اسلایدر
بازنشر یک یادداشت/ ملاحظات محیط زیستی و منابع طبیعی؛ برنامه پزشکیان چیست؟
پایگاه خبری DA1news: انتظار ما از رئیس جمهور این است که در تمامی پروژه ها، طر ح ها و فعالیت های توسعه ای خود، ملاحظات محیط زیستی و توجه به حقوق منابع طبیعی کشور را مدنظر جدی قرار دهد و هیچ پروژه ای را بدون در نظر گرفتن مبانی حفاظت و حراست از ذخایـر ارزشمند ژنتیکی، اعم از گیاهی و جانوری و نیز منابع پایه آب، خاک و هوا، افتتاح نکند.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، علی علیزاده طی یادداشتی در روزنامه ایران در تاریخ هفتم تیر، با اشاره به موضوعات و دغدغه های مطرح شـــده در خلال کارزار انتخاباتی ریاســـت جمهوری چهاردهم، سؤال های طراحی شـــده در صدا و ســـیما و پاســـخ های نامزدها و نیز رئوس مطالب ارائه شـــده توســـط نامزدها در تجمعات و همایش های انتخاباتی، اظهار داشت: چالش هـــا، مســـائل و مشـــکلات موجـــود در بخش منابع طبیعی و آبخیزداری کشـــور، جایـــگاه مناســـبی در میـــان دغدغه هـــای نامزدهای ریاست جمهوری آینده کشـــور و نیز تا حـــدودی رأی دهندگان آنها، نداشـــته اســـت.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی و با در نظر گرفتن اهمیت محیط زیستی و منابع طبیعی کشور، پایگاه خبری DA1news بر خود واجب دانست که یکبار دیگر این یادداشت را بازنشر کند.
در این یادداشت آمده است:
عمده موضوعـــات مـــورد بحـــث در کارزارهـــای انتخاباتـــی پیرامـــون برخی از مســـائل اقتصـــادی (ماننـــد تحریم، تورم، بیکاری، دستمزدهای پایین و…)، برخی از مسائل اجتماعی (مانند بزهکاری ها و …)، سیا ســـت خا رجـــی و مســـائل فرهنگـــی (ماننـــد حجـــاب و…) بود. بـــر خـــود لازم دیدیـــم، برخـــی انتظارات جامعـــه علمـــی و کارشناسی کشـــور را در حوزه منابع طبیعـــی و آبخیـــزداری بـــه نامزدهـــا و نیـــز رئیس جمهـــور آینـــده کشـــور گوشـــزد کنیم و یـــادآور شـــویم، پایه و اســـاس هرگونه اقدامی در بخش های اقتصادی، اجتماعـــی و تضمین امنیت غذایی کشـــور، منابع طبیعی ما است و عـــدم توجه کافی به ایـــن موضوع باعث عـــدم توفیـــق کامـــل هرگونـــه فعالیت توســـعه ای در بخش های اقتصـــادی و اجتماعـــی کشـــور خواهد شد. در ادامـــه، بـــه برخـــی از مهمتریـــن چالش هـــای چند دهه گذشـــته منابع طبیعی کشـــور که بـــه دولتـــی خاصی ارتباط نـــدارد و در هـــر دولت از جمله دولـــت شـــهید رئیســـی بـــرای رفـــع آن تلاش شـــد، اشـــاره مختصـــری خواهیـــم کـــرد به ایـــن امید کـــه در برنامه ریزی ها و سیاستگذاری های رئیس جمهور آینده و ســـایر مسئولان ذیربط برای توسعه و پیشـــرفت کشـــور، مدنظر جـــدی قـــرار گیرند.
