اسلایدر
آینده بیوتکنولوژی میکروبی در حوزه کشاورزی با مهندسی میکروبیوم است
پایگاه خبDA1news: رییس پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی با تشریح اهمیت بیوتکنولوژی میکروبی در عرصه کشاورزی و معرفی بخشی ازدستاوردها و فعالیتهای پژوهشگاه در این حوزه تاکید کرد که آینده بیوتکنولوژی میکروبی کشاورزی با «مهندسی میکروبیوم» است.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، صالحی جوزانی که با موضوع «وضعیت موجود و چشم انداز آینده بیوتکنولوژی میکروبی در کشاورزی پایدار» در مراسم افتتاحیه پنجمین همایش بین المللی و سیزدهمین همایش ملی بیوتکنولوژی در دانشگاه شهید بهشتی سخن می گفت خاطرنشان کرد: بخش کشاورزی و منابع طبیعی طی ۳۰ سال آینده (۱۴۳۰) با چالشهای فزایندهای روبرو خواهد شد. افزایش جمعیت کشور به حدود 102 میلیون نفر و افزایش 30 میلیون تنی نیاز کشور به محصولات کشاورزی نسبت به میزان فعلی تولیدات، افزایش میانگین دما حداقل یک درجه و کاهش ۳۰ درصدی منابع آب در دسترس (از ۱۰۰ میلیارد متر مکعب آبهای تجدیدپذیر در کشور به کمتر از ۷۰ میلیارد متر مکعب خواهد رسید) و افزایش اراضی شور کشور که در حال حاضر نیز حدود 6.8 میلیون هکتار است، از مهمترین این چالشها هستند. وی با بیان این که برای فائق آمدن بر این چالش ها چاره ای جز استفاده از فناوری های نوین نداریم، گفت: یکی از مهمترین فناوری های نوین حوزه زیست فناوری است که زیست فناوری کشاورزی و میکروبی یکی از مهمترین زیر شاخه های آن است. صالحی جوزانی با اشاره به این که عمده این فناوریهای نوین در حوزه زیست فناوری (بیوتکنولوژی) هستند گفت: بازار بیوتکنولوژی دنیا حدود هزار میلیارد دلار است که تا سال ۲۰۳۰ به حدود سه هزار میلیارد دلار خواهد رسید، البته سهم بخش کشاورزی از این بازار جهانی حدود ۲۰ درصد (۲۰۰ میلیارد دلار) است. حجم این بازار تا سال 2030 به حدود 340 میلیارد دلار افزایش می یاید.. وی گفت: بیوتکنولوژی کشاورزی به گیاهان تراریخته محدود نیست و حوزه های متنوعی از بذور هیبرید و کودها و آفتکش کش های زیستی تا کشت بافت و محصولات پروبیوتیک و افزودنی خوراک دام و واکسن های دام و طیور و … را نیز شامل می شود.
