اسلایدر
سهم آفتکشها در امنیت غذایی/ قسمت دوم؛ جذب و واجذب آفتکشها
پایگاه خبری داوان نیوز: هنگامی که از آفت کش ها استفاده می شود، تنها مقدار کمی از آفت کش های استفاده شده نقش محافظتی را برای مبارزه با بیماری های گیاهی نشان می دهد
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، قسمت دوم پژوهشی درباره سهم آفت کش ها در امنیت غذایی به موضوع جذب، لیچینگ، اسپری دریفت، تبخیر و رواناب سطحی آفت کش ها خواهد پرداخت که می خوانید:
جذب
هنگامی که از آفت کش ها استفاده می شود، تنها مقدار کمی از آفت کش های استفاده شده نقش محافظتی را برای مبارزه با بیماری های گیاهی نشان می دهد. در مقابل، مقدار زیادی آفت کش به خاک می رسد و در نتیجه آلودگی شدید خاک ایجاد می شود . فرآیند جذب پدیده ای است که آفت کش ها را به دلیل جاذبه بین ذرات شیمیایی و خاک به ذرات خاک متصل می کند . علاوه بر این، ایزوترم های جذب را می توان با توجه به روش استاندارد تعادل دسته ای (OECD106، 2000) به دست آورد و برای ارزیابی نگهداری آفت کش ها در محیط های محیطی استفاده کرد.
عوامل مختلفی بر این فرآیند جذب خاک تأثیر می گذارد. برخی از عوامل خاک، از جمله pH، مواد آلی، و اصلاح خاک بر جذب آفت کش ها تأثیر می گذارند. علاوه بر این، خاکهای غنی از مواد آلی یا خاک رس نسبت به خاکهای درشت و شنی نسبت به آفتکشها بسیار بیشتر جذب آفتکشها میشوند، زیرا خاکهای رسی یا آلی یا سطح ذرات بیشتری دارند، یا مکانهای بیشتری دارند که میتوان حشرهکشها را به آنها متصل کرد به عنوان مثال، توانایی جذب و دفع اندوسولفان ممکن است به محتویات خاک رس و مواد آلی خاک مربوط باشد. این مطالعه جذب/واجذب و تحرک قارچکشهای استروبیلورین را در سه خاک چینی به ترتیب خاک قرمز جیانگشی > خاک شالیزاری تایهو > خاک سیاه شمال شرقی چین نشان میدهد.
دلایل اصلی این نتیجه، ویژگیهای خاک، از جمله مواد آلی (SOM)، pH، و ظرفیت تبادل کاتیونی (CEC) است که بر جذب / دفع قارچکشها تأثیر میگذارد. رطوبت همچنین بر جذب آفت کش ها در خاک تأثیر می گذارد. به طور کلی، خاک های خشک حشره کش های بیشتری را نسبت به خاک های مرطوب جذب می کنند، زیرا مولکول های آب برای مکان های اتصال در خاک های مرطوب با حشره کش ها رقابت می کنند. دما عامل دیگری است که بر جذب نیتروژن آمونیوم تأثیر می گذارد. کلوئید اسید هیومیک همچنین بر جذب DDT در رسوبات تأثیر می گذارد.
از آنجایی که برخی از آفت کش ها ماندگاری طولانی در خاک دارند، می توانند در طول رشد توسط گیاهان جذب شوند. چنین انواع آفت کش ها می توانند به محصولات آسیب بزنند یا بقایایی از خود به جای بگذارند، مولکول های آفت کش با بار مثبت به ذرات خاک رس با بار منفی جذب می شوند و می توانند به راحتی متصل شوند.
لیچینگ
مقادیر زیادی سموم دفع آفات در سراسر جهان ثبت و استفاده می شود که برخی از آنها احتمالاً به آب های زیرزمینی می روند و باعث آلودگی آب می شوند. لیچینگ تحت تأثیر عوامل متعددی است. سینگ (2002) نشان می دهد که حلالیت عامل مهمی برای شستشو است زیرا آفت کش هایی که در آب حل می شوند می توانند با آب در خاک حرکت کنند. نفوذپذیری خاک یکی دیگر از عوامل مهم موثر بر شستشوی آفت کش ها است. علاوه بر این، هر چه نفوذپذیری خاک بیشتر باشد، پتانسیل شستشوی آفت کش ها در خاک بیشتر است.
