با ما همراه باشید

دانستنی ها

معرفی شرکت کشت و صنعت و دامپروری مغان/ تحول بر پهنه دشت لم یزرع

منتشر شده

در

پایگاه خبری DA1news: آغاز تحول بر پهنه دشت لم یزرع مغان وچاره اندیشی‌ها در جهت بهره‌برداری بهینه از بیابانی که قبل از شروع برنامه‌های عمرانی به مارستان معروف بوده و آثاری از کشت و زرع در آن موجود نبوده است به سال ۱۳۲۷ برمی‌گردد و به دنبال آن فعالیت‌های عمرانی دولت وقت با سرمایه‌گزاری‌های عظیم و همکاری کارشناسان داخلی و خارجی آغاز و مقدمات استفاده صحیح از آب قعرالدشت رودخانه ارس و سایر پتانسیل‌های خدادادی موجود منطقه ، فراهم گردیده در ادامه این فعالیت‌هاست که فعالیت‌های مربوط به احداث سد میل و مغان و شبکه عظیم آبیاری از سال ۱۳۴۷ شروع و در سال ۱۳۵۱ مورد بهره‌برداری قرار گرفت و درهمین سال بود که وزارت کشاورزی، مجتمع کشت و صنعتی را با نام طرح کشت و صنعت و دامپروری مغان در سطح ۶۳۰۰۰ هکتار از ۳۵۰ هزار هکتار اراضی خالصه دولتی ، تأسیس و فعالیت‌های خود را آغاز نموده است .

در اسفند ماه سال ۱۳۵۳ نام طرح به “شرکت سهامی کشت و صنعت و دامپروری مغان” تبدیل شد و در سال ۱۳۵۲ بین وزارت کشاورزی و مهندسین مشاور هاوائین اگرونومیکسـاینتر نشنال و شرکت اگرونومیک ایران قراردادی منعقد شد که به موجب آن مطالعات جامع شرکت به عهده آنان واگذار گردید.

در همین سال با به زیر کشت رفتن اولین قطعات تسطیح نشده بصورت زراعت دیم، فعالیت تولید در کشت و صنعت و دامپروری پارس آغاز گردید که بسرعت با تسطیح اراضی و بهره‌گیری از آب، به زراعت فاریاب تبدیل و بدینسان نظام بهره‌وری از زمین، عملاً از شکل مرتع قشلاقی متوسط و فقیر به شکل زراعت مکانیزه تغییر یافت. خوشبختانه شروع عملیات اصلی این شرکت، همزمان با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی بوده است. زیرا در سایه حمایت‌های همه جانبه و توجهات ویژه مسئولین وقت نظام مقدس جمهوری اسلامی و بکارگیری مشاوران ، متخصصان و کارشناسان رشته‌های مختلف کشاورزی و صنایع ، امکاناتی برای این شرکت فراهم گردید که به کانون پیشگام در عرصه تولید، ترویج و آموزش کشور تبدیل گردد .

نظر به اهمیت بالای این بنگاه بزرگ ملی در چند سال اخیر و اقدامات اصلاحی مؤثر صورت پذیرفته در جهت اصلاح ساختار، افزایش بهره‌وری، بهبود کمی و کیفی تولید و توسعه فعالیت‌های تولید بذر‌های مختلف (‌گندم – جو – ذرت – کلزا – چغندر قند)، تلیسه (نژاد اصیل) نوسازی ناوگان مکانیزاسیون زراعی، نوسازی باغات میوه و واحدهای صنعتی و نیز واگذاری بسیاری از فعالیت‌ها به بخش خصوصی، افق جدیدی در آینده آن گشوده است. شرکت سهامی کشت و صنعت مغان در مسیر تکاملی خود، فراز و نشیب‌های بسیاری را متحمل شده است و راهی طولانی نیز پیش رو دارد . این شرکت به هر نیتی که پیش از انقلاب شکوهمند اسلامی‌مان پایه‌گذاری گردیده، با بینش متعهدانه و کار شبانه‌روزی مدیران و با پایمردی و پشتکار کادر صحرائی و فنی و ستادی خود، از اوان انقلاب اسلامی توانسته است با پیگیری در جهت نیل به اهدافی که مختصراً به آن اشاره شد، در منطقه محروم مغان، منشاء خیر و برکت بوده و این اثر به یاری خداوند سبحان همچنان مستدام خواهد بود.