رییس پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی درباره وضعیت این حوزه در کشور گفت: در حال حاضر از لحاظ تولیدات علمی رتبه 15 تا 20 دنیا را در حوزه بیوتکنولوژی کشاورزی در اختیار داریم و حدود ۲۰۰ شرکت دانش بنیان، واحد فناور و هستههای فناور مرتبط با این حوزه در کشور فعال هستند. ارزش محصولات تولیدی در حوزه بیوتکنولوژی کشاورزی در کشور حدود 500 میلیون دلار است که حتی اگر بخواهیم – با توجه به نسبت جمعیت و کشور ایران به دنیا – یک درصد بازار جهانی این محصولات را در اختیار داشته باشیم ارزش محصولات این بخش باید به حدود دو میلیارد دلار برسد در حالی که طبق اهداف ترسیم شده در برنامه های ملی باید به سه درصد بازار جهانی یعنی حدود شش میلیارد دلار برسیم. وی با اشاره به زمینه های متنوع بیوتکنولوژی میکروبی در کشاورزی که از حوزه های گیاهی مثل کودهای زیستی و آلی و آفتکش های زیستی و کیت های تشخیصی تا حوزه های مرتبط با دام و آبزیان نظیر پروبیوتیک ها، آنزیم ها، توکسین بایندرها، ویتامین ها و … حوزه های مرتبط با صنایع غذایی و محیط زیست کشاورزی مثل استارترها، ریزجلبک ها و افزودنی های زیستی، پالایش زیستی، سوختها و مالچ های زیستی را در بر می گیرد، اظهار داشت: حجم بازار جهانی این محصولات و چشم انداز آتی آن دائما در حال گسترش است مثلا بازار جهانی افزودنی های مورد استفاده در خوراک دام، طیور و آبزیان از 22.8 میلیارد دلار در سال 1395 به 33 میلیارد دلار در سال 1400 رسیده و پیش بینی می شود تا سال 1404 (2025) به 47.5 میلیارد دلار و تا سال 1404 به 52.5 میلیارد دلار افزایش یابد. صالحی جوزانی خاطرنشان کرد: میزان مصرف این افزودنی ها در کشور حدود 200 میلیون دلار و میزان تولید داخلی آنها حدود 50 میلیون دلار است.
وی با اشاره به تولید سالانه 194 میلیون تن پسماندهای جامد شهری، کشاورزی در کشور که ظرفیت مناسبی برای تولید اقتصادی فرآورده های زیستی با استفاده از بیوتکنولوژی میکروبی است اظهار داشت: اقتصاد چرخشی زیستی یک مدل جدید اقتصادی است که از نهاده های تجدیدپذیر طبیعی استفاده کرده و با حداقل پسماند و مصرف حداقلی حامل های انرژی فسیلی و آلاینده همزمان چند فرآورده زیستی و اقتصادی را تولید می کند. رییس پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی در ادامه به تبیین مهمترین اولویتهای پژوهشگاه در حوزه بیوتکنولوژی میکروبی پرداخت و از کمپوست و اسیدهیومیک، افزودنی های خوراک دام، استارترهای صنایع لبنی و پروبیوتیک های غذایی، آفتکش های زیستی، کیتهای تشخیصی آلاینده های محصولات کشاورزی، ریزجلبک ها و افزودنی های صنایع غذایی، کودهای زیستی متحمل به گرما، شوری و خشکی و همچنین ایجاد مراکز نوآوری مرتبط با بیوتکنولوژی میکروبی به عنوان اولویتهای اصلی این پژوهشگاه یاد کرد. وی با بیان این که راهبرد اصلی پژوهشگاه در انجام پژوهشها، هم افزایی و ایجاد زنجیره ارزش به عنوان تنها راه تحقق کشاورزی دانش بنیان است اظهار داشت: اثربخشی اقتصادی پژوهشگاه در آغاز برنامه چهارساله پژوهشگاه (سال 1401) 175 میلیون دلار، میزان استفاده از دستاوردهای پژوهشگاه در سطح مزارع و باغات حدود 205 هزار هکتار، تعداد قراردادهای انتقال فناوری 32 عنوان، تعداد دانش فنی و محصول فناورانه 70 و درآمد اختصاصی پژوهشگاه 28 میلیارد ریال بوده که طبق برنامه تا سال 1404 باید اثربخشی اقتصادی به 362 میلیون دلار، سهم استفاده از دستاوردها به 302 هزار هکتار، شمار قراردادهای انتقال فناوری به 73 عنوان، تعداد محصولات فناورانه به 112 عنوان و درآمد اختصاصی پژوهشگاه با 700 درصد رشد