مقالات

قارچ‌های میکوریزا کلید کشاورزی پایدار و سلامت جنگل‌ها

نتایج دو مطالعه جدید از مرکز UF/IFAS نشان می‌دهد قارچ‌های میکوریزا، شریکان نامرئی در خاک، نقشی کلیدی در افزایش بهره‌وری کشاورزی و تاب‌آوری جنگل‌ها ایفا می‌کنند.

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: کارشناسان با انتشار دو گزارش جدید هشدار داده‌اند که شیوه‌های نادرست مدیریت زمین، جمعیت قارچ‌های مفید میکوریزا را تهدید می‌کند و خواستار افزایش آگاهی کشاورزان و مدیران برای حفاظت از این «متحدان طبیعی» خاک شده‌اند.

به گزارش  خبرنگار ما، پژوهش‌های جدید انتشارات UF/IFAS، نقش حیاتی و پنهان قارچ‌های میکوریزا در حفظ بهره‌وری کشاورزی و تاب‌آوری جنگل‌ها را برجسته کرده است. این موجودات کوچک زیرزمینی، با ایجاد رابطه همزیستی با ریشه گیاهان، اساس سلامت خاک و مقاومت اکوسیستم را تشکیل می‌دهند.

همکاری پنهان برای سلامت خاک و گیاه

قارچ‌های میکوریزا با شبکه‌های گسترده خود، به گیاهان در جذب آب و مواد مغذی حیاتی مانند نیتروژن و فسفر کمک می‌کنند. در ازای این خدمات، گیاهان کربوهیدرات‌های لازم برای رشد قارچ را تأمین می‌کنند. این رابطه دوطرفه، تقریباً بر تمامی جنبه‌های سلامت خاک و گیاه تأثیرگذار است.

هالی آندرس، پژوهشگر ارشد این مطالعه، در این باره می‌گوید: «این قارچ‌ها به شدت تحت تأثیر روش‌های مدیریتی مانند شخم زدن، مصرف کود و قارچ‌کش‌ها قرار می‌گیرند. افزایش آگاهی در بین کشاورزان و مدیران زمین، کلید حفظ این سیستم‌های طبیعی است.»

دو نوع همکاری؛ یک هدف مشترک

این پژوهش به تفکیک به دو گروه اصلی این قارچ‌ها پرداخته است:

* قارچ‌های میکوریزای آربوسکولار (AMF): این گروه با حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از گیاهان آوندی از جمله اکثر محصولات کشاورزی همکاری می‌کنند. مزایای آن شامل بهبود جذب مواد مغذی، افزایش تحمل به خشکی و شوری، و تقویت ساختار خاک از طریق ترشح ماده چسبنده‌ای به نام “گلومالین” است.
* قارچ‌های اکتومیکوریز (EMF): این قارچ‌ها عمدتاً با گونه‌های درختی و چوبی همزیستی دارند و نقش کلیدی در چرخه کربن و مواد مغذی در جنگل‌ها ایفا می‌کنند. آن‌ها به درختان کمک می‌کنند تا در برابر خشکسالی و سایر تنش‌های محیطی مقاومت بیشتری داشته باشند.

راهکاری برای مدیریت پایدار زمین

نشریات EDIS تأکید می‌کنند که شیوه‌های کشاورزی پایدار مانند کاهش شخم، تناوب زراعی و استفاده از اصلاح‌کننده‌های آلی می‌توانند جمعیت این قارچ‌های مفید را تقویت کنند. در مقابل، استفاده بی‌رویه از نهاده‌های مصنوعی و اختلال در خاک می‌تواند به این شبکه‌های حیاتی آسیب برساند.

دکتر سانی لیائو، از نویسندگان این مقاله، در این زمینه خاطرنشان کرد: «با تلفیق دانش زیست‌شناسی قارچ‌ها و شیوه‌های مدیریتی، امیدواریم کشاورزان تصمیماتی اتخاذ کنند که این شرکای طبیعی خاک را حفظ و تقویت کند. شبکه‌های قارچی سالم به محصولات و خاک‌های سالم‌تر و مقاوم‌تر منجر می‌شوند.»

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، پیام اصلی این پژوهش آن است که حفاظت از این مشارکت‌های میکروبی پنهان می‌تواند وابستگی به نهاده‌های شیمیایی را کاهش داده، تاب‌آوری اکوسیستم را بهبود بخشد و بهره‌وری پایدار در بخش کشاورزی و جنگلداری را به ارمغان آورد. همان‌طور که دکتر لیائو می‌گوید: «قارچ‌های میکوریزا متحدانی هستند که برای مدیریت پایدار زمین حیاتی به شمار می‌آیند.»

پرطرفدار

خروج از نسخه موبایل