برای بهبود آب
برنامه ریاســـت جمهوری برای آب و شـــیوه مصرف آن چیست؟ و چه راهکارهایی برای بهبود وضعیت موجود پیشنهاد می کنند؟
برداشـــت بی رویه آب های زیرزمینـــی از طریق حدود یـــک میلیون چـــاه آب که بیـــش از ۴۲ درصد آنهـــا غیرمجازند، باعـــث کاهش چشـــمگیر آن به میـــزان بیـــش از ۱۳۵ میلیارد مترمکعب شـــده اســـت. ایـــن میزان، حداقل ۱۵ میلیـــارد مترمکعب بیش از کل آبی اســـت که در طول یک سال از طریق بارش های سالانه در دســـترس کشور قـــرار گرفته و مصـــرف میشـــود. به عبارت دیگر، کشـــور ما بیش از یک ســـال آب مصرفی خود را پیشخور کـــرده اســـت. عـــدم جبـــران ایـــن کســـری آب، خســـارات جبران ناپذیـــری را بـــرای کشـــور بـــه دنبـــال خواهد داشـــت. آیـــا مســـئول عالیرتبه اجرایی کشـــور ایـــن واقعیت تلخ را قبول دارد؟ اگـــر بـــه آن اذعـــان دارد، چه طـــرح و برنامه ای بـــرای جلوگیـــری از برداشـــت بی رویـــه و نیز جبران این کســـری پیشـــنهاد می کند؟
وضعیت خاک کشور
خـــاک، یکی از منابع بســـیار ارزشـــمند و خدادادی کشور است و همـــه تو لیـــدات کشـــاورزی کشـــور به جز بخشی از تولیدات شیلات و آبزیان، وابستگی کامـــل بـــه آن دارنـــد. بدون داشـــتن خـــاک مناســـب، امـــکان تولیـــد در بخـــش کشـــاورزی وجـــود نـــدارد. متأســـفانه ایـــن منبـــع ارزشـــمند بـــه انحـــای گوناگون دســـتخوش فرســـا یش، نابودی، بعضـــاً جابجایـــی و قاچـــاق بـــه خارج از کشـــور قـــرار می گیـــرد. سالهاســـت کـــه خـــاک غنی و ارزشمند کشـــورمان با فرسایش برابـــر با ۱۶.۵ تـــن در هکتار (در مقایســـه بـــا میانگیـــن جهانی آن، یعنـــی ۲.۲ تـن در هکتار) درحـــال از بیـــن رفتن اســـت.
تغییر کاربری اراضی کشـــاورزی (به صورت گســـترده در حال انجام اســـت)، علت دیگری است که باعث نابـــودی بخشـــی از حاصلخیزترین خاک های کشـــور شده اســـت. خبر قاچاق خاک کشور به ســـایر کشورها و فروش هر تن آن به ۱۰ دلار، سالهاســـت در رســـانه های مختلف مطرح می شـــود؛ خبری که نه میتـــوان آن را صد درصـــد تأیید کرد و نه میتـــوان از میـــزان دقیق قاچـــاق احتمالـــی آن اطلاعات دقیق و رســـمی ای به دســـت آورد. آیا اهمیـــت این موضـــوع در حدی نیســـت که موضع و راهکار نامزدهای ریاســـت جمهوری برای کاهش فرســـایش خـــاک و جلوگیری از قاچاق آن را جویا شـــویم؟
بحرانی به نام ریزگردها
آیا بحرانـــی به نام گســـترش و افزایش ریزگردهـــا و گردوغبار در سطح کشور، که هر ســـاله به میزان و گستره آن افزوده می شود، در حدی نیســـت تـــا در مناظـــرات نامزدهای ریاســـت جمهوری در رســـانه ملـــی بـــه آن پرداخته شـــود؟ تغییـــر اقلیـــم، احداث ســـد روی سرشـــاخه های رودخانه هـــای دجله و فـــرات و به تبع آن کاهـــش میـــزان آب این رودخانه هـــا در دشت ها و هورهای عـــراق، در پایین دســـت حوضه ایـــن دو رودخانه، از یک ســـو، و کاهـــش بارندگی های نقاط مختلف کشـــور و احداث ســـدهای متعـــدد در مســـیل رودخانه های داخلی به همـــراه فعالیت های بی رویه عمرانی و توســـعه ای، باعث شـــده اســـت تـــا کانون های خارجـــی و داخلی تولید ریزگـــرد و گردوغبار، روز به روز توســـعه و افزایش یابند.
