با ما همراه باشید

اسلایدر

آینده متعلق به یک اقتصاد زیستی است

منتشر شده

در

پایگاه خبری DA1news: رویکردها به سمت یک اقتصاد پایدار و مبتنی بر زیست در کانون تمرکز مجمع جهانی غذا و کشاورزی امسال بود که برای هفدهمین بار در چارچوب Internationale Grüne Woche در برلین/آلمان در اواسط ژانویه برگزار شد.
به گزارش گروه بین الملل اخبار روزانه کشاورزی، برخی از سیستمهای اقتصادی کشور ها تا حد زیادی به سوخت های فسیلی وابسته است. این امر بحران آب و هوا و در نتیجه ناامنی غذایی جهانی را تشدید می کند. اکثر کارشناسان موافقند که آینده متعلق به یک اقتصاد زیستی است که به عنوان “اقتصاد زیستی” خلاصه می شود. به عبارت دیگر، اقتصادی که مبتنی بر استفاده از مواد خام تجدیدپذیر است و در صورت اجرای صحیح آن نه تنها از اقلیم، محیط زیست و تنوع زیستی محافظت می‌کند، بلکه می‌تواند چشم‌انداز درآمدی نیز ایجاد کند. اما چه عواملی یک اقتصاد زیستی پایدار را تشکیل می‌دهند و موانع اجرای آن کجاست؟ این سؤالات در مرکز هفدهمین مجمع جهانی غذا و کشاورزی (GFFA) قرار داشت که 2000 نماینده بین المللی از سیاست، تجارت، علم و جامعه مدنی را در برلین آلمان در اواسط ژانویه گرد هم آورد.

یارانه ها در جهت اشتباه است
ما در برلین گرد هم می آییم زیرا می دانیم که چالش های بزرگ زمان خود – بحران آب و هوا، انقراض گونه ها، جنگ ها و درگیری ها – فقط با هم حل می شوند. با این سخنان، کلودیا مولر، یادآور شد که نیمی از خلق جهانی ارزش زیست محیطی، بی آب و محیط زیست سالم، بدون آب و محیط زیست سالم است. یارانه های عمومی بالغ بر 1.7 تریلیون دلار هر سال برای یک سیستم اقتصادی استفاده می شود که دقیقاً این منابع را از بین می برد.

فرصتی برای آفریقا به ویژه
جولیوس اکورو، رئیس طرح نوآوری زیستی آفریقا و رئیس مشترک شورای بین‌المللی اقتصاد زیستی (IACGB)، با قاطعیت می‌گوید: «اقتصاد زیستی می‌تواند اقتصاد را به‌طور قاطع تغییر دهد». می تواند کشاورزی را پایدارتر و اقتصادی تر کند. مخصوصاً برای آفریقا، که با کشاورزی معیشتی در مقیاس کوچک مشخص می شود و در عین حال دارای تنوع زیستی عظیمی است، فرصت های بزرگی برای ایجاد زنجیره های ارزش پایدار ارائه می دهد. پیش نیاز این امر همکاری نزدیک بین تحقیقات، صنعت، دولت و تعداد زیادی از شرکت های خرد و کوچک در این قاره بود.

برای رفاه و آرامش
الیان اوبالیجورو، مدیر عامل مرکز تحقیقات بین‌المللی جنگل‌داری و جنگل‌های کشاورزی جهانی (CIFOR-ICRAF)، اظهار داشت که چگونه یک اقتصاد مبتنی بر زیست‌محور نه تنها می‌تواند رفاه، بلکه صلح را – به عنوان مثال در اوگاندا- ترویج کند. این کشور آفریقای شرقی خانه تقریباً 1.5 میلیون پناهنده است که عمدتاً از کشورهای بحران زده مانند سودان جنوبی، جمهوری دموکراتیک کنگو و بوروندی آمده اند. اوبالیجورو گفت: «راه‌حل‌های اقتصاد زیستی دایره‌ای می‌تواند به کاهش فشار اجتماعی و اقتصادی در اسکان پناهندگان کمک کند. به عنوان مثال، او به سیستم‌های زراعت جنگلی اشاره کرد که در آن کشت سبزیجات در باغ‌های خانگی با کاشت درختان ترکیب می‌شود. این امر تامین غذا و انرژی را برای پناهندگان تضمین می کند. علاوه بر این، از چوب درختان می توان به عنوان مصالح ساختمانی استفاده کرد.