ضریب جذب (Koc) و نیمه عمر در خاک هوازی (DT50) بر شستشوی حشره کش تأثیر می گذارد. علاوه بر این، سطح شستشو نیز به میزان ماندگاری حشره کش در محیط بستگی دارد. حشرهکشی که ماندگاری پایینی دارد، کمتر احتمال دارد شسته شود، زیرا ممکن است فقط برای مدت کوتاهی در خاک باقی بماند. به عنوان مثال، ایمیداکلوپرید پایدار است (DT50 در خاک = 187 روز)، بنابراین ویژگی های سرنوشت محیطی آن بالا است. علاوه بر این، شرایط هواشناسی، از جمله بارندگی سالانه و میانگین دمای سالانه، از عوامل اصلی تأثیرگذار بر ویژگی شستشوی آفتکشها هستند. بارش یک عامل کلیدی است که همراه با املاح حشره کش بر شار آبشویی رو به پایین به سمت آب های زیرزمینی تأثیر می گذارد. علاوه بر این، دما بر تبخیر و تعرق خاک تأثیر می گذارد که به نوبه خود بر رفتار شستشوی آفت کش در خاک تأثیر می گذارد.
خواص خاک مانند بافت خاک و محتوای آلی خاک بر نفوذ آب و انتقال آفت کش ها به آب های زیرزمینی تأثیر می گذارد. در میان این شرایط خاک، بافت خاک مهمترین جنبه ای است که بر حرکت آب و انتقال آفت کش ها در خاک تأثیر می گذارد. علاوه بر این، میکروارگانیسم های بی هوازی خاک، محتوای مواد آلی و شرایط pH به عنوان عوامل مهم تنظیم کننده تخریب فنازین ها گزارش شده اند.محققان تاثیر خواص خاک بر جذب آفت کش ها را مورد بحث قرار داده و نتایج آنها نشان داد که جذب هر دو آفت کش با pH همبستگی زیادی داشت (همبستگی منفی)، و کمتر با مجموعه آلی معدنی خاک (TOC، رس و سطح) و C و N در ماده آلی خاک (OM) مرتبط بود. اندازه ذرات یا ظرفیت تبادل کاتیونی (CEC) با جذب ارتباطی نداشت، اما ارتباطی را در فضای چند بعدی در تحلیل عاملی (FA) نشان داد. علاوه بر این، نرخ تبخیر بالقوه باید برای تأثیر بقایای گیاهی بر رژیمهای آب و دمای خاک در نظر گرفته شود.
اسپری دریفت
رانش اسپری حرکت هوای قطرات اسپری است که از محل درمان در طول کاربرد آفتکش دور میشوند، در نتیجه باعث آلودگی محیطی و آلودگی مواد غذایی میشوند. به عنوان مثال، اکوسیستم های آبی دریافت کننده باقیمانده های آفت کش های مختلف مانند کلرپیریفوس (ChF) به دلیل رانش اسپری شسته شده و رواناب کشاورزی هستند و باعث ایجاد سمیت در موجودات آبزی می شوند، بنابراین آنزیم های استرس اکسیداتیو و تغییرات بافتی در اندام های حیاتی تیلاپیا ایجاد می شود. قرار گرفتن در معرض ChF مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه مطالعه نشان می دهد که غلظت های زیر کشنده ChF می تواند استرس اکسیداتیو و تغییرات بافتی را در بافت های ماهی تیلاپیا ایجاد کند.
