با ما همراه باشید

اسلایدر

فراخوانی برای اقدام: اولویت‌های سیاست غذایی در جهانی پرچالش

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: در آستانه پنجاهمین سالگرد تأسیس «موسسه بین‌المللی تحقیقات سیاست غذایی» (IFPRI)، گزارش جامع «سیاست غذایی جهانی ۲۰۲۵» منتشر شد. این گزارش که با نگاهی به پنج دهه گذشته تدوین شده، هشدار می‌دهد که سیستم‌های غذایی جهانی در مواجهه با تغییرات اقلیمی، نابرابری فزاینده و بحران سوءتغذیه در «نقطه عطف» تاریخی قرار گرفته‌اند. این سند با ترسیم یک نقشه راه بلندپروازانه، شش اولویت تحقیقاتی کلیدی را برای تضمین امنیت غذایی و پایداری سیاره زمین تا سال ۲۰۵۰ معرفی کرده و بر لزوم اتخاذ استراتژی‌های جسورانه و مبتنی بر شواهد برای تغذیه نسل‌های آینده تأکید می‌کند.

گزارش ناظم رامتین، سردبیر داوان نیوز؛ گزارش جدید IFPRI بازتابی از ۵۰ سال تجربه در حوزه غذا را منعکس می‌کند و بر نیاز مبرم به استراتژی‌های جسورانه و مبتنی بر شواهد برای مقابله با مهم‌ترین چالش‌های سیستم‌های غذایی امروز تأکید دارد. با تشدید تغییرات اقلیمی، نابرابری و سوءتغذیه، این گزارش شش اولویت تحقیقاتی را برای اطمینان از تغذیه مردم و کره زمین توسط سیستم‌های غذایی تا سال 2050 تعیین می‌کند.

موسسه بین‌المللی تحقیقات سیاست غذایی (IFPRI) به مناسبت پنجاهمین سالگرد تأسیس خود، گزارش سیاست غذایی جهانی 2025 با عنوان «سیاست غذایی – درس‌ها و اولویت‌ها برای جهانی در حال تغییر» را منتشر کرده است که تأملی جامع بر پنج دهه تکامل سیاست‌های غذایی و فراخوانی برای اقدام برای یک دستور کار تحقیقاتی است که نیازهای نسل بعدی را برآورده می‌کند.

این گزارش که به طور مشترک توسط یوهان سوینن، مدیر کل IFPRI، کریستوفر بارت، و استفن بی. و جنیس جی. اشلی، استاد اقتصاد کاربردی و مدیریت، دانشگاه کرنل و رئیس شورای استراتژی و برنامه IFPRI ویرایش شده است، نشان می‌دهد که چگونه سیستم‌های غذایی از زمان تأسیس IFPRI در سال ۱۹۷۵ – از روزهای اولیه انقلاب سبز تا چالش‌های پیچیده امروزی ناشی از تغییرات اقلیمی، افزایش نابرابری، گرسنگی مداوم و نوآوری سریع فناوری – به طور چشمگیری تغییر کرده‌اند.

این گزارش با بهره‌گیری از تحقیقات گسترده خود IFPRI و شرکای جهانی، ملی و محلی آن، تحلیلی بلندمدت از نقش سیاست در شکل‌دهی به سیستم‌های غذایی سالم‌تر، عادلانه‌تر، مقاوم‌تر و پایدارتر ارائه می‌دهد.

یوهان سوینن گفت: «این گزارش هم گذشته‌نگر و هم نقشه راه است. به گذشته نگاه می‌کند تا بفهمد چقدر پیشرفت کرده‌ایم و به آینده نگاه می‌کند تا اولویت‌های حیاتی برای تحقیقات سیاستی را برای کمک به پیمایش چالش‌های مبرم سیستم‌های غذایی امروز شناسایی کند.»

اسمحانه الوافی، مدیر عامل CGIAR، خاطرنشان کرد: «ما می‌دانیم که سیاست‌ها نقش مهمی در مبارزه با گرسنگی و سوءتغذیه دارند و نوآوری‌ها بدون یک محیط سیاستی توانمندساز نمی‌توانند گسترش یابند. در ۵۰ سال گذشته، IFPRI با شرکای خود در سراسر جهان همکاری نزدیکی داشته است تا شواهد حیاتی را ایجاد کند که به تصمیمات و چارچوب‌های سیاستی برای رسیدگی به این چالش‌ها کمک می‌کند و در عین حال مدیریت یکپارچه‌تری از سیستم‌های آب، انرژی، غذا و محیط زیست را تقویت می‌کند.»