از دست دادن و ضایعات غذا به عنوان یک مشکل اصلی
کاهش تلفات و ضایعات مواد غذایی گامی مهم به سوی اقتصاد زیستی دایره ای است. حدود یک سوم کل مواد غذایی تولید شده در سراسر جهان در بشقاب مصرف کنندگان قرار نمی گیرد، بلکه در سطل زباله قرار می گیرد. این باعث هدر رفتن منابع ارزشمندی مانند خاک و آب و همچنین نیروی کار و منابع عملیاتی می شود. علاوه بر این، ضایعات مواد غذایی مسئول حدود ده درصد انتشار گازهای گلخانه ای در جهان است. این امر باعث از دست رفتن و ضایعات مواد غذایی، زمانی که به عنوان یک “کشور” در نظر گرفته می شود، پس از چین (کمتر از 28٪ از انتشار گازهای گلخانه ای) و ایالات متحده آمریکا (کمتر از 14٪) در جایگاه سوم قرار می گیرد. کاوه زاهدی، رئیس دفتر تغییر اقلیم، تنوع زیستی و محیط زیست سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در هیئت عالی فائو گفت: اگر در کاهش تلفات و ضایعات مواد غذایی موفق نباشیم، نه به اهداف اقلیمی خود دست خواهیم یافت و نه گرسنگی را در جهان از بین خواهیم برد.

اقتصاد دایره ای به عنوان یک راه حل
این را جوزفا ساکو، کمیسر اقتصاد روستایی و کشاورزی اتحادیه آفریقا (AU) نیز تایید کرد. سالانه غذا به ارزش چهار میلیارد دلار در جنوب صحرای آفریقا از بین می رفت. امکانات ذخیره سازی و تبرید ناکافی و کمبود امکانات فرآوری تا حد زیادی عامل این امر بود. بهترین راه برای کاهش این ضررها حرکت به سمت اقتصاد دایره ای بود. اتحادیه اروپا با حمایت مالی اتحادیه اروپا، استراتژی مربوطه را برای این قاره ایجاد کرده است. کمیسر اتحادیه اروپا خواستار شد که برای اجرای آن باید از کشورها حمایت فنی و مالی صورت گیرد.

درخواست برای حاکمیت غذایی
ویتالی کووال، وزیر سیاست کشاورزی و غذای اوکراین تاکید کرد: «برای ما، مدیریت تلفات مواد غذایی یک موضوع بقا است. جنگ اوکراین ظرفیت ذخیره سازی میلیون ها تن غلات در این کشور و همچنین بزرگترین تأسیسات ذخیره سازی سبزیجات را از بین برده است. این امر نه تنها بر کیفیت غذا تأثیر منفی گذاشته، بلکه به تورم گسترده قیمت مواد غذایی نیز منجر شده است. کووال گفت: «همه کشورها باید در جهت ایجاد یک زیرساخت ذخیره سازی و تبرید غیرمتمرکز مواد غذایی به منظور تضمین حاکمیت غذا، جلوگیری از افزایش قیمت مواد غذایی و در نتیجه محافظت از گروه های جمعیتی آسیب پذیر خود تلاش کنند.»