مثال دیگر این است که اگرچه کاربردهای هواپیمای بدون سرنشین (پهپاد) در حجم کم با استفاده از قطرات ریز و بسیار ریز در چندین سناریو اسپری تجاری مورد استفاده قرار گرفته است که امکان صرفه جویی در مصرف آب و عملیات با راندمان بالا در تحویل آفت کش ها را فراهم می کند، رانش اسپری مرتبط با پهپاد کاربردها، به ویژه برای قطرات ریز تولید شده از نازل های دیسک چرخان، به طور کامل مورد بحث قرار نگرفته است، که می تواند نگرانی های محیطی و نظارتی را افزایش دهد. پتانسیل رانش سه قطر میانه حجمی مختلف (VMD یا Dv0.5) 100، 150 و 200 از یک کوادکوپتر تجاری مجهز به نازلهای گریز از مرکز در معرض سرعتهای مختلف باد در شرایط مزرعه مقایسه شد. نتایج نشان میدهد که سرعت و ارتفاع پرواز تأثیر معناداری بر توزیع میدان جریان هوا دارد.
تبخیر
تبخیر تبدیل یک جامد یا مایع به گاز است. هنگامی که آفتکشها تبخیر شدند، میتوان آنها را در جریان هوا به دور از سطح تحت درمان حمل کرد. برخی عوامل مهم سطح تبخیر آفت کش را تعیین می کنند، از جمله فشار بخار، دما، رطوبت، حرکت هوا و شرایط خاک مانند بافت، محتوای مواد آلی و رطوبت. هرچه فشار بخار بیشتر باشد، حشره کش فرارتر خواهد بود. علاوه بر این، دماهای بالا، رطوبت نسبی کم و حرکت هوا تمایل به افزایش تبخیر دارند. برای مثال، پتانسیل بیشتری برای پراکندگی اتمسفر آفتکشهای ارگانوکلرین (OCPs) در مناطق گرمسیری نسبت به آب و هوای معتدل وجود دارد. علاوه بر این، حشره کشی که به شدت به ذرات خاک جذب می شود، کمتر احتمال دارد تبخیر شود.
محققان دریافتند که آب های سطحی آلوده می تواند منبع اصلی قرار گرفتن انسان در معرض OCP ها از طریق تبخیر باشد. نمونه های برگ، خاک و هوا به مدت 21 روز پس از استفاده از کلرپیریفوس در مزرعه ای از tansy بنفش به منظور درک بیشتر سرنوشت و انتقال حشره کش ارگانوفسفره، کلرپیریفوس، و محصول تخریب آن، کلرپیریفوس اکسون، جمع آوری شد. نتایج نشان داد که غلظت کلرپیریفوس پیشبینیشده توسط SCREEN 5 برابر بیشتر از غلظتهای اندازهگیری شده بود. این نشان می دهد که روش هایی برای محاسبه دقیق شار تبخیر آفت کش ها از مزارع کشاورزی هنوز مورد نیاز است.
رواناب سطحی
رواناب حرکت آفت کش ها در آب بر روی یک سطح شیب دار است. آفت کش ها ممکن است به صورت ترکیبات محلول در آب یا چسبیده به ذرات خاک خاک در حال فرسایش حرکت کنند. این رابطه نزدیکی با برخی عوامل از جمله شیب یا درجه یک منطقه، خوراکی بودن، بافت و رطوبت خاک، مقدار و زمان بارندگی و آبیاری دارد.
رواناب زمانی ایجاد می شود که سرعت آب اضافه شده به یک مزرعه به حدی باشد که نتواند توسط خاک جذب شود. آبیاری بیش از حد باعث انباشته شدن آب سطحی اضافی می شود و باعث روان شدن حشره کش می شود. رواناب آفت کش ها منجر به آلودگی آفت کش ها در نهرها، برکه ها، دریاچه ها و چاه ها می شود و آلودگی آفت کش ها می تواند بر گیاهان، حیوانات و انسان ها تأثیر منفی بگذارد.
ادامه دارد. ….
ترجمه: ناظم رامتین
اسلایدر
همایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار
پایگاه خبری داوان نیوز: غلامرضا صالحی جوزانی، معاون پژوهشی و فناوری سازمان تات، از برگزاری همایش ملی «تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی» خبر داد.
