نقش کلسیم و بور در عملکرد میوه انار

پایگاه خبری داوان نیوز: میوه انار به خاطر دانه های خوراکی ترد و آبدارش معروف است. این منبع عالی از ویتامین های C و K، آنتی اکسیدان ها و سایر مواد معدنی است. اما ممکن است میوه به دلیل ترک خوردن میوه کیفیت خود را از دست بدهد. این مشکل مکرر به دلیل مدیریت ناکافی آب یا کمبود ریزمغذی های ضروری مانند بور و کلسیم رخ می دهد.

به گزارش گروه علمی اخبار روزانه کشاورزی، میوه انار (Punica granatum) برای قرن ها در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری مورد استفاده قرار می گرفته است. دانه های آبدار و گوشتی که با پالپ گوشتی احاطه شده اند، آن را به یک خوراکی خوشمزه و سالم تبدیل می کنند.

بخش خوراکی انار خام شامل 78 درصد آب، 2 درصد پروتئین، 19 درصد کربوهیدرات و 1 درصد چربی است. سارکوتستای انار حاوی 12 درصد DV (ارزش روزانه) برای ویتامین C، 16 درصد DV برای ویتامین K و 10 درصد DV برای فولات در یک وعده 100 گرمی (3.5 اونس) است. دانه های انار یک منبع عالی از فیبر رژیمی (20٪ DV) است که به طور انحصاری در دانه های خوراکی وجود دارد و فواید سلامتی مختلفی را ارائه می دهد.

میوه انار بومی ایرانی است و از دیرباز در کشورهای مدیترانه ای از جمله اسپانیا، مصر، مراکش و افغانستان تولید می شده است.

همچنین در روسیه، بلغارستان، جنوب ایتالیا، برمه، ایالات متحده آمریکا و چین تولید می شود. انار به دلیل سازگاری، سختی، تحمل به خشکی، نیاز به نگهداری کم، عملکرد پایدار، کیفیت خوب و فواید دارویی، به طور گسترده کشت می شود.

بور به عنوان یک ریز مغذی برای گیاهان برای کاهش ترک خوردگی میوه و افزایش عملکرد و کیفیت میوه مورد نیاز است.

بررسی محلول پاشی بور و کلسیم بر روی میوه انار
یک مطالعه در مورد استفاده از بور برای مشاهده تأثیر بور بر روی میوه، 45 درخت انار را از باغی در منطقه Ortaca ترکیه، که خاک آن قلیایی بود، انتخاب کرد. این درختان سپس به ترتیب تصادفی در کرت های تقسیم شده قرار گرفتند و با برچسب های پلاستیکی برچسب گذاری شدند.

در طول تیمارها، اسید بوریک و نیترات کلسیم در غلظت‌های مختلف استفاده شد. اینها در طول و یک ماه پس از گلدهی کامل مورد استفاده قرار گرفتند. درمان در ساعت ظهر با یک سمپاش فشار دستی با ظرفیت 15 لیتر انجام شد.

برای تعیین نتیجه، نمونه های برگ از هر درخت برای ارزیابی غلظت عناصر غذایی جمع آوری شد و 9 میوه در هر تکرار برای تعیین میانگین وزن، طول و قطر میوه انتخاب شد.

برای اندازه گیری اثر نیترات کلسیم و اسید بوریک بر کیفیت میوه انار از آنالیز TARIST استفاده شد.

همه تیمارها وزن و اندازه میوه (قطر و طول) را افزایش دادند. علاوه بر این، اسید بوریک به دلیل بهبود تشکیل میوه و ماندگاری B باعث افزایش رشد شد.
مصرف بور و کلسیم غلظت ویتامین C را افزایش داد. علاوه بر این، اسید بوریک pH، اسید اسکوربیک، کل مواد جامد محلول و اسیدیته قابل تیتر را بهبود بخشید.
تمام تیمارها به طور قابل توجهی ترک خوردگی میوه را برای افزایش عملکرد میوه کاهش دادند.

ترک خوردن میوه
ترک خوردن میوه یک مشکل عمده فیزیولوژیکی است که به تولید میوه با کیفیت بالا آسیب می رساند. آلودگی توسط قارچ ها، از دست دادن سریع رطوبت و چروکیدگی شدید باعث ترک خوردن میوه ها می شود و کیفیت و دوام بازار را کاهش می دهد. ترک خوردن میوه به دلیل کمبودهای تغذیه ای مانند بور و کلسیم رخ می دهد که با اعمال مقدار مناسب غلظت آنها قابل کنترل است.

اکثر محصولات میوه یکی از سه نوع ترک خوردگی را تجربه می کنند: شکافتن، ترک خوردن ستاره، و ترک خوردن پوست. این می تواند به یکی از سه راه رخ دهد: شعاعی (طولی)، عرضی یا متحدالمرکز.

سایر علل ترک خوردن میوه در میوه های مختلف
تقریباً تمام محصولات باغی مهم تجاری، شکافتن یا ترک خوردن میوه را تجربه کرده اند. این حالت شایع است و در زردآلو، انار، آلو خشک و سایر میوه ها و سبزیجات مشاهده شده است.

میوه های متعددی برای درک علل ترک خوردگی میوه ها به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته اند و در زیر برخی از دلایل اصلی ذکر شده است:

عوامل محیطی
دوره‌های طولانی رطوبت نسبی بالا، به‌ویژه زمانی که میوه‌ها کمی هستند، ممکن است ترکیب کوتیکول را تا حدی تغییر دهد که توانایی محافظت از آن را از دست بدهد.

در دسترس بودن بیش از حد آب و کاهش اتلاف آب از برگها ناشی از رطوبت نسبی اشباع شده.

در دمای بالا و رطوبت کم در تابستان
– عوامل بیوتیک
هنگامی که یک اختلال فیزیولوژیکی یا آسیب ناشی از بیماری، حشرات یا ضربه های مکانیکی وجود دارد، پوست میوه ابتدا در ضعیف ترین نقطه پاره می شود.

این بافت‌های بیمار هنگامی که آب فراوان وجود دارد، رطوبت را به طور غیرعادی در خود دارند و از طریق تورم نامنظم باعث پارگی می‌شوند.

– عوامل هورمونی
هورمون ها تاثیر قابل توجهی روی میوه های ترک خورده دارند. اکسین ها و اسید جیبرلیک دو تنظیم کننده رشد هستند که ترک خوردن میوه را کنترل می کنند.

مدیریت ترک خوردگی میوه
ترک خوردگی میوه با استفاده از تکنیک های مختلف در محصولات مختلف میوه از جمله آبیاری قطره ای، مالچ پاشی، ارقام مقاوم، کیسه بندی، مدیریت کود، برداشت به موقع، مواد بسته بندی مختلف و سمپاشی ریزمغذی ها و تنظیم کننده های رشد مدیریت می شود.

ترک خوردن میوه انار یک مشکل پیچیده با دلایل احتمالی زیادی است. پیشرفت‌های اخیر در تحقیقات فیزیولوژی، علل و درمان موفقیت‌آمیز ترک‌خوردگی میوه‌ها، کاملاً روشن می‌سازد که نه متغیرهای خارجی و نه متغیرهای داخلی نباید در هنگام رسیدگی به این موضوع نادیده گرفته شوند. در عوض، باید به هر دو به صورت کلی نگریست.

همچنین استفاده صحیح از بور و کلسیم باعث افزایش عملکرد، کیفیت و تولید میوه انار می شود.