تحقیق، نوآوری و به اشتراک گذاری دانش
هر کشوری شرایط شروع متفاوتی دارد و به همین دلیل با چالش‌های متفاوتی در زمینه پیشبرد اقتصاد زیستی و پایدار کردن آن مواجه است. در این کنفرانس بیش از یک بار بر اهمیت تحقیق، نوآوری و تبادل دانش تاکید شد. کریستوفر وی. مورالس، معاون وزیر کشاورزی فیلیپین در هیئت سطح عالی موسسه بین آمریکایی برای همکاری در کشاورزی (IICA) گفت: «ما بر نوآوری‌های عملی تمرکز می‌کنیم که مستقیماً به نفع کشاورزان است». هدف این بود که کشاورزی را فراگیرتر، هوشمندتر، کارآمدتر و دوستدار محیط زیست کنیم. این امر به ویژه در مورد برنج غذای اصلی اعمال می شود که سرانه آن در کشور 116 میلیون نفری 120 کیلوگرم در سال مصرف می شود. مورالس از سیستم‌های آبیاری صرفه‌جویی در آب، انرژی خورشیدی و استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین و همچنین پرورش گونه‌های پرمحصول و «تبدیل ضایعات به ارزش» به عنوان مثال از طریق تولید کودهای آلی از پوسته برنج و نارگیل نام برد.

انبوهی از راه حل های فنی
به گفته لوئیس پلاناس پوچادس وزیر کشاورزی اسپانیا، راه حل های صرفه جویی در مصرف آب، مانند استفاده از آب بازیافتی، همچنین یک بلوک مهم در مسیر پایداری بیشتر در تولید مواد غذایی برای باغ سبزیجات اروپا، اسپانیا، با دوره های خشک آن است. به منظور کاهش استفاده از آفت کش ها و کودهای شیمیایی مصنوعی، این کشور در حال آزمایش نوآوری های مختلفی مانند استفاده از جلبک به عنوان محرک زیستی است. به گفته وزیر کشاورزی اروگوئه، فرناندو ماتوس کاستا، کشور آمریکای جنوبی اروگوئه، که گوشت گاو یکی از مهم ترین محصولات صادراتی آن است، به ویژه به فناوری هایی نیاز دارد که بتواند انتشار گاز متان حاصل از گاوداری را کاهش دهد.

احیای خاک کلیدی است
مانند بسیاری از کشورهای آفریقایی دیگر، در گذشته تمرکز اصلی ما بر تولید تا حد امکان بود. اکنون ما شاهد عواقب بهره برداری بیش از حد از منابع ارزشمند خاک خود، از جمله از طریق مواد شیمیایی خطرناک هستیم. جان استین هویسن، وزیر کشاورزی آفریقای جنوبی، گفت: ما باید فوراً در بازسازی آن سرمایه‌گذاری کنیم. احیای خاک‌های تخریب‌شده نیز مسئله‌ای است که پدرو نتو، وزیر امور خارجه در وزارت کشاورزی برزیل را نگران می‌کند. علل را در درجه اول در چرای بیش از حد و جنگل‌زدایی گسترده می‌توان جستجو کرد. قوانین مختلفی برای مهار جنگل‌زدایی غیرقانونی وضع شده است، از جمله فرصت‌های درآمدی جایگزین برای گروه‌های جمعیتی فقیر، همچنین یک طرح اقتصاد زیستی جهانی را به عنوان بخشی از ریاست‌جمهوری G20 آغاز کرده است.

منافع شرکتی نباید حقوق مالکان خرد را تحت تأثیر قرار دهد
وی همچنین قول داد که مشکلات کشاورزان جوان را جدی بگیرد. آنها در بیانیه خود ابراز نگرانی کردند که اقتصاد زیستی، که عمدتاً توسط کشورهای صنعتی پیش می رود، به جای حذف نابرابری های موجود در کشورهای جنوب جهانی، در حال تقویت است. آنها خواستار این شدند که نباید اجازه داده شود که منافع شرکت ها حقوق کشاورزان کوچک و جمعیت محلی را تضعیف کند – به عنوان مثال از نظر دسترسی به زمین و سایر منابع.

*****

مجمع جهانی غذا و کشاورزی (GFFA) به عنوان بخشی از هفته بین المللی سبز از سال 2009 سازماندهی شده است. این کنفرانس کارشناسان را از سراسر جهان گرد هم می آورد تا راه حل هایی برای چالش های کلیدی پیش روی کشاورزی جهانی و امنیت غذایی و تغذیه بیابند.

اسلایدر

همایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: غلامرضا صالحی جوزانی، معاون پژوهشی و فناوری سازمان تات، از برگزاری همایش ملی «تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی» خبر داد.