از سال ۱۹۷۵ تا ۲۰۲۵: چشم‌اندازی در حال تغییر
در سال ۱۹۷۵، بیش از یک سوم جمعیت کشورهای در حال توسعه با گرسنگی مواجه بودند و سیاست‌های کشاورزی تحت سلطه مداخله دولت بود. در طول دهه‌ها، آزادسازی، جهانی شدن و نوآوری، چشم‌انداز کشاورزی و مواد غذایی را تغییر شکل داد – که منجر به دستاوردهای قابل توجهی در دسترسی به غذا و کاهش فقر شد، در حالی که توجه بیشتری به سیاست‌های مبارزه با تخریب محیط زیست و ترویج تغذیه بهتر نیز معطوف شد. قرن بیست و یکم موانع جدیدی مانند شوک‌های اقلیمی مکرر، افزایش درگیری‌ها، افزایش نابرابری و سوءتغذیه مداوم در تمام اشکال آن را به همراه داشته است – که همگی پیشرفت قبلی در کاهش گرسنگی و فقر را کند می‌کنند.

این گزارش نشان می‌دهد که چگونه IFPRI و جامعه گسترده‌تر تحقیقات سیاست‌گذاری با گسترش دامنه تحقیقات از تولید کشاورزی به زنجیره‌های ارزش کشاورزی و کل سیستم‌های غذایی، از جمله فرآیندهایی که بر تغذیه، غذا، سلامت، پایداری، توسعه جامعه و کشاورزی تأثیر می‌گذارند، به این تغییرات واکنش نشان داده‌اند – و اغلب آنها را پیش‌بینی کرده‌اند.

دستور کار تحقیقاتی سیاست‌گذاری غذا برای آینده
این گزارش با نگاهی به سال 2050، شش اولویت کلی را برای تحقیقات سیاست‌گذاری غذا مشخص می‌کند:

  • تقویت تاب‌آوری و شمول در سیستم‌های غذایی در همه جا، با توجه ویژه به مناطق آسیب‌پذیر و مناطق درگیر با جنگ و بلایا و گروه‌های آسیب‌پذیر.
  • بهبود رژیم‌های غذایی و تغذیه با پرداختن به علل ریشه‌ای محیط‌های غذایی فقیر و فراهم کردن انتخاب‌های سالم‌تر.
  • بهره‌گیری مسئولانه از فناوری‌های جدید، از جمله نوآوری‌های دیجیتال و هوش مصنوعی، ضمن تضمین دسترسی و شمول عادلانه.
  • مشارکت بخش خصوصی برای گسترش سرمایه‌گذاری در نوآوری سیستم‌های غذایی، از تحقیق و توسعه گرفته تا زنجیره‌های ارزش پایدار.

بسیج و اصلاح هزینه‌های عمومی موجود، از جمله تغییر کاربری حمایت‌های کشاورزی برای همسو شدن با اهداف پایداری و تغذیه. تقویت تحقیقات و سیاست‌گذاری میان‌رشته‌ای، از بین بردن موانع بین کشاورزی، سلامت، محیط زیست و تجارت. این گزارش همچنین بر اهمیت ایجاد ظرفیت تحقیقاتی محلی و مشارکت برای حمایت از سیاست‌گذاری مبتنی بر شواهد در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط تأکید می‌کند.

میراثی از تأثیرگذاری – و فراخوانی جدید برای اقدام
از زمان تأسیس، IFPRI در زمینه سیاست‌گذاری غذا پیشگام بوده و ابزارها، چارچوب‌ها و استراتژی‌های تجربی را برای اطلاع‌رسانی در تصمیم‌گیری‌های جهانی توسعه داده است. اما با توجه به اینکه جهان با چالش‌های رو به وخامت – از تغییرات اقلیمی و تنش‌های ژئوپلیتیکی گرفته تا محیط تجاری نامشخص و کاهش کمک‌های توسعه‌ای – روبرو است، نیاز به تحقیقات قوی و مرتبط با سیاست‌گذاری بیش از هر زمان دیگری ضروری است.