به 200 میلیارد ریال افزایش یابد و البته در کناکنار آن میزان تولیدات علمی پژوهشگاه نیز که حدود 150 مقاله در سال است در همین حد حفظ خواهد شد. وی در ادامه از انتقال دانش فنی تولید پروبیوتیک های طیور به بخش خصوصی و تولید صنعتی آنها خبر داد که به تولید 15 محصول مختلف پروبیوتیک با استفاده از سویه های پژوهشگاه، شرکت طرف قرارداد و موسسه رازی منجر شده است. صالحی جوزانی تصریح کرد: با انتقال دانش فنی و تولید و عرضه این پروبیوتیک ها، درآمد مرغداران کشور از محل افزایش تولید و کاهش مصرف خوراک 20 هزار میلیارد ریال افزایش یافته است. وی همچنین از امضای قرارداد انتقال دانش فنی فرمولاسیون میکروبی افزاینده ماندگاری و کیفیت سیلاژ علوفه ای به یک شرکت دانش بنیان همزمان با دومین رویداد فناوری های نوین کشاورزی خبر داد و گفت: میزان نیاز کشور به فرمولاسیون باکتری های اسید لاکتیک برای حدود 10 میلیون تن علوفه سیلویی حدود پنج هزار تن است که در حال حاضر هیچ محصول تجاری داخلی وجود ندارد و واردات هم تقریبا قطع شده است. با تجاری سازی فرمولاسیون های باکتری های اسید لاکتیک از محل کاهش اتلاف سالانه علوفه سالانه از 25 درصد به 15 درصد در هر واحد دامداری با سه هزار راس گاو نزدیک به دو میلیارد تومان صرفه جویی اقتصادی حاصل خواهد شد. صالحی جوزانی با اشاره به انتقال دانش فنی تولید صنعتی کود و قارچ کش زیستی مبتنی بر قارچ تریکودرما و استارترهای بومی صنایع لبنی به بخش خصوصی اظهار داشت: تولید بیوکمپوست از پسماندهای نیشکر طی قرارداد با شرکت توسعه نیشکر، طراحی فرایند تولید سریع بیوکمپوست و هیومیک اسید از پسماندهای برنج در سطح پایلوت و تهیه دو دستورالعمل فنی – اجرایی تولید کمپوست از پسماندهای برنج و نیشکراز دیگر دستاوردهای محققان پژوهشگاه در حوزه بیوتکنولوژی میکروبی است. وی در ادامه با اشاره به امضای 22 قرارداد انتقال فناوری در دومین رویداد فناوری های نوین کشاورزی که مردادماه امسال با محوریت بیوتکنولوژی میکروبی و صنایع غذایی برگزار شد از ایجاد آزمایشگاه کنترل کیفی افزودنی های زیستی خوراک دام با همکاری سازمان دامپزشکی خبر داد. صالحی جوزانی اضافه کرد: علاوه بر حوزه های مذکور در طراحی کیتهای تشخیصی مبتنی بر پروب های آپتامری اختصاصی مولکولهای هدف در بخش کشاورزی و دامپزشکی و شناسایی فلور میکروبی محیط های مختلف هم تجارب خوبی در پژوهشگاه وجود دارد.
وی در پایان با اشاره به اهمیت علم مهندسی میکروبیوم از این حوزه به عنوان آینده بیوتکنولوژی میکروبی در حوزه کشاورزی یاد و بر ضرورت توجه دانشجویان و محققان به این حوزه تاکید کرد. پنجمین همایش بین المللی و سیزدهمین همایش ملی بیوتکنولوژی با حمایت پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی و مشارکت فعال اعضای هیات علمی و محققان پژوهشگاه از 16 تا 18 مهرماه جاری در دانشگاه شهید بهشتی در حال برگزاری است.
اسلایدر
همایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار
پایگاه خبری داوان نیوز: غلامرضا صالحی جوزانی، معاون پژوهشی و فناوری سازمان تات، از برگزاری همایش ملی «تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی» خبر داد.
به گزارش داوان نیوز، صالحی جوزانی با اشاره به چالشهای جدی ناشی از تغییرات اقلیمی، اظهار داشت: در شرایط حاضر، تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذاری است که افکار جامعه علمی و اجرایی را به خود معطوف کرده است. شاهد کاهش قابل توجه بارشها، افزایش دما، کمرنگ شدن بارش برف، کاهش روزهای آسمان آبی، خشکی و شور شدن زمینها و خشکیدن چشمهها هستیم.