به گزارش داوان نیوز، صالحی جوزانی با اشاره به چالش‌های جدی ناشی از تغییرات اقلیمی، اظهار داشت: در شرایط حاضر، تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذاری است که افکار جامعه علمی و اجرایی را به خود معطوف کرده است. شاهد کاهش قابل توجه بارش‌ها، افزایش دما، کم‌رنگ شدن بارش برف، کاهش روزهای آسمان آبی، خشکی و شور شدن زمین‌ها و خشکیدن چشمه‌ها هستیم.

وی با تأکید بر پیوند امنیت غذایی و امنیت ملی با تولید محصولات کشاورزی، خاطرنشان کرد: این تغییرات اگرچه پیچیده به نظر می‌رسند، اما غیرقابل مدیریت نیستند. نمونه موفق جهانی در این حوزه، جمهوری خلق چین است که توانسته بخش وسیعی از یکی از بیابان‌های خود را به جنگل و مزارع محصول تبدیل کند.

معاون پژوهش و فناوری سازمان تات تصریح کرد: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان متولی و مرجع علمی بخش کشاورزی و منابع طبیعی، با درک عمیق اهمیت این چالش، همایش ملی تغییر اقلیم را برگزار خواهد کرد.

به گفته صالحی جوزانی، این همایش دو فرصت مهم برای جامعه پژوهشی و محققان کشور فراهم می‌آورد:
1. ارائه سخنرانی و ارائه آخرین دستاوردهای پژوهشی کشور در حوزه تغییر اقلیم و مدیریت پایدار.
2. برگزاری رویداد «ایده‌های برتر» با هدف شناسایی و شکوفایی نوآوری‌ها.

وی از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاه‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان، دانشجویان و حتی کشاورزان پیشرو دعوت کرد تا ایده‌های نوآورانه خود را در زمینه‌های مدیریت و فناوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ارسال نمایند.

معاون پژوهش و فناوری سازمان تات در توضیح این ایده‌ها گفت: این ایده‌ها می‌توانند در قالب اختراعات جدید محققین، ایده‌های بکر و تست نشده، یا حتی تولیدات علمی، فرهنگی، اجتماعی و هنری با محوریت مدیریت تغییر اقلیم باشند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این همایش ملی با هدف یافتن راهکارهای بومی و نوآورانه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی پایدار برگزار می‌شود.

بر اساس این گزارش و بر پایه اطلاعیه سازمان تات، مهلت نهایی ارسال مقالات کامل، ۲۵ آبان‌ماه بوده و این همایش در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ برگزار می‌گردد.

ادامه مطلب

اسلایدر

طرح دیمزارها؛ پایان فاز اول و آغاز جهشی نوین

اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی می‌شود و این طرح هم‌اکنون وارد فاز دوم پنج‌ساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: اجرای موفقیت‌آمیز «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، نه تنها نقش بی‌بدیلی در افزایش ۳۶ درصدی عملکرد محصولات دیم و تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کرده، بلکه با ورود به فاز دوم، افق‌های تازه‌ای از کشاورزی پایدار را در ۵.۳ میلیون هکتار از اراضی کشور ترسیم می‌کند.

به گزارش محسن شکربیگی، خبرنگار داوان نیوز؛ طرح «جهش تولید در دیمزارها» به عنوان یک برنامه ملی و بخشی از جهش تولید در بخش کشاورزی، با هدف افزایش پایداری و بهره‌وری در زمین‌های دیم، پس از پایان برنامه پنج‌ساله اول خود، به مرحله دوم اجرا وارد شده است. این گزارش به بررسی چگونگی اجرا و دستاوردهای این طرح در استان‌های مختلف می‌پردازد.

چشم‌انداز ملی و اجرای استانی

این طرح با پوشش میلیون‌ها هکتار از اراضی دیم کشور، در استان‌های متعددی به اجرا درآمده است. بر اساس گزارش‌های رسمی، این طرح در فاز اول خود با استقبال و موفقیت چشمگیری در بسیاری از استان‌ها روبرو شده است.