اینک با توجه به خواسته‌ها و انتظارات مسئولین از بخش، نیاز شدید زارعین و کارشناسان اجرائی سازمان‌های کشاورزی به آموزش‌های عملی کشاورزی و بویژه بالا رفتن سطح آگاهی کشاورزان کشور نسبت به سلامت و بهنژادی نهاده‌های مصرفی و نقش و ارزش به سزای کاربرد بذرهای اصلاح شده، نهال مرغوب و تلیسه اصیل در افزایش قاطع تولید، این شرکت در نظر دارد که در ادامه راه خود، همگام با سیاست‌های اقتصادی کشاورزی نوین جهانی، در فعالیت‌های خود تحولی ایجاد نموده و در عرصه تولید و تکثیر بذرهای مرغوب گندم، جو، ذرت، چغندر قند، یونجه و سویا، تولید نهال و تولید تلیسه برای پاسخگوئی به انتظارات و تأمین نیاز واحدهای تولیدی کشور، به صورت جدی نقش آفرینی نماید.

روشن است که تحقق این فعالیت‌ها، امکانات، جایگاه ویژه و محیط ایزوله‌ای را می‌طلبد که بستر کم نظیر آن در کشت و صنعت مغان به طور کامل فراهم می‌باشد. بستری که به یاری خداوند منان همچنان به سوی تکامل پیش خواهد رفت . با توجه به فرآیند تکاملی شرکت مغان و تجربیات حاصله با قاطعیت می‌توان گفت که این شرکت منشاء اصلی عمران و آبادانی دشت مغان بوده است بطوریکه روستای ۱۰۰۰ نفری پارساآباد در سایه این شرکت پرخیر با مهاجر پذیری و اسکان عشایر به دومین شهر بزرگ استان اردبیل تبدیل گردیده است و وجود کشاورزان پیشرو کشوری و توسعه کشاورزی مکانیزه در دشت مغان مؤید تأثیر ترویج و آموزش آن بوده است و چه بسیار کارشناسانی که با کسب تجارب علمی و عملی دراین دانشگاه بزرگ در عرصه‌های ملی منشاء خدمت و اثرگذاری گردیده‌اند و تولیدات بذری، دامی و باغی (نهال) این شرکت موجب افزایش ثروت ملی در تمام نقاط کشور گردیده است.

آشنائی اجمالی با دشت مغان

دشت حاصلخیز مغان با مساحت تقریبی ۳۵۰ هزار هکتار در غرب دریای خزر و در شمالی‌ترین بخش از کشورمان واقع شده است. رودخانه ارس که از بخش شمالی آن عبور می‌کند خط مرزی کشورهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان را تشکیل می‌دهد.

این دشت که در ۴۲/۳۹ – ۲۰/۳۹ درجه شمالی و ۴۸-۳۰/۴۷ درجه نصف النهار شرقی واقع شده دارای تابستان‌های نسبتاً ‌گرم و مرطوب و زمستان‌های معتدل و در پاره‌ای از مقاطع زمانی دارای زمستان‌های نسبتاً سرد است. میانگین گرما در دشت ۷/۲۰ و میانگین سرما ۲/۳ درجه سانتیگراد می‌باشد حداکثر درجه حرارت در ماه‌های تیر و مرداد به ندرت به ۴۰ درجه سانتیگراد رسیده و حداقل آن در آذر ماه و دی ماه معمولاً به ۸ درجه سانتیگراد زیر صفر میرسد.