به گزارش داوان نیوز، صالحی جوزانی با اشاره به چالشهای جدی ناشی از تغییرات اقلیمی، اظهار داشت: در شرایط حاضر، تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذاری است که افکار جامعه علمی و اجرایی را به خود معطوف کرده است. شاهد کاهش قابل توجه بارشها، افزایش دما، کمرنگ شدن بارش برف، کاهش روزهای آسمان آبی، خشکی و شور شدن زمینها و خشکیدن چشمهها هستیم.
وی با تأکید بر پیوند امنیت غذایی و امنیت ملی با تولید محصولات کشاورزی، خاطرنشان کرد: این تغییرات اگرچه پیچیده به نظر میرسند، اما غیرقابل مدیریت نیستند. نمونه موفق جهانی در این حوزه، جمهوری خلق چین است که توانسته بخش وسیعی از یکی از بیابانهای خود را به جنگل و مزارع محصول تبدیل کند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات تصریح کرد: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان متولی و مرجع علمی بخش کشاورزی و منابع طبیعی، با درک عمیق اهمیت این چالش، همایش ملی تغییر اقلیم را برگزار خواهد کرد.
به گفته صالحی جوزانی، این همایش دو فرصت مهم برای جامعه پژوهشی و محققان کشور فراهم میآورد:
1. ارائه سخنرانی و ارائه آخرین دستاوردهای پژوهشی کشور در حوزه تغییر اقلیم و مدیریت پایدار.
2. برگزاری رویداد «ایدههای برتر» با هدف شناسایی و شکوفایی نوآوریها.
وی از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاهها، شرکتهای دانشبنیان، دانشجویان و حتی کشاورزان پیشرو دعوت کرد تا ایدههای نوآورانه خود را در زمینههای مدیریت و فناوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ارسال نمایند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات در توضیح این ایدهها گفت: این ایدهها میتوانند در قالب اختراعات جدید محققین، ایدههای بکر و تست نشده، یا حتی تولیدات علمی، فرهنگی، اجتماعی و هنری با محوریت مدیریت تغییر اقلیم باشند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این همایش ملی با هدف یافتن راهکارهای بومی و نوآورانه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی پایدار برگزار میشود.
بر اساس این گزارش و بر پایه اطلاعیه سازمان تات، مهلت نهایی ارسال مقالات کامل، ۲۵ آبانماه بوده و این همایش در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ برگزار میگردد.
اسلایدر
طرح دیمزارها؛ پایان فاز اول و آغاز جهشی نوین
اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
پایگاه خبری داوان نیوز: اجرای موفقیتآمیز «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، نه تنها نقش بیبدیلی در افزایش ۳۶ درصدی عملکرد محصولات دیم و تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کرده، بلکه با ورود به فاز دوم، افقهای تازهای از کشاورزی پایدار را در ۵.۳ میلیون هکتار از اراضی کشور ترسیم میکند.
به گزارش محسن شکربیگی، خبرنگار داوان نیوز؛ طرح «جهش تولید در دیمزارها» به عنوان یک برنامه ملی و بخشی از جهش تولید در بخش کشاورزی، با هدف افزایش پایداری و بهرهوری در زمینهای دیم، پس از پایان برنامه پنجساله اول خود، به مرحله دوم اجرا وارد شده است. این گزارش به بررسی چگونگی اجرا و دستاوردهای این طرح در استانهای مختلف میپردازد.
چشمانداز ملی و اجرای استانی
این طرح با پوشش میلیونها هکتار از اراضی دیم کشور، در استانهای متعددی به اجرا درآمده است. بر اساس گزارشهای رسمی، این طرح در فاز اول خود با استقبال و موفقیت چشمگیری در بسیاری از استانها روبرو شده است.
نمونهای از اجرای استانی طرح:
استان اردبیل: این استان با تحت پوشش بردن ۴۳۲ هزار هکتار از اراضی دیم، به عنوان استان برتر کشوری در دو سال متوالی شناخته شده است. گزارشها حاکی از افزایش ۷۰ درصدی تولید در طول چهار سال اجرای طرح است.
