با ما همراه باشید

دانستنی ها

تاریخچه کشت؛ کاهو پرمصرف ترین سبزیجات دنیا

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: در ادامه انتشار تاریخچه کشت گیاهان، میوه ها و غلات به تاریخچه کشت کاهو در ایران و جهان می پردازیم.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، نخستین شواهد کشت کاهو در جهان به پیش از 4500 سال پیش در مصر باستان بازمی‌گردد. این گیاه به‌مرور و طی قرن‌های متمادی به قاره‌های دیگر رسید و امروزه از محبوب‌ترین سبزیجات جهان است و در بسیاری از کشورها مصرف بالایی دارد. در این نوشته به تاریخچه‌ی کشت این گیاه در قار‌ه‌های جهان می‌پردازیم.

به گزارش اخبار روزانه‌ی کشاورزی، نخستین شواهد کشت کاهو و اهلی کردن آن به مصر باستان بازمی‌گردد و شواهد آن در نقاشی‌ها و کتیبه‌های مقبره‌های باستانی وجود دارد. کاهوی وحشی در ابتدا به عنوان یک گیاه روغنی توسط انسان اهلی شد، اما مصری‌ها به‌مرور آن را اصلاح کردند و به شکل خوراکی برگ‌‌دار تبدیل کردند.
پس از مصر کاهو به‌تدریج ازطریق تجارت، فتوحات و تماس‌های فرهنگی به دیگر بخش‌های قاره‌ی آفریقا منتقل شد.
در دوران اسلامی کشت کاهو در شمال آفریقا (کشورهای لیبی، تونس، الجزایر و مراکش امروزی)، به‌صورت گسترده در باغ‌های شهری رواج یافت و با گسترش فرهنگ غذایی مدیترانه‌ای در این کشورها، کاهو به سبزی متدوالی در رژیم غذایی مردم این بخش از آفریقا تبدیل شد.
در دوران استعمار اروپاییان (قرون 18 تا 20) مبلغان مذهبی و مهاجران اوپایی بذر کاهو را به شرق آفریقا (تانزانیا، کنیا و اوگاندای امروزی و مناطق استوایی این قاره وارد کردند.
کاهو در کشورهای غرب آفریقا مانند نیجریه، غنا و سنگال که آب‌وهوای گرم و مرطوب داشتند، کشت محدودتری داشت. در آفریقای جنوبی نیز با ورود کشاورزان اروپایی در قرن‌های 19 و 20، کاهو به‌صورت گسترده در نواحی معتدل‌تر کشت شد و این کشور هم‌اکنون از مراکز اصلی تولید کاهو در قاره‌ی آفریقاست و الجزایر، مراکش، کنیا و اتیوپی در جایگاه‌های بعدی قرار دارند. در سال‌های اخیر با گسترش کشت گلخانه‌ای، کاهو در مناطق گرم و خشک آفریقا نیز تولید می‌شود.

تاریخچه‌ی کاهو در قاره‌ی اروپا
کاهو در حدود قرن پنجم پیش از میلاد ازطریق تمدن مصر به یونان باستان راه یافت. یونانیان کاهو را گیاهی دارویی برای آرامش و کمک به خواب می‌دانستند و در منابع پزشکی منتسب به بقراط نیز به نام آن اشاره شده است.
در همین محدوده‌ی زمانی کاهو به روم باستان نیز برده شد. رومیان باستان آن را با غذا سرو می‌کردند و معتقد بودند اشتها را باز می‌کند و برای مشکلات گوارشی خواص دارویی دارد. پلاینیوس نویسنده‌ی رومی قرن اول میلادی در آثار خود از چند نوع کاهو نام برده که نشان می‌دهد این گیاه در روم اصلاح نژاد شده است.
در قرون وسطی کاهو در باغ‌های صومعه‌ها و خانه‌های اشرافی اروپاییان کاشته می‌شد. با رشد علم گیاه‌شناسی و کشاورزی در دوره‌ی رنسانس (قرن 15 میلادی) و دوران‌های پس از آن به‌طور گسترده‌تر کشت شد و به رژیم غذایی عموم مردم اروپا راه یافت.
با پیشرفت اصلاح نژاد گیاهان در قرن‌های 18 و 19 میلادی انواع مختلف کاهو مانند رومی، پیچ و باتاویا تولید شد و این گیاه به یکی از سبزیجات رایج در باغ‌های اروپایی تبدیل شد.