کریس بارت گفت: “ما بار دیگر در نقطه عطفی قرار داریم. دهه‌های آینده به ایده‌های جسورانه، مشارکت‌های جدید و تحقیقات دقیق برای حمایت از تحول سیستم‌های غذایی که مردم و سیاره زمین را تغذیه می‌کنند، نیاز خواهد داشت.”

گزارش سیاست‌گذاری جهانی غذا در سال 2025 از محققان، سیاست‌گذاران و متخصصان توسعه دعوت می‌کند تا با یافته‌های آن تعامل داشته باشند و در یک دستور کار مشترک برای تغییر همکاری کنند.

اسلایدر

همایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: غلامرضا صالحی جوزانی، معاون پژوهشی و فناوری سازمان تات، از برگزاری همایش ملی «تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی» خبر داد.

به گزارش داوان نیوز، صالحی جوزانی با اشاره به چالش‌های جدی ناشی از تغییرات اقلیمی، اظهار داشت: در شرایط حاضر، تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذاری است که افکار جامعه علمی و اجرایی را به خود معطوف کرده است. شاهد کاهش قابل توجه بارش‌ها، افزایش دما، کم‌رنگ شدن بارش برف، کاهش روزهای آسمان آبی، خشکی و شور شدن زمین‌ها و خشکیدن چشمه‌ها هستیم.

وی با تأکید بر پیوند امنیت غذایی و امنیت ملی با تولید محصولات کشاورزی، خاطرنشان کرد: این تغییرات اگرچه پیچیده به نظر می‌رسند، اما غیرقابل مدیریت نیستند. نمونه موفق جهانی در این حوزه، جمهوری خلق چین است که توانسته بخش وسیعی از یکی از بیابان‌های خود را به جنگل و مزارع محصول تبدیل کند.

معاون پژوهش و فناوری سازمان تات تصریح کرد: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان متولی و مرجع علمی بخش کشاورزی و منابع طبیعی، با درک عمیق اهمیت این چالش، همایش ملی تغییر اقلیم را برگزار خواهد کرد.

به گفته صالحی جوزانی، این همایش دو فرصت مهم برای جامعه پژوهشی و محققان کشور فراهم می‌آورد:
1. ارائه سخنرانی و ارائه آخرین دستاوردهای پژوهشی کشور در حوزه تغییر اقلیم و مدیریت پایدار.
2. برگزاری رویداد «ایده‌های برتر» با هدف شناسایی و شکوفایی نوآوری‌ها.

وی از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاه‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان، دانشجویان و حتی کشاورزان پیشرو دعوت کرد تا ایده‌های نوآورانه خود را در زمینه‌های مدیریت و فناوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ارسال نمایند.

معاون پژوهش و فناوری سازمان تات در توضیح این ایده‌ها گفت: این ایده‌ها می‌توانند در قالب اختراعات جدید محققین، ایده‌های بکر و تست نشده، یا حتی تولیدات علمی، فرهنگی، اجتماعی و هنری با محوریت مدیریت تغییر اقلیم باشند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این همایش ملی با هدف یافتن راهکارهای بومی و نوآورانه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی پایدار برگزار می‌شود.

بر اساس این گزارش و بر پایه اطلاعیه سازمان تات، مهلت نهایی ارسال مقالات کامل، ۲۵ آبان‌ماه بوده و این همایش در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ برگزار می‌گردد.

ادامه مطلب

اسلایدر

طرح دیمزارها؛ پایان فاز اول و آغاز جهشی نوین

اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی می‌شود و این طرح هم‌اکنون وارد فاز دوم پنج‌ساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: اجرای موفقیت‌آمیز «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، نه تنها نقش بی‌بدیلی در افزایش ۳۶ درصدی عملکرد محصولات دیم و تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کرده، بلکه با ورود به فاز دوم، افق‌های تازه‌ای از کشاورزی پایدار را در ۵.۳ میلیون هکتار از اراضی کشور ترسیم می‌کند.

به گزارش محسن شکربیگی، خبرنگار داوان نیوز؛ طرح «جهش تولید در دیمزارها» به عنوان یک برنامه ملی و بخشی از جهش تولید در بخش کشاورزی، با هدف افزایش پایداری و بهره‌وری در زمین‌های دیم، پس از پایان برنامه پنج‌ساله اول خود، به مرحله دوم اجرا وارد شده است. این گزارش به بررسی چگونگی اجرا و دستاوردهای این طرح در استان‌های مختلف می‌پردازد.