استان آذربایجان شرقی: طرح در ۶۹۰ هزار هکتار از اراضی این استان در حال اجراست. برگزاری بیش از ۲۳۴۵ دوره آموزشی-ترویجی و توسعه مکانیزاسیون از مهمترین اقدامات همراه طرح بوده است.
استان لرستان: سطح زیر پوشش طرح در این استان از ۲۷۰ هزار هکتار به ۴۲۰ هزار هکتار افزایش یافته که نشان از توسعه کمی و کیفی برنامه دارد.
استان آذربایجان غربی: این استان نیز با ۴۱۰ هزار هکتار اراضی زیر پوشش، از جمله مناطق پیشرو در اجرای کامل زیرپروژههای مختلف طرح است.
استان فارس: طرح در ۱۷ شهرستان این استان و در مساحتی بالغ بر ۲۷۰ هزار هکتار در حال اجراست و تسهیلات کمبهره به کشاورزان اختصاص یافته است.
استان مازندران: اگرچه استان مازندران به کشت برنج و باغات معروف است، اما اجرای این طرح در ۶۰ هزار هکتار از اراضی دیم کوهپایهای این استان، با هدف توسعه کشت گیاهان دارویی، غلات و دانههای روغنی در دستور کار قرار دارد.
دستاوردها و پیامدهای کلان طرح
اجرای این طرح در سطح ملی منجر به نتایج مثبت و ملموسی شده است:
افزایش بهرهوری و عملکرد: بر اساس آمارها، این طرح موجب رشد ۳۶ درصدی عملکرد در واحد سطح در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن شده است. در سال سوم اجرا، یک و نیم میلیون تن به بهرهوری محصولات دیم اضافه شد.
تغییر الگوی کشت و تنوعبخشی: علاوه بر غلات اصلی مانند گندم و جو، کشت گیاهانی مانند حبوبات (نخود و عدس)، گیاهان علوفهای، دانههای روغنی و گیاهان دارویی به منظور غنیسازی خاک و درآمدزایی بیشتر برای کشاورزان ترویج شده است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: ترویج روشهای نوینی مانند کشت مستقیم (No-Till) و کاشت روی خطوط تراز، نقش بسزایی در حفظ رطوبت خاک، جلوگیری از فرسایش و ارتقای سلامت اراضی داشته است.
پشتیبانی مالی و فنی: پرداخت تسهیلات کمبهره (۴ درصد) برای خرید نهادهها و ماشینآلات، برگزاری دورههای آموزشی گسترده و توسعه بیمه محصولات دیم، از جمله حمایتهای کلیدی برای کشاورزان بوده است.
چالشهای پیش رو
با وجود موفقیتها، این طرح با چالشهایی نیز مواجه است:
تغییرات اقلیمی و خشکسالی: استانهایی مانند آذربایجان شرقی با کاهش ۵۱ درصدی بارشها مواجه بودهاند که ادامه کار را با دشواری روبرو میکند.
مسائل قیمتگذاری و بیمه: برخی کشاورزان از پایین بودن قیمت تضمینی دولت برای محصولاتی مانند جو و عدس و نیز تأخیر در پرداخت خسارات بیمه گلایه دارند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
اسلایدر
تخفیف و سازگاری؛ تدابیر سازمانی برای مدیریت تغییر اقلیم
پایگاه خبری داوان نیوز: تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالشهای زیستمحیطی قرن حاضر، تأثیرات عمیقی بر بخش کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی داشته است. این پدیده با نمود افزایش دما و کاهش بارش، امنیت غذایی و معیشت خانوارهای روستایی را با مخاطره مواجه ساخته است.
ناظم رامتین؛ خبرنگار داوان نیوز: این مقاله با بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی در ایران، به تبیین اهمیت مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی پرداخته و راهبردهای سازگاری و کاهش اثرات این پدیده را ارائه مینماید. همچنین، برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان نهاد متولی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.