اخیرا نواحی بحرانی کشـــور مانند خوزســـتان، سیستان و بلوچســـتان، جنوب کرمان، شمال خراسان رضوی، دشـــت قزوین، دریاچه قم و بسیاری از نقاط دیگر در کشورمان، از لحـــاظ تولیـــد ریزگـــرد و گردوغبـــار، بحرانی تـــر و خطرناک تر شـــده اند. بی توجهـــی به ایـــن امر باعـــث گســـترش روزافزون این بلای خانمان ســـوز خواهد شـــد. بـــه عنوان نمونـــه، تنها در دشـــت الله آباد و تالاب صالحیه قزوین که مســـاحتی برابر با ۶۲ هـــزار هکتار دارد، حـــدود ۴۰ هزار هکتار آن، کانونی اســـت برای تولیـــد گردوغبار که می توانـــد جمعیتی بالغ بـــر ۲۵ میلیون نفر را حداقـــل در ســـه اســـتان قزویـــن، البـــرز و تهران تحـــت تأثیر قرار دهد.
خرج کردن از جیب منابع طبیعی یا حفظ آن
امکان پذیـــری توســـعه و پیشـــرفت کشـــور بـــر پایـــه فـــروش و بهره بـــرداری بی رویـــه از منابـــع طبیعـــی، از مباحـــث بســـیار کلیدی و راهبردی توســـعه در کشورهاســـت. برخـــی مانند آدام اســـمیت معتقدند: “طرح هـــای بهره بـــرداری از منابع طبیعی، به جـــای ســـودآوری و بازگرداندن ســـرمایه های مورد اســـتفاده، باعـــث نابودی منابـــع طبیعی میشـــوند. بنابرایـــن دولت های توســـعه طلب و خواهـــان پیشـــرفت از ســـرمایه گذاری در ایـــن طرح هـــا باید اجتنـــاب کنند”. این شـــیوه تفکر معتقد اســـت توســـعه مبتنی بر منابع، عـــوارض زیـــادی ازجمله این مـــوارد را در پـــی دارد: موجب ثروت بـــادآورده و تنبلی و سســـتی در افراد می شـــود، موجـــب کاهـــش انگیزه های فـــردی و عمومـــی برای فعالیت های ســـخت اقتصادی می شـــود، موجب بـــروز بیماری هلندی می شـــود. قیمت کالاهای طبیعی اولیه، همواره پایینتر از کالاهای صنعتی بـــوده و رشـــد قیمت آنها هم کندتر اســـت. موجـــب شـــکل گیری دولـــت ملی نـــاکارا می شـــود، زیرا بستر مناســـبی برای رشـــد ابتکار و نـــوآوری برای کســـب درآمد ندارند و درآمـــد حاصله را صـــرف امور غیر ضرور و نامناســـب می کنند.