چشم‌انداز ملی و اجرای استانی

این طرح با پوشش میلیون‌ها هکتار از اراضی دیم کشور، در استان‌های متعددی به اجرا درآمده است. بر اساس گزارش‌های رسمی، این طرح در فاز اول خود با استقبال و موفقیت چشمگیری در بسیاری از استان‌ها روبرو شده است.

نمونه‌ای از اجرای استانی طرح:

استان اردبیل: این استان با تحت پوشش بردن ۴۳۲ هزار هکتار از اراضی دیم، به عنوان استان برتر کشوری در دو سال متوالی شناخته شده است. گزارش‌ها حاکی از افزایش ۷۰ درصدی تولید در طول چهار سال اجرای طرح است.
استان آذربایجان شرقی: طرح در ۶۹۰ هزار هکتار از اراضی این استان در حال اجراست. برگزاری بیش از ۲۳۴۵ دوره آموزشی-ترویجی و توسعه مکانیزاسیون از مهمترین اقدامات همراه طرح بوده است.
استان لرستان: سطح زیر پوشش طرح در این استان از ۲۷۰ هزار هکتار به ۴۲۰ هزار هکتار افزایش یافته که نشان از توسعه کمی و کیفی برنامه دارد.
استان آذربایجان غربی: این استان نیز با ۴۱۰ هزار هکتار اراضی زیر پوشش، از جمله مناطق پیشرو در اجرای کامل زیرپروژه‌های مختلف طرح است.
استان فارس: طرح در ۱۷ شهرستان این استان و در مساحتی بالغ بر ۲۷۰ هزار هکتار در حال اجراست و تسهیلات کم‌بهره به کشاورزان اختصاص یافته است.
استان مازندران: اگرچه استان مازندران به کشت برنج و باغات معروف است، اما اجرای این طرح در ۶۰ هزار هکتار از اراضی دیم کوهپایه‌ای این استان، با هدف توسعه کشت گیاهان دارویی، غلات و دانه‌های روغنی در دستور کار قرار دارد.

دستاوردها و پیامدهای کلان طرح

اجرای این طرح در سطح ملی منجر به نتایج مثبت و ملموسی شده است:

افزایش بهره‌وری و عملکرد: بر اساس آمارها، این طرح موجب رشد ۳۶ درصدی عملکرد در واحد سطح در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن شده است. در سال سوم اجرا، یک و نیم میلیون تن به بهره‌وری محصولات دیم اضافه شد.
تغییر الگوی کشت و تنوع‌بخشی: علاوه بر غلات اصلی مانند گندم و جو، کشت گیاهانی مانند حبوبات (نخود و عدس)، گیاهان علوفه‌ای، دانه‌های روغنی و گیاهان دارویی به منظور غنی‌سازی خاک و درآمدزایی بیشتر برای کشاورزان ترویج شده است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: ترویج روش‌های نوینی مانند کشت مستقیم (No-Till) و کاشت روی خطوط تراز، نقش بسزایی در حفظ رطوبت خاک، جلوگیری از فرسایش و ارتقای سلامت اراضی داشته است.
پشتیبانی مالی و فنی: پرداخت تسهیلات کم‌بهره (۴ درصد) برای خرید نهاده‌ها و ماشین‌آلات، برگزاری دوره‌های آموزشی گسترده و توسعه بیمه محصولات دیم، از جمله حمایت‌های کلیدی برای کشاورزان بوده است.

چالش‌های پیش رو

با وجود موفقیت‌ها، این طرح با چالش‌هایی نیز مواجه است:
تغییرات اقلیمی و خشکسالی: استان‌هایی مانند آذربایجان شرقی با کاهش ۵۱ درصدی بارش‌ها مواجه بوده‌اند که ادامه کار را با دشواری روبرو می‌کند.
مسائل قیمت‌گذاری و بیمه: برخی کشاورزان از پایین بودن قیمت تضمینی دولت برای محصولاتی مانند جو و عدس و نیز تأخیر در پرداخت خسارات بیمه گلایه دارند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی می‌شود و این طرح هم‌اکنون وارد فاز دوم پنج‌ساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.