کاهو در قاره‌ی آسیا
پیشینه‌ی کشت کاهو در قاره‌ی آسیا به حدود 4 هزار سال پیش در آسیای غربی (هلال حاصلخیز) بازمی‌گردد. شواهد گیاه‌شناسی نشان می‌دهد که مردم این منطقه پیش از مصریان با شکل‌های اولیه‌ی کاهو آشنایی داشتند، اما مصریان نخستین مرمانی بودند که کشت کاهو را به‌طور اصلاح‌شده آغاز کردند.
در شرق آسیا اما کاهو تا حدود قرن پنج تا ششم میلادی شناخته‌شده نبود، اما در دوران سلسله‌ی تانگ (قرن هفتم) ازطریق جاده‌ی ابریشم یا مهاجرت اقوام دیگر وارد چین شد. چینی‌ها در ابتدا بیشتر در طب سنتی و پختن سوپ از کاهو استفاده می‌کردند. به‌مرور گونه‌های خاصی از کاهو (مانند کاهوی ساقه‌ای) در چین و آسیای شرقی گسترش یافت.
این گیاه در قرون وسطی با گسترش کشاورزی از ایران و آسیای غربی به شبه‌قاره‌ی هند وارد شد.
امروزه چین بزرگترین تولیدکننده‌ی کاهو در قاره‌ی آسیاست و سالانه 13 تا 14 میلیون تن کاهو تولید می‌کند. هند، ژاپن، کره‌ی جنوبی و ایران در رده‌های بعدی تولید کاهو در قاره‌ی آسیا قرار دارند.

کاهو در ایران
کاهو سابقه‌ای دیرینه در فرهنگ کشاورزی و تغذیه‌ای ایران دارد. هرچند منابع مکتوبی از آغاز کشت کاهو در ایران باستان وجود ندارد، اما شواهد تاریخی، متون طب سنتی و فرهنگ غذایی ایرانیان نشان می‌دهد که این گیاه از دوران‌های کهن در ایران کشت می‌شده است.
در دوران هخامنشی ایرانیان با گیاهان دارویی و خوراکی متنوعی آشنا بودند. به نظر می‌رسد کاهو از مصر و یونان به ایران راه یافته باشد.
با گسترش طب گیاهی در دوره‌ی ساسانی، استفاده از گیاهانی مانند کاهو برای کاهش تب و خواب راحت رایج بوده است.
در متون طب سنتی ایرانی در دوران اسلامی، دانشمندانی مانند بوعلی سینا و رازی از کاهو با نام «خس» یا «خسَ» نام برده شده که طبعع سرد و تر داشته و برای درمان تب، کاهش صفرا و داشتن خواب راحت مفید شناخته می‌شده است.
با توسعه‌ی کشاورزی در دوران معاصر گونه‌های مختلف کاهو (مانند کاهوی پیچ، رسمی و سالادی) وارد بازار شد. امروزه کاهو هم در فضای باز و هم به‌صورت گلخانه‌ای در ایران تولید می‌شود و استان‌های اصفهان، فارس، تهران، کرمانشاه و گیلان مهم‌ترین تولیدکنندگان آن هستند. کاهو در استان‌های مازندران، همدان، یزد، خراسان رضوی، قم و قزوین نیز کشت می‌شود.
کاهوی رسمی در ایران سبزی محبوبی است و همان‌طور که می‌دانید، ایرانیان در روز سیزده‌به‌در آن را با شربت سکنجبین یا سرکه می‌خورند.

کاهو چگونه به قاره‌ی آمریکا رفت؟
کاهو بومی قاره‌ی آمریکا نبوده و از اروپا به این قاره راه یافته است. با این حال کشت آن در مدت‌زمان نسبتاً کوتاهی در ایالات متحده رشد چشمگیری پیدا کرد و امروزه این کشور از بزرگترین تولیدکنندگان کاهوی جهان است.
بذر کاهو در زمان کشف قاره‌ی آمریکا (قرن 15 و 16 میلادی) توسط اسپانیایی‌ها و پرتغالی‌ها به این قاره برده شد و اولین گزارش‌های مستند کشت آن به کارائیب و آمریکای مرکزی بازمی‌گردد.
در قرن‌های 17 و 18 میلادی مهاجران انگلیسی کشت کاهو را در ایالت‌های ویرجینیا و ماساچوست آغاز کردند. با رشد کشاورزی در قرن 19 و 20، امکان انتقال کاهو از مزارع به بازارهای شهری فراهم شد.
امروزه کالیفرنیا به عنوان پایتخت جهانی کاهو شناخته می‌شود و حدود 70 درصد از کل کاهوی ایالات متحده را تولید می‌کند.
کشورهای مکزیک، کانادا، برزیل، شیلی، آرژانتین و پرو نیز از تولیدکنندگان مهم کاهو در قاره‌ی آمریکا هستند.