فراوانی منابع طبیعی و وابســـتگی دولت ها بـــه آن، باعث بزرگ شـــدن دولـــت دیوانسالار می شـــود. موجـــب “جنـــون تغذیه” (feeding frenzy) می شـــود، زیـــرا درآمـــد بـــادآورده، موجب نزاع میان گروه ها برای دسترســـی بیشـــتر به رانـــت اقتصادی منابع می شـــود و در نهایـــت منجر به رقابت بـــرای مصرف فـــراوان و ناکارآمد درآمدهـــای عمومی و ورشکســـتگی خواهد شـــد. البته گروهی هم اســـتفاده از منابع طبیعی را تحت شـــرایطی برای توســـعه و پیشـــرفت کشـــورها مفید ارزیابـــی کرده اند. ســـؤال اساســـی این اســـت: رئیس قوه مجریـــه نـــگاه و رویکرد کلی اش به اســـتفاده از منابـــع طبیعی چگونه اســـت؟ آیا حامی توســـعه منبع محور اســـت یا حامی مثلا توســـعه دانش محور یا توسعه فناوری محور؟ میزان توجه نامزدهای ریاســـت جمهوری بـــه ســـرمایه های محافـــظ در کنار ســـرمایه های مولـــد چه قدر اســـت؟ متأســـفانه عمده ســـرمایه گذاری های دولـــت و تمامی ســـرمایه گذاری های بخش خصوصی، طی ســـال های گذشـــته، در بخش ســـرمایه های مولد (Productive Capital) بوده اســـت و بـــه میـــزان زیـــادی، از توجه به تقویـــت ســـرمایه های محافظ (Protective Capital) که اساســـا باید از سوی دولت و با اعتبارات عمومی برای حفاظت از ســـرمایه های مولد صورت گیرد، غفلت شـــده اســـت. در بســـیاری از مواقـــع، بارندگی هـــای فـــراوان در مناطقی از کشـــور، به جـــای فراهم کردن فرصتی برای اســـتفاده بهینـــه و حداکثـــری از ایـــن نعمـــت الهـــی، تبدیل بـــه بلایی خانمان برانداز می شود و بســـیاری از سرمایه گذاری های مولد را نابـــود می کنـــد. در صورتیکـــه اگر بخشـــی از این ســـرمایه، بـــا برنامه ریـــزی صحیح، جامـــع و بلندمدت به ســـرمایه های محافـــظ اختصـــاص یابـــد، هرگز شـــاهد این همه خســـارت در جای جـــای بخش هـــای محـــروم کشـــور نخواهیـــم بـــود.
آیـــا رئیس قـــوه مجریـــه حاضر اســـت به جای حل مشکلات روزمـــره و صـــرف هزینه های هنگفـــت بـــرای مدیریت موقت بحران های فراوان روزمره ازجمله ســـیل، ســـرمایه گذاری های به موقع و صحیح محافظتی را در دســـتور کار خود قرار دهد؟ و با ســـرمایه گذاری های محافظتی، یکبار برای همیشـــه تاریخ از ســـرمایه های مولـــد محافظت کند؟ ســـرمایه های محافظ، عمدتـــا در حوزه های محیط زیســـت و منابع طبیعـــی با انجام عملیاتی نظیر آبخیزداری، آبخوانداری و کاشـــت درخت ایجاد می شـــوند. ســـؤال: رئیس جمهـــور آینـــده بـــه چه میـــزان به توســـعه ســـرمایه های محافظ توجه دارد؟
ملاحظات محیط زیستی
در پایان، انتظار ما از رئیس جمهور ایـــن اســـت کـــه در تمامـــی پروژه هـــا، طرح هـــا و فعالیت هـــای توســـعه ای خود، ملاحظات محیط زیســـتی و توجـــه بـــه حقوق منابع طبیعی کشـــور را مدنظـــر جـــدی قـــرار دهد و هیچ پـــروژه ای را بـــدون در نظر گرفتـــن مبانی حفاظـــت و حراست ا ز ذخایـــر ارزشـــمند ژنتیکی، اعم از گیاهی و جانوری و نیز منابع پایه آب، خـــاک و هوا، افتتاح نکنـــد.
اسلایدر
همایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار
پایگاه خبری داوان نیوز: غلامرضا صالحی جوزانی، معاون پژوهشی و فناوری سازمان تات، از برگزاری همایش ملی «تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی» خبر داد.
به گزارش داوان نیوز، صالحی جوزانی با اشاره به چالشهای جدی ناشی از تغییرات اقلیمی، اظهار داشت: در شرایط حاضر، تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذاری است که افکار جامعه علمی و اجرایی را به خود معطوف کرده است. شاهد کاهش قابل توجه بارشها، افزایش دما، کمرنگ شدن بارش برف، کاهش روزهای آسمان آبی، خشکی و شور شدن زمینها و خشکیدن چشمهها هستیم.