وی با تأکید بر پیوند امنیت غذایی و امنیت ملی با تولید محصولات کشاورزی، خاطرنشان کرد: این تغییرات اگرچه پیچیده به نظر میرسند، اما غیرقابل مدیریت نیستند. نمونه موفق جهانی در این حوزه، جمهوری خلق چین است که توانسته بخش وسیعی از یکی از بیابانهای خود را به جنگل و مزارع محصول تبدیل کند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات تصریح کرد: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان متولی و مرجع علمی بخش کشاورزی و منابع طبیعی، با درک عمیق اهمیت این چالش، همایش ملی تغییر اقلیم را برگزار خواهد کرد.
به گفته صالحی جوزانی، این همایش دو فرصت مهم برای جامعه پژوهشی و محققان کشور فراهم میآورد:
1. ارائه سخنرانی و ارائه آخرین دستاوردهای پژوهشی کشور در حوزه تغییر اقلیم و مدیریت پایدار.
2. برگزاری رویداد «ایدههای برتر» با هدف شناسایی و شکوفایی نوآوریها.
وی از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاهها، شرکتهای دانشبنیان، دانشجویان و حتی کشاورزان پیشرو دعوت کرد تا ایدههای نوآورانه خود را در زمینههای مدیریت و فناوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ارسال نمایند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات در توضیح این ایدهها گفت: این ایدهها میتوانند در قالب اختراعات جدید محققین، ایدههای بکر و تست نشده، یا حتی تولیدات علمی، فرهنگی، اجتماعی و هنری با محوریت مدیریت تغییر اقلیم باشند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این همایش ملی با هدف یافتن راهکارهای بومی و نوآورانه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی پایدار برگزار میشود.
بر اساس این گزارش و بر پایه اطلاعیه سازمان تات، مهلت نهایی ارسال مقالات کامل، ۲۵ آبانماه بوده و این همایش در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ برگزار میگردد.
اسلایدر
طرح دیمزارها؛ پایان فاز اول و آغاز جهشی نوین
اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
پایگاه خبری داوان نیوز: اجرای موفقیتآمیز «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، نه تنها نقش بیبدیلی در افزایش ۳۶ درصدی عملکرد محصولات دیم و تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کرده، بلکه با ورود به فاز دوم، افقهای تازهای از کشاورزی پایدار را در ۵.۳ میلیون هکتار از اراضی کشور ترسیم میکند.
به گزارش محسن شکربیگی، خبرنگار داوان نیوز؛ طرح «جهش تولید در دیمزارها» به عنوان یک برنامه ملی و بخشی از جهش تولید در بخش کشاورزی، با هدف افزایش پایداری و بهرهوری در زمینهای دیم، پس از پایان برنامه پنجساله اول خود، به مرحله دوم اجرا وارد شده است. این گزارش به بررسی چگونگی اجرا و دستاوردهای این طرح در استانهای مختلف میپردازد.
چشمانداز ملی و اجرای استانی
این طرح با پوشش میلیونها هکتار از اراضی دیم کشور، در استانهای متعددی به اجرا درآمده است. بر اساس گزارشهای رسمی، این طرح در فاز اول خود با استقبال و موفقیت چشمگیری در بسیاری از استانها روبرو شده است.
نمونهای از اجرای استانی طرح:
استان اردبیل: این استان با تحت پوشش بردن ۴۳۲ هزار هکتار از اراضی دیم، به عنوان استان برتر کشوری در دو سال متوالی شناخته شده است. گزارشها حاکی از افزایش ۷۰ درصدی تولید در طول چهار سال اجرای طرح است.
استان آذربایجان شرقی: طرح در ۶۹۰ هزار هکتار از اراضی این استان در حال اجراست. برگزاری بیش از ۲۳۴۵ دوره آموزشی-ترویجی و توسعه مکانیزاسیون از مهمترین اقدامات همراه طرح بوده است.