کشت کاهو در اقیانوسیه
کاهو بومی این قاره نیست و در دوران استعمار (قرن 18 میلادی) ازطریق مهاجرت اروپایی‌ها وارد استرالیا، نیوزیلند و بسیاری از جزایر اقیانوس آرام وارد شد.
اولین مزارع کشت کاهو در استرالیا، در قرن 18 در نیو ساوت ولز پدید آمدند و کاهو به‌سرعت به یک سبزی محبوب در میان مهاجران تبدیل شد.
در قرن 20 میلادی انواع مختلف کاهو مانند کاهوی پیچ و کاهوی رومی به‌صورت انبوه در نیو ساوت ولز، ویکتوریا و کویینزلند کشت می‌شد.
کشت کاهو در نیوزیلند هم با ورود مهاجران اروپایی آغاز شده است. این گیاه در دوران استعمار به جزایر اقیانوس آرام نیز وارد شد. به دلیل رطوبت هوا، کشت آن در این کشور دشوار است و به‌صورت فصلی یا گلخانه‌ای کشت می‌شود.
امروزه مصرف کاهو و سایر سبزیجات برگی در استرالیا بسیار بالاست و از ارکان اصلی رژیم غذایی مدرن است.

انواع کاهو در جهان
انواع مختلفی از کاهو در جهان تولید می‌شود که هر نوع آن از نظر شکل برگ، طعم، بافت و کاربرد در آشپزی ویژگی‌های خاص خود را دارد.
پرکشت‌ترین کاهوی جهان کاهوی پیچ (آیسبرگ) است که ماندگاری بالای دارد. کاهوی رومی (رومن) که برگ‌های بلند، راست و محکمی با رگ‌برگ میانی دارد، طعم تلخی دارد و ارزش غذاایی آن از کاهوی پیچ بیشتر است. گونه‌ی دیگر کاهو با نام کاهوی کَره‌ای برگ‌های نرم، لطیف و نیم‌گرد دارد و برای تهیه‌ی سالاد، سوشی و ساندویچ از آن استفاده می‌شود. کاهوی برگ‌دار نیز برگ‌های شُل و بازی دارد، با رنگ‌های سبز، قرمز و بنفش تولید می‌شود و نسبت به انواع دیگر کاهو رشد سریع‌تری دارد.
نوع دیگر کاهو با نام کاهوی ساقه‌ای که ویژه‌ی چین و شرق آسیاست، بیشتر به دلیل داشتن ساقه‌های ضخیم و ترد استفاده می‌شود و برگ‌های آن دور ریخته می‌شود. طعم آن شبیه کرفس یا خیار است و در غذاهای چینی پخته یا تفت‌داده‌شده‌ی‌ چینی استفاده می‌شود.

 

 

 

دانستنی ها

پاسخ به معضل دیرینه ضایعات کشاورزی و غذایی

موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، با هدف واکاوی علل و ارائه راه‌حل‌های عملی برای معضل دیرپای «ضایعات محصولات کشاورزی و غذایی»، نشست تخصصی را روز چهارشنبه، ۲۸ آبان ۱۴۰۴ به صورت حضوری و آنلاین برگزار می‌کند.

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: نشست تخصصی برای واکاوی چالش‌های مدیریت ضایعات کشاورزی و غذایی برگزار می‌شود.

به گزارش خبرنگار ما و به نقل از روابط عمومی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، نشست تخصصی با عنوان «چالش‌های اجرایی و راهکارهای عملیاتی مدیریت ضایعات محصولات کشاورزی و غذایی» روز چهارشنبه، ۲۸ آبان ۱۴۰۴ برگزار می‌شود.
این نشست تخصصی که در چارچوب «همایش ملی مدیریت ضایعات محصولات کشاورزی و غذا و ترویج فرهنگ مصرف درست» سازماندهی شده است، با هدف واکاوی عمیق موانع پیشِ رو و ارائه راه حل‌های کاربردی برای کاهش ضایعات در این حوزه حیاتی برگزار می‌گردد.