وی با تأکید بر پیوند امنیت غذایی و امنیت ملی با تولید محصولات کشاورزی، خاطرنشان کرد: این تغییرات اگرچه پیچیده به نظر میرسند، اما غیرقابل مدیریت نیستند. نمونه موفق جهانی در این حوزه، جمهوری خلق چین است که توانسته بخش وسیعی از یکی از بیابانهای خود را به جنگل و مزارع محصول تبدیل کند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات تصریح کرد: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان متولی و مرجع علمی بخش کشاورزی و منابع طبیعی، با درک عمیق اهمیت این چالش، همایش ملی تغییر اقلیم را برگزار خواهد کرد.
به گفته صالحی جوزانی، این همایش دو فرصت مهم برای جامعه پژوهشی و محققان کشور فراهم میآورد:
1. ارائه سخنرانی و ارائه آخرین دستاوردهای پژوهشی کشور در حوزه تغییر اقلیم و مدیریت پایدار.
2. برگزاری رویداد «ایدههای برتر» با هدف شناسایی و شکوفایی نوآوریها.
وی از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاهها، شرکتهای دانشبنیان، دانشجویان و حتی کشاورزان پیشرو دعوت کرد تا ایدههای نوآورانه خود را در زمینههای مدیریت و فناوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ارسال نمایند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات در توضیح این ایدهها گفت: این ایدهها میتوانند در قالب اختراعات جدید محققین، ایدههای بکر و تست نشده، یا حتی تولیدات علمی، فرهنگی، اجتماعی و هنری با محوریت مدیریت تغییر اقلیم باشند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این همایش ملی با هدف یافتن راهکارهای بومی و نوآورانه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی پایدار برگزار میشود.
بر اساس این گزارش و بر پایه اطلاعیه سازمان تات، مهلت نهایی ارسال مقالات کامل، ۲۵ آبانماه بوده و این همایش در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ برگزار میگردد.
اسلایدر
طرح دیمزارها؛ پایان فاز اول و آغاز جهشی نوین
اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
پایگاه خبری داوان نیوز: اجرای موفقیتآمیز «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، نه تنها نقش بیبدیلی در افزایش ۳۶ درصدی عملکرد محصولات دیم و تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کرده، بلکه با ورود به فاز دوم، افقهای تازهای از کشاورزی پایدار را در ۵.۳ میلیون هکتار از اراضی کشور ترسیم میکند.
به گزارش محسن شکربیگی، خبرنگار داوان نیوز؛ طرح «جهش تولید در دیمزارها» به عنوان یک برنامه ملی و بخشی از جهش تولید در بخش کشاورزی، با هدف افزایش پایداری و بهرهوری در زمینهای دیم، پس از پایان برنامه پنجساله اول خود، به مرحله دوم اجرا وارد شده است. این گزارش به بررسی چگونگی اجرا و دستاوردهای این طرح در استانهای مختلف میپردازد.
چشمانداز ملی و اجرای استانی
این طرح با پوشش میلیونها هکتار از اراضی دیم کشور، در استانهای متعددی به اجرا درآمده است. بر اساس گزارشهای رسمی، این طرح در فاز اول خود با استقبال و موفقیت چشمگیری در بسیاری از استانها روبرو شده است.
نمونهای از اجرای استانی طرح:
استان اردبیل: این استان با تحت پوشش بردن ۴۳۲ هزار هکتار از اراضی دیم، به عنوان استان برتر کشوری در دو سال متوالی شناخته شده است. گزارشها حاکی از افزایش ۷۰ درصدی تولید در طول چهار سال اجرای طرح است.
استان آذربایجان شرقی: طرح در ۶۹۰ هزار هکتار از اراضی این استان در حال اجراست. برگزاری بیش از ۲۳۴۵ دوره آموزشی-ترویجی و توسعه مکانیزاسیون از مهمترین اقدامات همراه طرح بوده است.