ادامه مطلب

اسلایدر

تخفیف و سازگاری؛ تدابیر سازمانی برای مدیریت تغییر اقلیم

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالش‌های زیست‌محیطی قرن حاضر، تأثیرات عمیقی بر بخش کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی داشته است. این پدیده با نمود افزایش دما و کاهش بارش، امنیت غذایی و معیشت خانوارهای روستایی را با مخاطره مواجه ساخته است.

ناظم رامتین؛ خبرنگار داوان نیوز: این مقاله با بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی در ایران، به تبیین اهمیت مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی پرداخته و راهبردهای سازگاری و کاهش اثرات این پدیده را ارائه می‌نماید. همچنین، برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان نهاد متولی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.

بخش کشاورزی در ایران با سهم ۱۸ درصدی در تولید ناخالص داخلی، بیش از ۲۰ درصد اشتغال و ۸۵ درصد عرضه مواد غذایی، نقش حیاتی در اقتصاد و امنیت غذایی کشور ایفا می‌کند. با این حال، ایران در منطقه‌ای خشک و نیمه‌خشک واقع شده و پیش‌بینی‌ها حاکی از افزایش ۲ تا ۳.۵ درجه‌سانتی‌گراد دمای هوا و کاهش بارش در دهه‌های آینده است. این تغییرات اقلیمی، پایداری تولیدات کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته و لزوم حرکت به سمت مدیریت پایدار را بیش از پیش ضروری ساخته است. همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در آذر ۱۴۰۴، فرصتی برای بررسی علمی این چالش و ارائه راهکارهای عملی است.

تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی و منابع طبیعی

تأثیر بر منابع آبی
افزایش دما منجر به افزایش سطح تبخیر و تعرق سالانه و کاهش منابع آبی قابل دسترس شده است. بهره‌وری پایین آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی، این آسیب‌پذیری را تشدید کرده است.

تأثیر بر تولید و امنیت غذایی
بر اساس پژوهش‌ها، تغییرات اقلیمی می‌تواند بر عملکرد محصول در واحد سطح و مجموع تولید به ویژه در مناطق نیمه‌خشک که ۷۷ درصد محصولات زراعی کشور را تولید می‌کنند، اثر منفی بگذارد. این امر از طریق تأثیر بر میزان تولیدات کشاورزی، بر قیمت، صادرات و واردات این محصولات نیز اثرگذار خواهد بود.

تخریب خاک و کاهش تنوع زیستی
استفاده نامتعادل از منابع خاک و آب و کاربرد بیرویه نهاده‌های شیمیایی، منجر به فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی شده است. این عوامل در کنار تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی را با مخاطره مواجه ساخته است.

راهبردهای مدیریت پایدار در برابر تغییرات اقلیمی

مدیریت پایدار زمین (SLM)
مدیریت پایدار زمین به عنوان یک راهبرد کلیدی، شامل استفاده از منابع زمین (خاک، آب، حیوانات و گیاهان) برای تولید کالاها جهت رفع نیازهای انسانی، در حالی که پتانسیل تولید بلندمدت این منابع و عملکردهای زیست محیطی آنها حفظ شود، تعریف می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد روش‌هایی مانند شخم زدن عمود بر جهت شیب، ایجاد بند در بالادست زمین و استفاده از کود حیوانی بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد محصولات کشاورزی داشته‌اند.

مؤلفه‌های کلیدی مدیریت پایدار زمین:
– سیاست‌های حمایتی و نهادی: توسعه مکانیسم‌های انگیزشی برای پذیرش مدیریت اراضی پایدار
– روش‌های کاربری زمین مشارکتی: involvement of local communities
– استفاده یکپارچه از منابع طبیعی: توسط کشاورزان و در مقیاس اکوسیستم

کشاورزی هوشمند به اقلیم
کشاورزی هوشمند به اقلیم شامل مجموعه‌ای از practices است که به کشاورزان در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک می‌کند. این راهبرد شامل انتخاب ارقام مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تناوب زراعی، حرکت به سمت روش‌های مدرن آبیاری و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر است.

