میگیرند، از جمله محصولات استراتژیک در مناطق معتدله جهان و ایران هستند.
آلو: تنوع ژنتیکی و پیشینه تاریخی
آلوها با بیش از ۴۰۰۰ رقم شناخته شده، متنوعترین گروه میوههای هستهدار محسوب میشوند. دو گونه آلوهای اروپایی و ژاپنی از اهمیت تجاری جهانی برخوردارند. منشأ گونه اروپایی به کوههای قفقاز و مناطق اطراف دریای خزر برمیگردد و شواهد باستانشناسی نشان میدهد کشت آن به بیش از ۲۰۰۰ سال پیش بازمیگردد.
شرایط اقلیمی مناسب
آلوها به طیف گستردهای از شرایط آبوهوایی سازگار هستند، اما انتخاب صحیح منطقه کشت نقش تعیینکنندهای در کیفیت و کمیت محصول دارد. به طور کلی:
– آلوهای اروپایی در عرضهای جغرافیایی شمالیتر عملکرد بهتری دارند.
– آلوهای ژاپنی و خشکباری در مناطق معتدله و نیمهخشک با رطوبت نسبی پایین موفقتر هستند.
ارقام بومی و تجاری در ایران
گوجه (میروبالان) به عنوان پایه اصلی در ایران کاربرد گستردهای دارد و ارقام بومی با کیفیت مطلوب مانند گوجه سعدی، سردرود، شهریار و شیرازی در کشور شناخته شده هستند. از ارقام قدیمی آلو نیز میتوان به شابلون، بخارا، مراغه، قندی و سانتا رزا اشاره کرد.
نکات کلیدی در مدیریت باغ
گردهافشانی
بسیاری از ارقام آلو ژاپنی نیازمند ارقام گردهزا هستند، در حالی که برخی ارقام مانند سانتا رزا، استانلی و فرنچ خودبارور محسوب میشوند.
هرس و تربیت درخت
هرس در سالهای اولیه جهت تشکیل اسکلت درخت انجام میشود و در درختان بالغ با هدف نفوذ نور و جوانسازی شاخهها ادامه مییابد. معمولاً آلوها تا ۱۰ سال پس از کشت نیاز به هرس سنگین ندارند.
تغذیه و کوددهی
زمان بهینه برای ارزیابی وضعیت تغذیهای درختان آلو و گوجه، نیمه اول مردادماه است. میزان کوددهی بر اساس سن درخت، رشد سالیانه و عملکرد متغیر خواهد بود.
آفات و بیماریهای مهم
از جمله تهدیدات اصلی این درختان میتوان به شته آردی آلو، کرم آلو، شپشکها، پوسیدگی قهوهای، بیماری شارکا (ویروس آبله آلو) و پوسیدگی باکتریایی اشاره کرد.
برداشت و نگهداری
زمان برداشت بر اساس تغییر رنگ پوست و استحکام بافت میوه تعیین میشود. آلوهای تازهخوری معمولاً هنگامی برداشت میشوند که حداقل ۲۵ درصد سطح میوه رنگ گرفته باشد. میوههای برداشت شده را میتوان به مدت ۲ تا ۴ هفته در دمای ۰ تا ۱- درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۹۰-۹۵ درصد نگهداری کرد.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، با توجه به سازگاری مناسب درختان آلو و گوجه با شرایط اقلیمی ایران و وجود ارقام بومی با کیفیت، توسعه اصولی کشت این محصولات میتواند سهم قابل توجهی در افزایش تولیدات باغی و صادرات کشور ایفا کند.