استان لرستان: سطح زیر پوشش طرح در این استان از ۲۷۰ هزار هکتار به ۴۲۰ هزار هکتار افزایش یافته که نشان از توسعه کمی و کیفی برنامه دارد.
استان آذربایجان غربی: این استان نیز با ۴۱۰ هزار هکتار اراضی زیر پوشش، از جمله مناطق پیشرو در اجرای کامل زیرپروژههای مختلف طرح است.
استان فارس: طرح در ۱۷ شهرستان این استان و در مساحتی بالغ بر ۲۷۰ هزار هکتار در حال اجراست و تسهیلات کمبهره به کشاورزان اختصاص یافته است.
استان مازندران: اگرچه استان مازندران به کشت برنج و باغات معروف است، اما اجرای این طرح در ۶۰ هزار هکتار از اراضی دیم کوهپایهای این استان، با هدف توسعه کشت گیاهان دارویی، غلات و دانههای روغنی در دستور کار قرار دارد.
دستاوردها و پیامدهای کلان طرح
اجرای این طرح در سطح ملی منجر به نتایج مثبت و ملموسی شده است:
افزایش بهرهوری و عملکرد: بر اساس آمارها، این طرح موجب رشد ۳۶ درصدی عملکرد در واحد سطح در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن شده است. در سال سوم اجرا، یک و نیم میلیون تن به بهرهوری محصولات دیم اضافه شد.
تغییر الگوی کشت و تنوعبخشی: علاوه بر غلات اصلی مانند گندم و جو، کشت گیاهانی مانند حبوبات (نخود و عدس)، گیاهان علوفهای، دانههای روغنی و گیاهان دارویی به منظور غنیسازی خاک و درآمدزایی بیشتر برای کشاورزان ترویج شده است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: ترویج روشهای نوینی مانند کشت مستقیم (No-Till) و کاشت روی خطوط تراز، نقش بسزایی در حفظ رطوبت خاک، جلوگیری از فرسایش و ارتقای سلامت اراضی داشته است.
پشتیبانی مالی و فنی: پرداخت تسهیلات کمبهره (۴ درصد) برای خرید نهادهها و ماشینآلات، برگزاری دورههای آموزشی گسترده و توسعه بیمه محصولات دیم، از جمله حمایتهای کلیدی برای کشاورزان بوده است.
چالشهای پیش رو
با وجود موفقیتها، این طرح با چالشهایی نیز مواجه است:
تغییرات اقلیمی و خشکسالی: استانهایی مانند آذربایجان شرقی با کاهش ۵۱ درصدی بارشها مواجه بودهاند که ادامه کار را با دشواری روبرو میکند.
مسائل قیمتگذاری و بیمه: برخی کشاورزان از پایین بودن قیمت تضمینی دولت برای محصولاتی مانند جو و عدس و نیز تأخیر در پرداخت خسارات بیمه گلایه دارند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
اسلایدر
تخفیف و سازگاری؛ تدابیر سازمانی برای مدیریت تغییر اقلیم
پایگاه خبری داوان نیوز: تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالشهای زیستمحیطی قرن حاضر، تأثیرات عمیقی بر بخش کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی داشته است. این پدیده با نمود افزایش دما و کاهش بارش، امنیت غذایی و معیشت خانوارهای روستایی را با مخاطره مواجه ساخته است.
ناظم رامتین؛ خبرنگار داوان نیوز: این مقاله با بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی در ایران، به تبیین اهمیت مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی پرداخته و راهبردهای سازگاری و کاهش اثرات این پدیده را ارائه مینماید. همچنین، برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان نهاد متولی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.
بخش کشاورزی در ایران با سهم ۱۸ درصدی در تولید ناخالص داخلی، بیش از ۲۰ درصد اشتغال و ۸۵ درصد عرضه مواد غذایی، نقش حیاتی در اقتصاد و امنیت غذایی کشور ایفا میکند. با این حال، ایران در منطقهای خشک و نیمهخشک واقع شده و پیشبینیها حاکی از افزایش ۲ تا ۳.۵ درجهسانتیگراد دمای هوا و کاهش بارش در دهههای آینده است. این تغییرات اقلیمی، پایداری تولیدات کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته و لزوم حرکت به سمت مدیریت پایدار را بیش از پیش ضروری ساخته است. همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در آذر ۱۴۰۴، فرصتی برای بررسی علمی این چالش و ارائه راهکارهای عملی است.
تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی و منابع طبیعی
تأثیر بر منابع آبی
افزایش دما منجر به افزایش سطح تبخیر و تعرق سالانه و کاهش منابع آبی قابل دسترس شده است. بهرهوری پایین آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی، این آسیبپذیری را تشدید کرده است.
تأثیر بر تولید و امنیت غذایی
بر اساس پژوهشها، تغییرات اقلیمی میتواند بر عملکرد محصول در واحد سطح و مجموع تولید به ویژه در مناطق نیمهخشک که ۷۷ درصد محصولات زراعی کشور را تولید میکنند، اثر منفی بگذارد. این امر از طریق تأثیر بر میزان تولیدات کشاورزی، بر قیمت، صادرات و واردات این محصولات نیز اثرگذار خواهد بود.
تخریب خاک و کاهش تنوع زیستی
استفاده نامتعادل از منابع خاک و آب و کاربرد بیرویه نهادههای شیمیایی، منجر به فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی شده است. این عوامل در کنار تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی را با مخاطره مواجه ساخته است.
راهبردهای مدیریت پایدار در برابر تغییرات اقلیمی
مدیریت پایدار زمین (SLM)
مدیریت پایدار زمین به عنوان یک راهبرد کلیدی، شامل استفاده از منابع زمین (خاک، آب، حیوانات و گیاهان) برای تولید کالاها جهت رفع نیازهای انسانی، در حالی که پتانسیل تولید بلندمدت این منابع و عملکردهای زیست محیطی آنها حفظ شود، تعریف میشود. پژوهشها نشان میدهد روشهایی مانند شخم زدن عمود بر جهت شیب، ایجاد بند در بالادست زمین و استفاده از کود حیوانی بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد محصولات کشاورزی داشتهاند.
مؤلفههای کلیدی مدیریت پایدار زمین:
– سیاستهای حمایتی و نهادی: توسعه مکانیسمهای انگیزشی برای پذیرش مدیریت اراضی پایدار
– روشهای کاربری زمین مشارکتی: involvement of local communities
– استفاده یکپارچه از منابع طبیعی: توسط کشاورزان و در مقیاس اکوسیستم
کشاورزی هوشمند به اقلیم
کشاورزی هوشمند به اقلیم شامل مجموعهای از practices است که به کشاورزان در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک میکند. این راهبرد شامل انتخاب ارقام مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تناوب زراعی، حرکت به سمت روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر است.
مدیریت تلفیقی آفات (IPM)
مدیریت تلفیقی آفات به عنوان یک رویکرد جامع و پایدار، با ترکیب روشهای زیستی، مکانیکی، زراعی و شیمیایی، سبب کاهش وابستگی به آفتکشهای شیمیایی و حفظ تعادل بومشناختی میشود. از مهمترین مزایای این روش میتوان به کاهش هزینههای تولید، افزایش کیفیت و بازدهی محصولات، امنیت غذایی، کاهش آلودگی منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی اشاره کرد.
برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
راهبردهای تخفیف و سازگاری
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاوری، راهبردهای تخفیف (Mitigation) و سازگاری (Acclimation) را به عنوان دو روش شناخته شده برای کاهش اثرات منفی تغییر اقلیم ترویج میدهد:
– راهبردهای تخفیف: کاهش انتشار گازهای گلخانهای از طریق فعالیتهای مدیریتی مختلف از قبیل کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون، افزایش ترسیب کربن، حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک
– راهبردهای سازگاری: تنظیم رشد و نمو گیاه به گونهای که کمتر در معرض تغییرات اقلیمی قرار بگیرد از طریق انتخاب رقم مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تراکم کاشت، تناوب زراعی و الگوی کشت
توسعه و ترویج فناوریهای پایدار
این سازمان بر تأمین فناوریهای کشاورزی و حمایتهای نهادی از کشاورزان و روستاییان به عنوان عوامل مهم در مدیریت پایدار زمین تأکید دارد. این امر از طریق در اختیار قرار دادن فناوریهای جدید به کشاورزان و حمایت دولتی و مشارکتی محقق میشود.