مدیریت تلفیقی آفات (IPM)
مدیریت تلفیقی آفات به عنوان یک رویکرد جامع و پایدار، با ترکیب روش‌های زیستی، مکانیکی، زراعی و شیمیایی، سبب کاهش وابستگی به آفتکش‌های شیمیایی و حفظ تعادل بوم‌شناختی می‌شود. از مهمترین مزایای این روش می‌توان به کاهش هزینه‌های تولید، افزایش کیفیت و بازدهی محصولات، امنیت غذایی، کاهش آلودگی منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی اشاره کرد.

برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

راهبردهای تخفیف و سازگاری
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاوری، راهبردهای تخفیف (Mitigation) و سازگاری (Acclimation) را به عنوان دو روش شناخته شده برای کاهش اثرات منفی تغییر اقلیم ترویج می‌دهد:

– راهبردهای تخفیف: کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق فعالیت‌های مدیریتی مختلف از قبیل کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون، افزایش ترسیب کربن، حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک
– راهبردهای سازگاری: تنظیم رشد و نمو گیاه به گونه‌ای که کمتر در معرض تغییرات اقلیمی قرار بگیرد از طریق انتخاب رقم مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تراکم کاشت، تناوب زراعی و الگوی کشت

توسعه و ترویج فناوری‌های پایدار
این سازمان بر تأمین فناوری‌های کشاورزی و حمایت‌های نهادی از کشاورزان و روستاییان به عنوان عوامل مهم در مدیریت پایدار زمین تأکید دارد. این امر از طریق در اختیار قرار دادن فناوری‌های جدید به کشاورزان و حمایت دولتی و مشارکتی محقق می‌شود.

تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان از طریق برنامه‌های آموزشی ترویجی برای افزایش عملکرد در واحد سطح، تعیین قیمت تضمینی متناسب با هزینه‌های تولید هر محصول، و حمایت‌های اعتباری، بیمه‌ای و نهادی با مشارکت کشاورزان از دیگر برنامه‌های این سازمان است.

ترویج کشت گونه‌های مقاوم
سازمان، کشت و توسعه گونه‌های مقاوم به خشکی و شوری را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامه‌های خود دنبال می‌کند. از جمله این گونه‌ها می‌توان به درختان بنه، بادام کوهی، گز، ارس و کهور اشاره کرد که هر کدام دارای ویژگی‌های منحصر به فرد مقاومتی در برابر شرایط سخت محیطی هستند.

جدول ۱: گونه‌های درختی مقاوم و ویژگی‌های آنها

توسعه نظام‌های بهره‌وری آب
با توجه به پایین بودن بهره‌وری آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی, این سازمان بر توسعه و ترویج روش‌های مدرن آبیاری و کشت محصولات کم‌آب‌بر مانند زعفران، پسته، گیاهان دارویی و موسیر تأکید دارد.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، تغییرات اقلیمی به عنوان یک چالش جدی، پایداری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ایران را با تهدید مواجه ساخته است. با این حال، با اتخاذ راهبردهای مناسب مدیریت پایدار می‌توان این تهدید را به فرصتی برای تحول در نظام کشاورزی تبدیل کرد. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با محور قرار دادن مدیریت پایدار زمین، کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه فناوری‌های پایدار و تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان، برنامه‌ریزی جامعی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی تدوین کرده است.

همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” در آذر ۱۴۰۴، فرصت ارزشمدی برای تبادل دانش بومی و علمی، معرفی راهکارهای عملی و تقویت همکاری‌های بین‌بخشی در این زمینه است. موفقیت این راهبردها مستلزم مشارکت فعال کشاورزان، حمایت نهادی پایدار و عزم ملی برای حرکت به سمت کشاورزی پایدار است تا از این طریق، هم امنیت غذایی نسل حاضر تأمین شود و هم منابع برای نسل‌های آینده حفظ گردد.

منابع گزارش
1. بر اساس پژوهش‌های منتشر شده در نشریات علمی داخلی (۱۳۹۱)
2. مطالعات مؤسسه تحقیقات خاک و آب (۱۳۹۳)
3. پژوهش‌های بین‌المللی در زمینه مدیریت پایدار زمین
4. گزارش‌های هیئت بین‌الدولی تغییر اقلیم (IPCC)
5. مطالعات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

ادامه مطلب
پیام ما

پرطرفدار

کلیه حقوق این پایگاه خبری متعلق به داوان‌نیوز است.