در زمستان سال ۱۳۴۲ حداقل درجه حرارت به ۱۷ درجه سانتیگراد زیر صفر و در تابستان ۱۳۴۴ حداکثر دما به ۵/۴۲ درجه سانتیگراد نیز رسیده است. میزان بارندگی در دشت مغان بسیار متغیر و از حداقل ۷۹ میلی‌متر تا حداکثر ۵۲۳ میلی‌متر رسیده و متوسط آن در ۳۰ سال گذشته حدود ۲۹۱ میلی‌متر گزارش شده است. خاک‌های دشت مغان کلاً بر روی سه نوع فیزیوگرافی: تراس‌ رودخانه، دشت و فلات قرار گرقته است.

برحسب فیزیوگرافی فوق و بر اساس مطالعات نیمه تفصیلی آی – سی – آی ( I-C-I ) مشاورین گید حدود ۳۰ سری خاک با فازهای مختلف در این اراضی مشخص گردیده است. بافت خاک در تراس‌های رودخانه‌ای نسبتا سبک، در دشت میانی سنگین و در اراضی مرتفع نیمه سنگین و سنگین می‌باشد.

از نظر طبقه‌بندی بطور کلی دشت مغان دارای خاک‌های قهوه‌ای در اراضی مرتفع ( فلات‌ها)، خاک‌های رسوبی جوان در سواحل رودخانه و خاک‌های رسوبی قدیمی یا قهوه ای جوان در دشت میانی میباشد.

در مجموع می‌توان گفت که خاک‌های دشت مغان جهت کاشت کلیه محصولات زراعی به استثنای نباتاتی که بی نهایت به شوری خاک حساس باشند مناسب است. منبع تاًمین آب این دشت رودخانه ارس میباشد که با PH حدود ۴/۷ و میزان شوری متوسط برای بیشتر گیاهان زراعی قابل استفاده می‌باشد.

ادامه مطلب
تبلیغات
برای افزودن دیدگاه کلیک کنید

یک پاسخ بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دانستنی ها

پاسخ به معضل دیرینه ضایعات کشاورزی و غذایی

موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، با هدف واکاوی علل و ارائه راه‌حل‌های عملی برای معضل دیرپای «ضایعات محصولات کشاورزی و غذایی»، نشست تخصصی را روز چهارشنبه، ۲۸ آبان ۱۴۰۴ به صورت حضوری و آنلاین برگزار می‌کند.

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: نشست تخصصی برای واکاوی چالش‌های مدیریت ضایعات کشاورزی و غذایی برگزار می‌شود.

به گزارش خبرنگار ما و به نقل از روابط عمومی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، نشست تخصصی با عنوان «چالش‌های اجرایی و راهکارهای عملیاتی مدیریت ضایعات محصولات کشاورزی و غذایی» روز چهارشنبه، ۲۸ آبان ۱۴۰۴ برگزار می‌شود.
این نشست تخصصی که در چارچوب «همایش ملی مدیریت ضایعات محصولات کشاورزی و غذا و ترویج فرهنگ مصرف درست» سازماندهی شده است، با هدف واکاوی عمیق موانع پیشِ رو و ارائه راه حل‌های کاربردی برای کاهش ضایعات در این حوزه حیاتی برگزار می‌گردد.

جزئیات برگزاری نشست:
زمان: چهارشنبه، ۲۸ آبان ۱۴۰۴، از ساعت ۹ تا ۱۱:۳۰
محل برگزاری: موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
شیوه برگزاری: حضوری و وبیناری

بر اساس این اطلاعیه، متخصصان، پژوهشگران، فعالان بخش کشاورزی و تمامی علاقه‌مندان به این موضوع می‌توانند به صورت حضوری در محل برگزاری نشست حاضر شده و یا از طریق بستر وبینار به صورت آنلاین در این رویداد مشارکت کنند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، مدیریت ضایعات محصولات کشاورزی و غذایی به عنوان یکی از کلیدی‌ترین حلقه‌های زنجیره تأمین امنیت غذایی کشور، نیازمند عزمی ملی و بهره‌گیری از دانش و فناوری روز است. انتظار می‌رود این نشست با ایجاد فضایی برای تبادل نظر بین صاحب‌نظران و مجریان، گامی مؤثر در جهت تدوین راهکارهای عملی و کاهش چالش‌های پیشِ رو بردارد.