استان لرستان: سطح زیر پوشش طرح در این استان از ۲۷۰ هزار هکتار به ۴۲۰ هزار هکتار افزایش یافته که نشان از توسعه کمی و کیفی برنامه دارد.
استان آذربایجان غربی: این استان نیز با ۴۱۰ هزار هکتار اراضی زیر پوشش، از جمله مناطق پیشرو در اجرای کامل زیرپروژههای مختلف طرح است.
استان فارس: طرح در ۱۷ شهرستان این استان و در مساحتی بالغ بر ۲۷۰ هزار هکتار در حال اجراست و تسهیلات کمبهره به کشاورزان اختصاص یافته است.
استان مازندران: اگرچه استان مازندران به کشت برنج و باغات معروف است، اما اجرای این طرح در ۶۰ هزار هکتار از اراضی دیم کوهپایهای این استان، با هدف توسعه کشت گیاهان دارویی، غلات و دانههای روغنی در دستور کار قرار دارد.
دستاوردها و پیامدهای کلان طرح
اجرای این طرح در سطح ملی منجر به نتایج مثبت و ملموسی شده است:
افزایش بهرهوری و عملکرد: بر اساس آمارها، این طرح موجب رشد ۳۶ درصدی عملکرد در واحد سطح در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن شده است. در سال سوم اجرا، یک و نیم میلیون تن به بهرهوری محصولات دیم اضافه شد.
تغییر الگوی کشت و تنوعبخشی: علاوه بر غلات اصلی مانند گندم و جو، کشت گیاهانی مانند حبوبات (نخود و عدس)، گیاهان علوفهای، دانههای روغنی و گیاهان دارویی به منظور غنیسازی خاک و درآمدزایی بیشتر برای کشاورزان ترویج شده است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: ترویج روشهای نوینی مانند کشت مستقیم (No-Till) و کاشت روی خطوط تراز، نقش بسزایی در حفظ رطوبت خاک، جلوگیری از فرسایش و ارتقای سلامت اراضی داشته است.
پشتیبانی مالی و فنی: پرداخت تسهیلات کمبهره (۴ درصد) برای خرید نهادهها و ماشینآلات، برگزاری دورههای آموزشی گسترده و توسعه بیمه محصولات دیم، از جمله حمایتهای کلیدی برای کشاورزان بوده است.
چالشهای پیش رو
با وجود موفقیتها، این طرح با چالشهایی نیز مواجه است:
تغییرات اقلیمی و خشکسالی: استانهایی مانند آذربایجان شرقی با کاهش ۵۱ درصدی بارشها مواجه بودهاند که ادامه کار را با دشواری روبرو میکند.
مسائل قیمتگذاری و بیمه: برخی کشاورزان از پایین بودن قیمت تضمینی دولت برای محصولاتی مانند جو و عدس و نیز تأخیر در پرداخت خسارات بیمه گلایه دارند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
اسلایدر
تخفیف و سازگاری؛ تدابیر سازمانی برای مدیریت تغییر اقلیم
پایگاه خبری داوان نیوز: تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالشهای زیستمحیطی قرن حاضر، تأثیرات عمیقی بر بخش کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی داشته است. این پدیده با نمود افزایش دما و کاهش بارش، امنیت غذایی و معیشت خانوارهای روستایی را با مخاطره مواجه ساخته است.
ناظم رامتین؛ خبرنگار داوان نیوز: این مقاله با بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی در ایران، به تبیین اهمیت مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی پرداخته و راهبردهای سازگاری و کاهش اثرات این پدیده را ارائه مینماید. همچنین، برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان نهاد متولی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.