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان از طریق برنامههای آموزشی ترویجی برای افزایش عملکرد در واحد سطح، تعیین قیمت تضمینی متناسب با هزینههای تولید هر محصول، و حمایتهای اعتباری، بیمهای و نهادی با مشارکت کشاورزان از دیگر برنامههای این سازمان است.
ترویج کشت گونههای مقاوم
سازمان، کشت و توسعه گونههای مقاوم به خشکی و شوری را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامههای خود دنبال میکند. از جمله این گونهها میتوان به درختان بنه، بادام کوهی، گز، ارس و کهور اشاره کرد که هر کدام دارای ویژگیهای منحصر به فرد مقاومتی در برابر شرایط سخت محیطی هستند.
جدول ۱: گونههای درختی مقاوم و ویژگیهای آنها

توسعه نظامهای بهرهوری آب
با توجه به پایین بودن بهرهوری آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی, این سازمان بر توسعه و ترویج روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات کمآببر مانند زعفران، پسته، گیاهان دارویی و موسیر تأکید دارد.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، تغییرات اقلیمی به عنوان یک چالش جدی، پایداری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ایران را با تهدید مواجه ساخته است. با این حال، با اتخاذ راهبردهای مناسب مدیریت پایدار میتوان این تهدید را به فرصتی برای تحول در نظام کشاورزی تبدیل کرد. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با محور قرار دادن مدیریت پایدار زمین، کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه فناوریهای پایدار و تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان، برنامهریزی جامعی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی تدوین کرده است.
همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” در آذر ۱۴۰۴، فرصت ارزشمدی برای تبادل دانش بومی و علمی، معرفی راهکارهای عملی و تقویت همکاریهای بینبخشی در این زمینه است. موفقیت این راهبردها مستلزم مشارکت فعال کشاورزان، حمایت نهادی پایدار و عزم ملی برای حرکت به سمت کشاورزی پایدار است تا از این طریق، هم امنیت غذایی نسل حاضر تأمین شود و هم منابع برای نسلهای آینده حفظ گردد.
منابع گزارش
1. بر اساس پژوهشهای منتشر شده در نشریات علمی داخلی (۱۳۹۱)
2. مطالعات مؤسسه تحقیقات خاک و آب (۱۳۹۳)
3. پژوهشهای بینالمللی در زمینه مدیریت پایدار زمین
4. گزارشهای هیئت بینالدولی تغییر اقلیم (IPCC)
5. مطالعات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
-
اقتصاد2 هفته پیشتغییر پارادایم در اقتصاد کشاورزی؛ از محدودیت منابع تا سازوکارهای نوین توسعه
-
دانستنی ها9 ماه پیشکسب و کار؛ شرایط ورود به شغل سم فروشی چیست؟
-
آموزش8 ماه پیشگام به گام با کاشت نهال های کشت بافتی خرمای مجول (قسمت اول؛ انتخاب زمین)
-
بازرگانی1 سال پیشآیا قیمت کود یارانه ای را می دانید؟
-
اسلایدر3 هفته پیشهمایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار
-
اسلایدر8 ماه پیشروش های کشت، صادرات و استان های فعال در کشت تنباکو
-
خبرهای سازمانی3 هفته پیشانتقاد تند آنجفی؛ «دستفرمان خطا» ما را به بحران کشانده
-
استان ها7 ماه پیشکشت، صادرات و مناطق مهم تولید سیر در ایران