 

ادامه مطلب

دانستنی ها

حفظ میراث ژنتیکی؛ اسب کاسپین، گنجینه‌ای در آستانه فراموشی

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: در گستره متنوع ذخایر ژنتیکی ایران، گونه‌های ارزشمندی وجود دارند که نه تنها از نظر زیست‌شناسی حائز اهمیت هستند، بلکه بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی این مرز و بوم محسوب می‌شوند. در این میان، اسب کاسپین به عنوان یکی از اصیل‌ترین و نادرترین نژادهای اسب در جهان، جایگاهی بی‌بدیل دارد. نژادی که با قدمتی بیش از پنج هزار سال، در نقش‌برجسته‌های تخت جمشید جاودانه شده و منشأ پیدایش اسب‌های خونگرم امروزی شناخته می‌شود.

متأسفانه این میراث ارزشمند ملی، به رغم شهرت جهانی، در داخل کشور با چالش‌های جدی مواجه است. کاهش جمعیت، محدودیت تنوع ژنتیکی و فقدان برنامه اقتصادی پایدار، بقای این نژاد منحصربه‌فرد را با تهدید روبرو ساخته است.

این گزارش که بر اساس بیانات دکتر هوشنگ دهقان‌زاده، معاون پژوهشی و رئیس بخش تحقیقات علوم دامی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان تهیه شده، به بررسی تاریخچه، اهمیت و اقدامات در دست اجرا برای حفظ و احیای این گنجینه ژنتیکی می‌پردازد. در ادامه، جزئیات علمی، چالش‌های پیش‌رو و راهکارهای نوین برای تضمین آینده اسب کاسپین را از زبان مباشر این پروژه ملی خواهیم شنید.

وی در ابتدای این گزارش با معرفی مسئولیت خود گفت: «به عنوان مسئول بخش تحقیقات علوم دامی، یکی از مهم‌ترین مأموریت‌های ما مدیریت مجتمع تحقیقات و آموزش حفظ ذخایر ژنتیکی اسب کاسپین است که یک مجتمع کاملاً منحصربه‌فرد در سطح کشور محسوب می‌شود.»

دهقان‌زاده با اشاره به پیشینه تاریخی این نژاد ارزشمند افزود: «اسناد و شواهد تاریخی از جمله نقوش برجسته در تخت جمشید، نشان می‌دهد که اسب کاسپین با قدمتی بیش از ۵۰۰۰ سال، یکی از اجداد اصلی اسب‌های خونگرم امروزی است. تحقیقات پروفسور گاس کاتران از آمریکا نیز این موضوع را از نظر ژنتیکی تأیید کرده است.»

معاون پژوهش مرکز تحقیقات گیلان در ادامه به ویژگی‌های منحصربه‌فرد این نژاد اشاره کرد و گفت: «مهم‌ترین ویژگی ظاهری اسب کاسپین، قد کوتاه آن است که آن را به استانداردی جهانی برای آموزش سوارکاری به کودکان و نوجوانان تبدیل کرده است.»

وی با بیان چالش‌های پیش‌روی حفظ این نژاد اظهار داشت: «متأسفانه تمامی اسب‌های کاسپین خارج از ایران، از نوادگان تعداد محدودی هستند که دهه‌ها پیش از کشور خارج شدند. این امر باعث کاهش شدید تنوع ژنتیکی و افزایش هم‌خونی در جمعیت جهانی آنان شده است.»