بخش کشاورزی در ایران با سهم ۱۸ درصدی در تولید ناخالص داخلی، بیش از ۲۰ درصد اشتغال و ۸۵ درصد عرضه مواد غذایی، نقش حیاتی در اقتصاد و امنیت غذایی کشور ایفا میکند. با این حال، ایران در منطقهای خشک و نیمهخشک واقع شده و پیشبینیها حاکی از افزایش ۲ تا ۳.۵ درجهسانتیگراد دمای هوا و کاهش بارش در دهههای آینده است. این تغییرات اقلیمی، پایداری تولیدات کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته و لزوم حرکت به سمت مدیریت پایدار را بیش از پیش ضروری ساخته است. همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در آذر ۱۴۰۴، فرصتی برای بررسی علمی این چالش و ارائه راهکارهای عملی است.
تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی و منابع طبیعی
تأثیر بر منابع آبی
افزایش دما منجر به افزایش سطح تبخیر و تعرق سالانه و کاهش منابع آبی قابل دسترس شده است. بهرهوری پایین آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی، این آسیبپذیری را تشدید کرده است.
تأثیر بر تولید و امنیت غذایی
بر اساس پژوهشها، تغییرات اقلیمی میتواند بر عملکرد محصول در واحد سطح و مجموع تولید به ویژه در مناطق نیمهخشک که ۷۷ درصد محصولات زراعی کشور را تولید میکنند، اثر منفی بگذارد. این امر از طریق تأثیر بر میزان تولیدات کشاورزی، بر قیمت، صادرات و واردات این محصولات نیز اثرگذار خواهد بود.
تخریب خاک و کاهش تنوع زیستی
استفاده نامتعادل از منابع خاک و آب و کاربرد بیرویه نهادههای شیمیایی، منجر به فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی شده است. این عوامل در کنار تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی را با مخاطره مواجه ساخته است.
راهبردهای مدیریت پایدار در برابر تغییرات اقلیمی
مدیریت پایدار زمین (SLM)
مدیریت پایدار زمین به عنوان یک راهبرد کلیدی، شامل استفاده از منابع زمین (خاک، آب، حیوانات و گیاهان) برای تولید کالاها جهت رفع نیازهای انسانی، در حالی که پتانسیل تولید بلندمدت این منابع و عملکردهای زیست محیطی آنها حفظ شود، تعریف میشود. پژوهشها نشان میدهد روشهایی مانند شخم زدن عمود بر جهت شیب، ایجاد بند در بالادست زمین و استفاده از کود حیوانی بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد محصولات کشاورزی داشتهاند.
مؤلفههای کلیدی مدیریت پایدار زمین:
– سیاستهای حمایتی و نهادی: توسعه مکانیسمهای انگیزشی برای پذیرش مدیریت اراضی پایدار
– روشهای کاربری زمین مشارکتی: involvement of local communities
– استفاده یکپارچه از منابع طبیعی: توسط کشاورزان و در مقیاس اکوسیستم
کشاورزی هوشمند به اقلیم
کشاورزی هوشمند به اقلیم شامل مجموعهای از practices است که به کشاورزان در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک میکند. این راهبرد شامل انتخاب ارقام مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تناوب زراعی، حرکت به سمت روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر است.
مدیریت تلفیقی آفات (IPM)
مدیریت تلفیقی آفات به عنوان یک رویکرد جامع و پایدار، با ترکیب روشهای زیستی، مکانیکی، زراعی و شیمیایی، سبب کاهش وابستگی به آفتکشهای شیمیایی و حفظ تعادل بومشناختی میشود. از مهمترین مزایای این روش میتوان به کاهش هزینههای تولید، افزایش کیفیت و بازدهی محصولات، امنیت غذایی، کاهش آلودگی منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی اشاره کرد.
برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
راهبردهای تخفیف و سازگاری
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاوری، راهبردهای تخفیف (Mitigation) و سازگاری (Acclimation) را به عنوان دو روش شناخته شده برای کاهش اثرات منفی تغییر اقلیم ترویج میدهد:
– راهبردهای تخفیف: کاهش انتشار گازهای گلخانهای از طریق فعالیتهای مدیریتی مختلف از قبیل کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون، افزایش ترسیب کربن، حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک
– راهبردهای سازگاری: تنظیم رشد و نمو گیاه به گونهای که کمتر در معرض تغییرات اقلیمی قرار بگیرد از طریق انتخاب رقم مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تراکم کاشت، تناوب زراعی و الگوی کشت
توسعه و ترویج فناوریهای پایدار
این سازمان بر تأمین فناوریهای کشاورزی و حمایتهای نهادی از کشاورزان و روستاییان به عنوان عوامل مهم در مدیریت پایدار زمین تأکید دارد. این امر از طریق در اختیار قرار دادن فناوریهای جدید به کشاورزان و حمایت دولتی و مشارکتی محقق میشود.