بخش کشاورزی در ایران با سهم ۱۸ درصدی در تولید ناخالص داخلی، بیش از ۲۰ درصد اشتغال و ۸۵ درصد عرضه مواد غذایی، نقش حیاتی در اقتصاد و امنیت غذایی کشور ایفا میکند. با این حال، ایران در منطقهای خشک و نیمهخشک واقع شده و پیشبینیها حاکی از افزایش ۲ تا ۳.۵ درجهسانتیگراد دمای هوا و کاهش بارش در دهههای آینده است. این تغییرات اقلیمی، پایداری تولیدات کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته و لزوم حرکت به سمت مدیریت پایدار را بیش از پیش ضروری ساخته است. همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در آذر ۱۴۰۴، فرصتی برای بررسی علمی این چالش و ارائه راهکارهای عملی است.
تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی و منابع طبیعی
تأثیر بر منابع آبی
افزایش دما منجر به افزایش سطح تبخیر و تعرق سالانه و کاهش منابع آبی قابل دسترس شده است. بهرهوری پایین آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی، این آسیبپذیری را تشدید کرده است.
تأثیر بر تولید و امنیت غذایی
بر اساس پژوهشها، تغییرات اقلیمی میتواند بر عملکرد محصول در واحد سطح و مجموع تولید به ویژه در مناطق نیمهخشک که ۷۷ درصد محصولات زراعی کشور را تولید میکنند، اثر منفی بگذارد. این امر از طریق تأثیر بر میزان تولیدات کشاورزی، بر قیمت، صادرات و واردات این محصولات نیز اثرگذار خواهد بود.
تخریب خاک و کاهش تنوع زیستی
استفاده نامتعادل از منابع خاک و آب و کاربرد بیرویه نهادههای شیمیایی، منجر به فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی شده است. این عوامل در کنار تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی را با مخاطره مواجه ساخته است.
راهبردهای مدیریت پایدار در برابر تغییرات اقلیمی
مدیریت پایدار زمین (SLM)
مدیریت پایدار زمین به عنوان یک راهبرد کلیدی، شامل استفاده از منابع زمین (خاک، آب، حیوانات و گیاهان) برای تولید کالاها جهت رفع نیازهای انسانی، در حالی که پتانسیل تولید بلندمدت این منابع و عملکردهای زیست محیطی آنها حفظ شود، تعریف میشود. پژوهشها نشان میدهد روشهایی مانند شخم زدن عمود بر جهت شیب، ایجاد بند در بالادست زمین و استفاده از کود حیوانی بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد محصولات کشاورزی داشتهاند.
مؤلفههای کلیدی مدیریت پایدار زمین:
– سیاستهای حمایتی و نهادی: توسعه مکانیسمهای انگیزشی برای پذیرش مدیریت اراضی پایدار
– روشهای کاربری زمین مشارکتی: involvement of local communities
– استفاده یکپارچه از منابع طبیعی: توسط کشاورزان و در مقیاس اکوسیستم
کشاورزی هوشمند به اقلیم
کشاورزی هوشمند به اقلیم شامل مجموعهای از practices است که به کشاورزان در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک میکند. این راهبرد شامل انتخاب ارقام مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تناوب زراعی، حرکت به سمت روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر است.
مدیریت تلفیقی آفات (IPM)
مدیریت تلفیقی آفات به عنوان یک رویکرد جامع و پایدار، با ترکیب روشهای زیستی، مکانیکی، زراعی و شیمیایی، سبب کاهش وابستگی به آفتکشهای شیمیایی و حفظ تعادل بومشناختی میشود. از مهمترین مزایای این روش میتوان به کاهش هزینههای تولید، افزایش کیفیت و بازدهی محصولات، امنیت غذایی، کاهش آلودگی منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی اشاره کرد.
برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
راهبردهای تخفیف و سازگاری
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاوری، راهبردهای تخفیف (Mitigation) و سازگاری (Acclimation) را به عنوان دو روش شناخته شده برای کاهش اثرات منفی تغییر اقلیم ترویج میدهد:
– راهبردهای تخفیف: کاهش انتشار گازهای گلخانهای از طریق فعالیتهای مدیریتی مختلف از قبیل کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون، افزایش ترسیب کربن، حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک
– راهبردهای سازگاری: تنظیم رشد و نمو گیاه به گونهای که کمتر در معرض تغییرات اقلیمی قرار بگیرد از طریق انتخاب رقم مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تراکم کاشت، تناوب زراعی و الگوی کشت
توسعه و ترویج فناوریهای پایدار
این سازمان بر تأمین فناوریهای کشاورزی و حمایتهای نهادی از کشاورزان و روستاییان به عنوان عوامل مهم در مدیریت پایدار زمین تأکید دارد. این امر از طریق در اختیار قرار دادن فناوریهای جدید به کشاورزان و حمایت دولتی و مشارکتی محقق میشود.
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان از طریق برنامههای آموزشی ترویجی برای افزایش عملکرد در واحد سطح، تعیین قیمت تضمینی متناسب با هزینههای تولید هر محصول، و حمایتهای اعتباری، بیمهای و نهادی با مشارکت کشاورزان از دیگر برنامههای این سازمان است.
ترویج کشت گونههای مقاوم
سازمان، کشت و توسعه گونههای مقاوم به خشکی و شوری را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامههای خود دنبال میکند. از جمله این گونهها میتوان به درختان بنه، بادام کوهی، گز، ارس و کهور اشاره کرد که هر کدام دارای ویژگیهای منحصر به فرد مقاومتی در برابر شرایط سخت محیطی هستند.
جدول ۱: گونههای درختی مقاوم و ویژگیهای آنها

توسعه نظامهای بهرهوری آب
با توجه به پایین بودن بهرهوری آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی, این سازمان بر توسعه و ترویج روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات کمآببر مانند زعفران، پسته، گیاهان دارویی و موسیر تأکید دارد.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، تغییرات اقلیمی به عنوان یک چالش جدی، پایداری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ایران را با تهدید مواجه ساخته است. با این حال، با اتخاذ راهبردهای مناسب مدیریت پایدار میتوان این تهدید را به فرصتی برای تحول در نظام کشاورزی تبدیل کرد. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با محور قرار دادن مدیریت پایدار زمین، کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه فناوریهای پایدار و تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان، برنامهریزی جامعی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی تدوین کرده است.
همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” در آذر ۱۴۰۴، فرصت ارزشمدی برای تبادل دانش بومی و علمی، معرفی راهکارهای عملی و تقویت همکاریهای بینبخشی در این زمینه است. موفقیت این راهبردها مستلزم مشارکت فعال کشاورزان، حمایت نهادی پایدار و عزم ملی برای حرکت به سمت کشاورزی پایدار است تا از این طریق، هم امنیت غذایی نسل حاضر تأمین شود و هم منابع برای نسلهای آینده حفظ گردد.
منابع گزارش
1. بر اساس پژوهشهای منتشر شده در نشریات علمی داخلی (۱۳۹۱)
2. مطالعات مؤسسه تحقیقات خاک و آب (۱۳۹۳)
3. پژوهشهای بینالمللی در زمینه مدیریت پایدار زمین
4. گزارشهای هیئت بینالدولی تغییر اقلیم (IPCC)
5. مطالعات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
-
اقتصاد2 هفته پیشتغییر پارادایم در اقتصاد کشاورزی؛ از محدودیت منابع تا سازوکارهای نوین توسعه
-
دانستنی ها9 ماه پیشکسب و کار؛ شرایط ورود به شغل سم فروشی چیست؟
-
آموزش8 ماه پیشگام به گام با کاشت نهال های کشت بافتی خرمای مجول (قسمت اول؛ انتخاب زمین)
-
بازرگانی1 سال پیشآیا قیمت کود یارانه ای را می دانید؟
-
اسلایدر8 ماه پیشروش های کشت، صادرات و استان های فعال در کشت تنباکو
-
اسلایدر3 هفته پیشهمایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار
-
خبرهای سازمانی3 هفته پیشانتقاد تند آنجفی؛ «دستفرمان خطا» ما را به بحران کشانده
-
استان ها8 ماه پیشکشت، صادرات و مناطق مهم تولید سیر در ایران