نمونه‌ای از اجرای استانی طرح:

استان اردبیل: این استان با تحت پوشش بردن ۴۳۲ هزار هکتار از اراضی دیم، به عنوان استان برتر کشوری در دو سال متوالی شناخته شده است. گزارش‌ها حاکی از افزایش ۷۰ درصدی تولید در طول چهار سال اجرای طرح است.
استان آذربایجان شرقی: طرح در ۶۹۰ هزار هکتار از اراضی این استان در حال اجراست. برگزاری بیش از ۲۳۴۵ دوره آموزشی-ترویجی و توسعه مکانیزاسیون از مهمترین اقدامات همراه طرح بوده است.
استان لرستان: سطح زیر پوشش طرح در این استان از ۲۷۰ هزار هکتار به ۴۲۰ هزار هکتار افزایش یافته که نشان از توسعه کمی و کیفی برنامه دارد.
استان آذربایجان غربی: این استان نیز با ۴۱۰ هزار هکتار اراضی زیر پوشش، از جمله مناطق پیشرو در اجرای کامل زیرپروژه‌های مختلف طرح است.
استان فارس: طرح در ۱۷ شهرستان این استان و در مساحتی بالغ بر ۲۷۰ هزار هکتار در حال اجراست و تسهیلات کم‌بهره به کشاورزان اختصاص یافته است.
استان مازندران: اگرچه استان مازندران به کشت برنج و باغات معروف است، اما اجرای این طرح در ۶۰ هزار هکتار از اراضی دیم کوهپایه‌ای این استان، با هدف توسعه کشت گیاهان دارویی، غلات و دانه‌های روغنی در دستور کار قرار دارد.

دستاوردها و پیامدهای کلان طرح

اجرای این طرح در سطح ملی منجر به نتایج مثبت و ملموسی شده است:

افزایش بهره‌وری و عملکرد: بر اساس آمارها، این طرح موجب رشد ۳۶ درصدی عملکرد در واحد سطح در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن شده است. در سال سوم اجرا، یک و نیم میلیون تن به بهره‌وری محصولات دیم اضافه شد.
تغییر الگوی کشت و تنوع‌بخشی: علاوه بر غلات اصلی مانند گندم و جو، کشت گیاهانی مانند حبوبات (نخود و عدس)، گیاهان علوفه‌ای، دانه‌های روغنی و گیاهان دارویی به منظور غنی‌سازی خاک و درآمدزایی بیشتر برای کشاورزان ترویج شده است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: ترویج روش‌های نوینی مانند کشت مستقیم (No-Till) و کاشت روی خطوط تراز، نقش بسزایی در حفظ رطوبت خاک، جلوگیری از فرسایش و ارتقای سلامت اراضی داشته است.
پشتیبانی مالی و فنی: پرداخت تسهیلات کم‌بهره (۴ درصد) برای خرید نهاده‌ها و ماشین‌آلات، برگزاری دوره‌های آموزشی گسترده و توسعه بیمه محصولات دیم، از جمله حمایت‌های کلیدی برای کشاورزان بوده است.

چالش‌های پیش رو

با وجود موفقیت‌ها، این طرح با چالش‌هایی نیز مواجه است:
تغییرات اقلیمی و خشکسالی: استان‌هایی مانند آذربایجان شرقی با کاهش ۵۱ درصدی بارش‌ها مواجه بوده‌اند که ادامه کار را با دشواری روبرو می‌کند.
مسائل قیمت‌گذاری و بیمه: برخی کشاورزان از پایین بودن قیمت تضمینی دولت برای محصولاتی مانند جو و عدس و نیز تأخیر در پرداخت خسارات بیمه گلایه دارند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی می‌شود و این طرح هم‌اکنون وارد فاز دوم پنج‌ساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.

ادامه مطلب

اسلایدر

تخفیف و سازگاری؛ تدابیر سازمانی برای مدیریت تغییر اقلیم

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالش‌های زیست‌محیطی قرن حاضر، تأثیرات عمیقی بر بخش کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی داشته است. این پدیده با نمود افزایش دما و کاهش بارش، امنیت غذایی و معیشت خانوارهای روستایی را با مخاطره مواجه ساخته است.