جزئیات برگزاری نشست:
زمان: چهارشنبه، ۲۸ آبان ۱۴۰۴، از ساعت ۹ تا ۱۱:۳۰
محل برگزاری: موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
شیوه برگزاری: حضوری و وبیناری

بر اساس این اطلاعیه، متخصصان، پژوهشگران، فعالان بخش کشاورزی و تمامی علاقه‌مندان به این موضوع می‌توانند به صورت حضوری در محل برگزاری نشست حاضر شده و یا از طریق بستر وبینار به صورت آنلاین در این رویداد مشارکت کنند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، مدیریت ضایعات محصولات کشاورزی و غذایی به عنوان یکی از کلیدی‌ترین حلقه‌های زنجیره تأمین امنیت غذایی کشور، نیازمند عزمی ملی و بهره‌گیری از دانش و فناوری روز است. انتظار می‌رود این نشست با ایجاد فضایی برای تبادل نظر بین صاحب‌نظران و مجریان، گامی مؤثر در جهت تدوین راهکارهای عملی و کاهش چالش‌های پیشِ رو بردارد.

 

ادامه مطلب

دانستنی ها

حفظ میراث ژنتیکی؛ اسب کاسپین، گنجینه‌ای در آستانه فراموشی

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: در گستره متنوع ذخایر ژنتیکی ایران، گونه‌های ارزشمندی وجود دارند که نه تنها از نظر زیست‌شناسی حائز اهمیت هستند، بلکه بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی این مرز و بوم محسوب می‌شوند. در این میان، اسب کاسپین به عنوان یکی از اصیل‌ترین و نادرترین نژادهای اسب در جهان، جایگاهی بی‌بدیل دارد. نژادی که با قدمتی بیش از پنج هزار سال، در نقش‌برجسته‌های تخت جمشید جاودانه شده و منشأ پیدایش اسب‌های خونگرم امروزی شناخته می‌شود.

متأسفانه این میراث ارزشمند ملی، به رغم شهرت جهانی، در داخل کشور با چالش‌های جدی مواجه است. کاهش جمعیت، محدودیت تنوع ژنتیکی و فقدان برنامه اقتصادی پایدار، بقای این نژاد منحصربه‌فرد را با تهدید روبرو ساخته است.

این گزارش که بر اساس بیانات دکتر هوشنگ دهقان‌زاده، معاون پژوهشی و رئیس بخش تحقیقات علوم دامی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان تهیه شده، به بررسی تاریخچه، اهمیت و اقدامات در دست اجرا برای حفظ و احیای این گنجینه ژنتیکی می‌پردازد. در ادامه، جزئیات علمی، چالش‌های پیش‌رو و راهکارهای نوین برای تضمین آینده اسب کاسپین را از زبان مباشر این پروژه ملی خواهیم شنید.

وی در ابتدای این گزارش با معرفی مسئولیت خود گفت: «به عنوان مسئول بخش تحقیقات علوم دامی، یکی از مهم‌ترین مأموریت‌های ما مدیریت مجتمع تحقیقات و آموزش حفظ ذخایر ژنتیکی اسب کاسپین است که یک مجتمع کاملاً منحصربه‌فرد در سطح کشور محسوب می‌شود.»

دهقان‌زاده با اشاره به پیشینه تاریخی این نژاد ارزشمند افزود: «اسناد و شواهد تاریخی از جمله نقوش برجسته در تخت جمشید، نشان می‌دهد که اسب کاسپین با قدمتی بیش از ۵۰۰۰ سال، یکی از اجداد اصلی اسب‌های خونگرم امروزی است. تحقیقات پروفسور گاس کاتران از آمریکا نیز این موضوع را از نظر ژنتیکی تأیید کرده است.»

معاون پژوهش مرکز تحقیقات گیلان در ادامه به ویژگی‌های منحصربه‌فرد این نژاد اشاره کرد و گفت: «مهم‌ترین ویژگی ظاهری اسب کاسپین، قد کوتاه آن است که آن را به استانداردی جهانی برای آموزش سوارکاری به کودکان و نوجوانان تبدیل کرده است.»