دهقان‌زاده در بخش دیگری از گزارش خود به اقدامات عملی صورت گرفته پرداخت و توضیح داد: «پس از انتقال گله اصلی از ایستگاه تحقیقاتی خوجیر به مجتمع فعلی در سال ۱۳۹۰، برنامه‌ریزی ما بر دو محور اصلی متمرکز شده است: اول، حفظ و توسعه گله تحت مدیریت با اجرای برنامه‌های دقیق اصلاح نژادی، و دوم، شناسایی و ثبت اسب‌های کاسپین در سراسر کشور که تاکنون منجر به میکروچیپ‌گذاری حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ رأس شده است.»

وی در ادامه پروژه‌های تحقیقاتی در دست اجرا را برشمرد و افزود: «پروژه‌های مهمی از قبیل “ثبت و پایش اسب کاسپین” و “بررسی پروفایل مولکولی با استفاده از نشانگرهای میکروساتلایت” در حال انجام است. هدف نهایی ما تدوین نخستین کتاب تبارنامه این نژاد ارزشمند است.»

این مقام مسئول در پایان با اشاره به ضرورت توسعه اقتصادی این نژاد، راهکار استراتژیک خود را اینگونه تشریح کرد: «برای خروج از چالش انقراض، باید توجیه اقتصادی ایجاد کنیم. با توجه به ممنوعیت‌های نسبی صادرات، ما پیشنهاد داده‌ایم که صادرات اسپرم و انتقال جنین در دستور کار قرار گیرد. یک طرح ملی نیز با همکاری نهادهای پژوهشی معتبر کشور پیشنهاد شده که امیدواریم با تأمین اعتبار، شاهد اجرایی شدن آن باشیم.»

وی در پایان تأکید کرد: «حفظ اسب کاسپین تنها یک وظیفه تحقیقاتی نیست، بلکه یک مسئولیت ملی برای نگهداری از میراث ژنتیکی و تاریخی کشورمان است.»

ادامه مطلب

دانستنی ها

نجات تنوع زیستی در گرو کاهش ضایعات مواد غذایی

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: دو پژوهشگر برجسته کشاورزی کشور، کاهش ضایعات مواد غذایی از مزرعه تا سفره را نماد درک نوینی از توسعه پایدار خواندند و تأکید کردند: هر لقمه نجات‌یافته از هدررفت، گامی به سوی جهانی غنی‌تر و سالم‌تر است. این امر با کاهش نیاز به گسترش کشت و بهره‌برداری بی‌رویه از منابع، مستقیم‌ترین راه برای حفظ تنوع زیستی محسوب می‌شود.

به گزارش داوان نیوز، دکتر اسکندر زند (عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور) و دکتر هما بهمدی (عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی) در یادداشتی مشترک، کاهش ضایعات مواد غذایی را گامی بلند در مسیر بهره‌وری و تحقق عدالت در نظام غذایی دانستند. در این یادداشت آمده است؛

امروزه یکی از چالش‌های بزرگ جهان از بین رفتن تنوع زیستی است، به طوری که در آخرین گزارش جهانی، خطر از بین رفتن یک میلیون گونه گیاهی و جانوری گوشزد شد.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده، اصلی‌ترین عوامل کاهش تنوع زیستی در کره زمین به ترتیب اهمیت عبارت‌اند از: بهره‌برداری بیش از حد از منابع (با سهم 37 درصد)، تخریب و تغییر زیستگاه (با سهم ۳۱ درصد) ، نابودی زیستگاه (با سهم 13 درصد)، تغییر اقلیم (با سهم 7 درصد)، گونه‌های مهاجم (با سهم 5 درصد)، آلودگی (با سهم 4 درصد) و بیماری (با سهم 2 درصد). همان‌طور که ملاحظه می‌شود بهره‌برداری بیش از حد از منابع بیشترین نقش را در کاهش تنوع زیستی دارد.