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان از طریق برنامههای آموزشی ترویجی برای افزایش عملکرد در واحد سطح، تعیین قیمت تضمینی متناسب با هزینههای تولید هر محصول، و حمایتهای اعتباری، بیمهای و نهادی با مشارکت کشاورزان از دیگر برنامههای این سازمان است.
ترویج کشت گونههای مقاوم
سازمان، کشت و توسعه گونههای مقاوم به خشکی و شوری را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامههای خود دنبال میکند. از جمله این گونهها میتوان به درختان بنه، بادام کوهی، گز، ارس و کهور اشاره کرد که هر کدام دارای ویژگیهای منحصر به فرد مقاومتی در برابر شرایط سخت محیطی هستند.
جدول ۱: گونههای درختی مقاوم و ویژگیهای آنها

توسعه نظامهای بهرهوری آب
با توجه به پایین بودن بهرهوری آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی, این سازمان بر توسعه و ترویج روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات کمآببر مانند زعفران، پسته، گیاهان دارویی و موسیر تأکید دارد.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، تغییرات اقلیمی به عنوان یک چالش جدی، پایداری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ایران را با تهدید مواجه ساخته است. با این حال، با اتخاذ راهبردهای مناسب مدیریت پایدار میتوان این تهدید را به فرصتی برای تحول در نظام کشاورزی تبدیل کرد. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با محور قرار دادن مدیریت پایدار زمین، کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه فناوریهای پایدار و تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان، برنامهریزی جامعی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی تدوین کرده است.
همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” در آذر ۱۴۰۴، فرصت ارزشمدی برای تبادل دانش بومی و علمی، معرفی راهکارهای عملی و تقویت همکاریهای بینبخشی در این زمینه است. موفقیت این راهبردها مستلزم مشارکت فعال کشاورزان، حمایت نهادی پایدار و عزم ملی برای حرکت به سمت کشاورزی پایدار است تا از این طریق، هم امنیت غذایی نسل حاضر تأمین شود و هم منابع برای نسلهای آینده حفظ گردد.
منابع گزارش
1. بر اساس پژوهشهای منتشر شده در نشریات علمی داخلی (۱۳۹۱)
2. مطالعات مؤسسه تحقیقات خاک و آب (۱۳۹۳)
3. پژوهشهای بینالمللی در زمینه مدیریت پایدار زمین
4. گزارشهای هیئت بینالدولی تغییر اقلیم (IPCC)
5. مطالعات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
-
اقتصاد2 هفته پیشتغییر پارادایم در اقتصاد کشاورزی؛ از محدودیت منابع تا سازوکارهای نوین توسعه
-
دانستنی ها9 ماه پیشکسب و کار؛ شرایط ورود به شغل سم فروشی چیست؟
-
آموزش8 ماه پیشگام به گام با کاشت نهال های کشت بافتی خرمای مجول (قسمت اول؛ انتخاب زمین)
-
بازرگانی1 سال پیشآیا قیمت کود یارانه ای را می دانید؟
-
اسلایدر8 ماه پیشروش های کشت، صادرات و استان های فعال در کشت تنباکو
-
اسلایدر3 هفته پیشهمایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار
-
خبرهای سازمانی3 هفته پیشانتقاد تند آنجفی؛ «دستفرمان خطا» ما را به بحران کشانده
-
استان ها8 ماه پیشکشت، صادرات و مناطق مهم تولید سیر در ایران