وی با بیان چالش‌های پیش‌روی حفظ این نژاد اظهار داشت: «متأسفانه تمامی اسب‌های کاسپین خارج از ایران، از نوادگان تعداد محدودی هستند که دهه‌ها پیش از کشور خارج شدند. این امر باعث کاهش شدید تنوع ژنتیکی و افزایش هم‌خونی در جمعیت جهانی آنان شده است.»

دهقان‌زاده در بخش دیگری از گزارش خود به اقدامات عملی صورت گرفته پرداخت و توضیح داد: «پس از انتقال گله اصلی از ایستگاه تحقیقاتی خوجیر به مجتمع فعلی در سال ۱۳۹۰، برنامه‌ریزی ما بر دو محور اصلی متمرکز شده است: اول، حفظ و توسعه گله تحت مدیریت با اجرای برنامه‌های دقیق اصلاح نژادی، و دوم، شناسایی و ثبت اسب‌های کاسپین در سراسر کشور که تاکنون منجر به میکروچیپ‌گذاری حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ رأس شده است.»

وی در ادامه پروژه‌های تحقیقاتی در دست اجرا را برشمرد و افزود: «پروژه‌های مهمی از قبیل “ثبت و پایش اسب کاسپین” و “بررسی پروفایل مولکولی با استفاده از نشانگرهای میکروساتلایت” در حال انجام است. هدف نهایی ما تدوین نخستین کتاب تبارنامه این نژاد ارزشمند است.»

این مقام مسئول در پایان با اشاره به ضرورت توسعه اقتصادی این نژاد، راهکار استراتژیک خود را اینگونه تشریح کرد: «برای خروج از چالش انقراض، باید توجیه اقتصادی ایجاد کنیم. با توجه به ممنوعیت‌های نسبی صادرات، ما پیشنهاد داده‌ایم که صادرات اسپرم و انتقال جنین در دستور کار قرار گیرد. یک طرح ملی نیز با همکاری نهادهای پژوهشی معتبر کشور پیشنهاد شده که امیدواریم با تأمین اعتبار، شاهد اجرایی شدن آن باشیم.»

وی در پایان تأکید کرد: «حفظ اسب کاسپین تنها یک وظیفه تحقیقاتی نیست، بلکه یک مسئولیت ملی برای نگهداری از میراث ژنتیکی و تاریخی کشورمان است.»

ادامه مطلب

دانستنی ها

نجات تنوع زیستی در گرو کاهش ضایعات مواد غذایی

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: دو پژوهشگر برجسته کشاورزی کشور، کاهش ضایعات مواد غذایی از مزرعه تا سفره را نماد درک نوینی از توسعه پایدار خواندند و تأکید کردند: هر لقمه نجات‌یافته از هدررفت، گامی به سوی جهانی غنی‌تر و سالم‌تر است. این امر با کاهش نیاز به گسترش کشت و بهره‌برداری بی‌رویه از منابع، مستقیم‌ترین راه برای حفظ تنوع زیستی محسوب می‌شود.

به گزارش داوان نیوز، دکتر اسکندر زند (عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور) و دکتر هما بهمدی (عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی) در یادداشتی مشترک، کاهش ضایعات مواد غذایی را گامی بلند در مسیر بهره‌وری و تحقق عدالت در نظام غذایی دانستند. در این یادداشت آمده است؛

امروزه یکی از چالش‌های بزرگ جهان از بین رفتن تنوع زیستی است، به طوری که در آخرین گزارش جهانی، خطر از بین رفتن یک میلیون گونه گیاهی و جانوری گوشزد شد.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده، اصلی‌ترین عوامل کاهش تنوع زیستی در کره زمین به ترتیب اهمیت عبارت‌اند از: بهره‌برداری بیش از حد از منابع (با سهم 37 درصد)، تخریب و تغییر زیستگاه (با سهم ۳۱ درصد) ، نابودی زیستگاه (با سهم 13 درصد)، تغییر اقلیم (با سهم 7 درصد)، گونه‌های مهاجم (با سهم 5 درصد)، آلودگی (با سهم 4 درصد) و بیماری (با سهم 2 درصد). همان‌طور که ملاحظه می‌شود بهره‌برداری بیش از حد از منابع بیشترین نقش را در کاهش تنوع زیستی دارد.