برای مهار این فشارهای فزاینده بر نظام‌های طبیعی و توقف روند تخریب تنوع زیستی، «چارچوب جهانی تنوع زیستی کومینگ-مونترال» در سال ۲۰۲۲ به تصویب رسید. این چارچوب که حاصل سال‌ها مذاکره فشرده سیاسی و علمی میان کشورهای عضو کنوانسیون تنوع زیستی از جمله ایران است، با دربرگیری ۲۳ هدف مشخص، نقشه ‌راهی برای حفاظت از تنوع زیستی و بازسازی رابطه انسان و طبیعت تا سال ۲۰۳۰ ترسیم می‌کند.در میان این اهداف دو گانه، هدف ۱۶ چنین عنوان می‌کند که: لازم است از طریق اعمال سیاست‌ها، آیین‌نامه‌ها و چارچوب‌های نظارتی حمایتی، ارتقای آموزش و دسترسی مناسب به اطلاعات موردنیاز و دقیق، یا جایگزین‌های آنها، نسبت به ترغیب و توانمندسازی مردم برای امکان انتخاب گزینه‌های مصرف پایدار اطمینان حاصل شود تا در سال ۲۰۳۰ ردپای جهانی مصرف، به‌گونه‌ای منصفانه و برابر و از طریق نصف کردن ضایعات جهانی غذا، کاهش قابل‌ملاحظه در پرمصرفی، همچنین کاهش پایدار تولید ضایعات کاهش یابد و از این مسیر، تمامی مردم در هماهنگی با کره زمین، زندگی خوبی داشته باشند.

اجرای هدف ۱۶ می‌تواند نقطه پیوندی میان امنیت غذایی، پایداری منابع و حفاظت از تنوع زیستی ایجاد کند. کاهش ضایعات، فشار بر نظام تولید را کاهش داده و نیاز به گسترش سطح زیر کشت، استفاده از نهاده‌های شیمیایی و تخریب زیستگاه‌های طبیعی را محدود می‌سازد. کاهش ضایعات مواد غذایی در نظام پایدار کشاورزی و غذا و حرکت به سمت ضایعات صفر با بهره‌گیری از مدیریت بهینه ضایعات و پسماندهای تولید و فراوری، ایجاد ارزش افزوده بالاتر در قالب اقتصاد چرخشی، کاهش دفع غیراصولی پسماندها و ترویج فرهنگ مصرف مسئولانه، راهکاری مؤثر در افزایش بهره‌وری تولید و کاهش بهره‌برداری بیش از حد از منابع، به‌ویژه منابع پایه مانند آب و خاک است.از آنجایی که دستیابی به این اهداف ۲۳ گانه برای کشورهای عضو کنوانسیون تنوع زیستی لازم‌الاجرا است، شایسته است که دست‌اندرکاران برنامه هفتم پیشرفت کشور، برنامه‌های لازم برای عملیاتی شدن این اهداف را در دستور کار قرار دهند.

این اهداف در تطابق و هماهنگی کامل با اهداف و برنامه‌های مندرج در «سند ملی دانش‌بنیان امنیت غذایی» و سایر اسناد بالادستی موجود در کشور است. به این منظور مشارکت هم‌افزای سیاست‌گذاران، کنشگران عرصه محیط‌زیست و تنوع زیستی و همچنین فعالان زنجیره ارزش مواد غذایی مختلف از مزرعه تا سفره، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. محقق شدن این اهداف تا سال ۲۰۳۰، زمینه‌ساز دستیابی به آرمان‌های کلان طراحی‌شده برای سال ۲۰۵۰ با محوریت «زندگی همگام با طبیعت» خواهد بود.

بنابراین، کاهش ضایعات مواد غذایی گامی بلند در مسیر بهره‌وری و تحقق عدالت در نظام غذایی است، و هم‌زمان راهی کارآمد برای حفاظت از تنوع زیستی و افزایش تاب‌آوری سیاره زمین محسوب می‌شود. پیوند میان این دو حوزه، نماد درک نوینی از توسعه پایدار است که در آن، هر لقمه نجات‌یافته از هدررفت، گامی به سوی جهانی غنی‌تر، سالم‌تر و هماهنگ‌تر با طبیعت محسوب می‌شود.

ادامه مطلب
تبلیغات

پرطرفدار

کلیه حقوق این پایگاه خبری متعلق به داوان‌نیوز است.