برای مهار این فشارهای فزاینده بر نظام‌های طبیعی و توقف روند تخریب تنوع زیستی، «چارچوب جهانی تنوع زیستی کومینگ-مونترال» در سال ۲۰۲۲ به تصویب رسید. این چارچوب که حاصل سال‌ها مذاکره فشرده سیاسی و علمی میان کشورهای عضو کنوانسیون تنوع زیستی از جمله ایران است، با دربرگیری ۲۳ هدف مشخص، نقشه ‌راهی برای حفاظت از تنوع زیستی و بازسازی رابطه انسان و طبیعت تا سال ۲۰۳۰ ترسیم می‌کند.در میان این اهداف دو گانه، هدف ۱۶ چنین عنوان می‌کند که: لازم است از طریق اعمال سیاست‌ها، آیین‌نامه‌ها و چارچوب‌های نظارتی حمایتی، ارتقای آموزش و دسترسی مناسب به اطلاعات موردنیاز و دقیق، یا جایگزین‌های آنها، نسبت به ترغیب و توانمندسازی مردم برای امکان انتخاب گزینه‌های مصرف پایدار اطمینان حاصل شود تا در سال ۲۰۳۰ ردپای جهانی مصرف، به‌گونه‌ای منصفانه و برابر و از طریق نصف کردن ضایعات جهانی غذا، کاهش قابل‌ملاحظه در پرمصرفی، همچنین کاهش پایدار تولید ضایعات کاهش یابد و از این مسیر، تمامی مردم در هماهنگی با کره زمین، زندگی خوبی داشته باشند.

اجرای هدف ۱۶ می‌تواند نقطه پیوندی میان امنیت غذایی، پایداری منابع و حفاظت از تنوع زیستی ایجاد کند. کاهش ضایعات، فشار بر نظام تولید را کاهش داده و نیاز به گسترش سطح زیر کشت، استفاده از نهاده‌های شیمیایی و تخریب زیستگاه‌های طبیعی را محدود می‌سازد. کاهش ضایعات مواد غذایی در نظام پایدار کشاورزی و غذا و حرکت به سمت ضایعات صفر با بهره‌گیری از مدیریت بهینه ضایعات و پسماندهای تولید و فراوری، ایجاد ارزش افزوده بالاتر در قالب اقتصاد چرخشی، کاهش دفع غیراصولی پسماندها و ترویج فرهنگ مصرف مسئولانه، راهکاری مؤثر در افزایش بهره‌وری تولید و کاهش بهره‌برداری بیش از حد از منابع، به‌ویژه منابع پایه مانند آب و خاک است.از آنجایی که دستیابی به این اهداف ۲۳ گانه برای کشورهای عضو کنوانسیون تنوع زیستی لازم‌الاجرا است، شایسته است که دست‌اندرکاران برنامه هفتم پیشرفت کشور، برنامه‌های لازم برای عملیاتی شدن این اهداف را در دستور کار قرار دهند.

این اهداف در تطابق و هماهنگی کامل با اهداف و برنامه‌های مندرج در «سند ملی دانش‌بنیان امنیت غذایی» و سایر اسناد بالادستی موجود در کشور است. به این منظور مشارکت هم‌افزای سیاست‌گذاران، کنشگران عرصه محیط‌زیست و تنوع زیستی و همچنین فعالان زنجیره ارزش مواد غذایی مختلف از مزرعه تا سفره، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. محقق شدن این اهداف تا سال ۲۰۳۰، زمینه‌ساز دستیابی به آرمان‌های کلان طراحی‌شده برای سال ۲۰۵۰ با محوریت «زندگی همگام با طبیعت» خواهد بود.

بنابراین، کاهش ضایعات مواد غذایی گامی بلند در مسیر بهره‌وری و تحقق عدالت در نظام غذایی است، و هم‌زمان راهی کارآمد برای حفاظت از تنوع زیستی و افزایش تاب‌آوری سیاره زمین محسوب می‌شود. پیوند میان این دو حوزه، نماد درک نوینی از توسعه پایدار است که در آن، هر لقمه نجات‌یافته از هدررفت، گامی به سوی جهانی غنی‌تر، سالم‌تر و هماهنگ‌تر با طبیعت محسوب می‌شود.

ادامه مطلب
تبلیغات

پرطرفدار

کلیه حقوق این پایگاه خبری متعلق به داوان‌نیوز است.