ناظم رامتین؛ خبرنگار داوان نیوز: این مقاله با بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی در ایران، به تبیین اهمیت مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی پرداخته و راهبردهای سازگاری و کاهش اثرات این پدیده را ارائه می‌نماید. همچنین، برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان نهاد متولی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.

بخش کشاورزی در ایران با سهم ۱۸ درصدی در تولید ناخالص داخلی، بیش از ۲۰ درصد اشتغال و ۸۵ درصد عرضه مواد غذایی، نقش حیاتی در اقتصاد و امنیت غذایی کشور ایفا می‌کند. با این حال، ایران در منطقه‌ای خشک و نیمه‌خشک واقع شده و پیش‌بینی‌ها حاکی از افزایش ۲ تا ۳.۵ درجه‌سانتی‌گراد دمای هوا و کاهش بارش در دهه‌های آینده است. این تغییرات اقلیمی، پایداری تولیدات کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته و لزوم حرکت به سمت مدیریت پایدار را بیش از پیش ضروری ساخته است. همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در آذر ۱۴۰۴، فرصتی برای بررسی علمی این چالش و ارائه راهکارهای عملی است.

تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی و منابع طبیعی

تأثیر بر منابع آبی
افزایش دما منجر به افزایش سطح تبخیر و تعرق سالانه و کاهش منابع آبی قابل دسترس شده است. بهره‌وری پایین آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی، این آسیب‌پذیری را تشدید کرده است.

تأثیر بر تولید و امنیت غذایی
بر اساس پژوهش‌ها، تغییرات اقلیمی می‌تواند بر عملکرد محصول در واحد سطح و مجموع تولید به ویژه در مناطق نیمه‌خشک که ۷۷ درصد محصولات زراعی کشور را تولید می‌کنند، اثر منفی بگذارد. این امر از طریق تأثیر بر میزان تولیدات کشاورزی، بر قیمت، صادرات و واردات این محصولات نیز اثرگذار خواهد بود.

تخریب خاک و کاهش تنوع زیستی
استفاده نامتعادل از منابع خاک و آب و کاربرد بیرویه نهاده‌های شیمیایی، منجر به فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی شده است. این عوامل در کنار تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی را با مخاطره مواجه ساخته است.

راهبردهای مدیریت پایدار در برابر تغییرات اقلیمی

مدیریت پایدار زمین (SLM)
مدیریت پایدار زمین به عنوان یک راهبرد کلیدی، شامل استفاده از منابع زمین (خاک، آب، حیوانات و گیاهان) برای تولید کالاها جهت رفع نیازهای انسانی، در حالی که پتانسیل تولید بلندمدت این منابع و عملکردهای زیست محیطی آنها حفظ شود، تعریف می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد روش‌هایی مانند شخم زدن عمود بر جهت شیب، ایجاد بند در بالادست زمین و استفاده از کود حیوانی بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد محصولات کشاورزی داشته‌اند.

مؤلفه‌های کلیدی مدیریت پایدار زمین:
– سیاست‌های حمایتی و نهادی: توسعه مکانیسم‌های انگیزشی برای پذیرش مدیریت اراضی پایدار
– روش‌های کاربری زمین مشارکتی: involvement of local communities
– استفاده یکپارچه از منابع طبیعی: توسط کشاورزان و در مقیاس اکوسیستم

کشاورزی هوشمند به اقلیم
کشاورزی هوشمند به اقلیم شامل مجموعه‌ای از practices است که به کشاورزان در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک می‌کند. این راهبرد شامل انتخاب ارقام مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تناوب زراعی، حرکت به سمت روش‌های مدرن آبیاری و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر است.

مدیریت تلفیقی آفات (IPM)
مدیریت تلفیقی آفات به عنوان یک رویکرد جامع و پایدار، با ترکیب روش‌های زیستی، مکانیکی، زراعی و شیمیایی، سبب کاهش وابستگی به آفتکش‌های شیمیایی و حفظ تعادل بوم‌شناختی می‌شود. از مهمترین مزایای این روش می‌توان به کاهش هزینه‌های تولید، افزایش کیفیت و بازدهی محصولات، امنیت غذایی، کاهش آلودگی منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی اشاره کرد.

برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

راهبردهای تخفیف و سازگاری
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاوری، راهبردهای تخفیف (Mitigation) و سازگاری (Acclimation) را به عنوان دو روش شناخته شده برای کاهش اثرات منفی تغییر اقلیم ترویج می‌دهد:

– راهبردهای تخفیف: کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق فعالیت‌های مدیریتی مختلف از قبیل کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون، افزایش ترسیب کربن، حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک
– راهبردهای سازگاری: تنظیم رشد و نمو گیاه به گونه‌ای که کمتر در معرض تغییرات اقلیمی قرار بگیرد از طریق انتخاب رقم مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تراکم کاشت، تناوب زراعی و الگوی کشت

توسعه و ترویج فناوری‌های پایدار
این سازمان بر تأمین فناوری‌های کشاورزی و حمایت‌های نهادی از کشاورزان و روستاییان به عنوان عوامل مهم در مدیریت پایدار زمین تأکید دارد. این امر از طریق در اختیار قرار دادن فناوری‌های جدید به کشاورزان و حمایت دولتی و مشارکتی محقق می‌شود.

تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان از طریق برنامه‌های آموزشی ترویجی برای افزایش عملکرد در واحد سطح، تعیین قیمت تضمینی متناسب با هزینه‌های تولید هر محصول، و حمایت‌های اعتباری، بیمه‌ای و نهادی با مشارکت کشاورزان از دیگر برنامه‌های این سازمان است.

ترویج کشت گونه‌های مقاوم
سازمان، کشت و توسعه گونه‌های مقاوم به خشکی و شوری را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامه‌های خود دنبال می‌کند. از جمله این گونه‌ها می‌توان به درختان بنه، بادام کوهی، گز، ارس و کهور اشاره کرد که هر کدام دارای ویژگی‌های منحصر به فرد مقاومتی در برابر شرایط سخت محیطی هستند.

جدول ۱: گونه‌های درختی مقاوم و ویژگی‌های آنها

توسعه نظام‌های بهره‌وری آب
با توجه به پایین بودن بهره‌وری آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی, این سازمان بر توسعه و ترویج روش‌های مدرن آبیاری و کشت محصولات کم‌آب‌بر مانند زعفران، پسته، گیاهان دارویی و موسیر تأکید دارد.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، تغییرات اقلیمی به عنوان یک چالش جدی، پایداری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ایران را با تهدید مواجه ساخته است. با این حال، با اتخاذ راهبردهای مناسب مدیریت پایدار می‌توان این تهدید را به فرصتی برای تحول در نظام کشاورزی تبدیل کرد. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با محور قرار دادن مدیریت پایدار زمین، کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه فناوری‌های پایدار و تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان، برنامه‌ریزی جامعی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی تدوین کرده است.

همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” در آذر ۱۴۰۴، فرصت ارزشمدی برای تبادل دانش بومی و علمی، معرفی راهکارهای عملی و تقویت همکاری‌های بین‌بخشی در این زمینه است. موفقیت این راهبردها مستلزم مشارکت فعال کشاورزان، حمایت نهادی پایدار و عزم ملی برای حرکت به سمت کشاورزی پایدار است تا از این طریق، هم امنیت غذایی نسل حاضر تأمین شود و هم منابع برای نسل‌های آینده حفظ گردد.

منابع گزارش
1. بر اساس پژوهش‌های منتشر شده در نشریات علمی داخلی (۱۳۹۱)
2. مطالعات مؤسسه تحقیقات خاک و آب (۱۳۹۳)
3. پژوهش‌های بین‌المللی در زمینه مدیریت پایدار زمین
4. گزارش‌های هیئت بین‌الدولی تغییر اقلیم (IPCC)
5. مطالعات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

ادامه مطلب
تبلیغات

پرطرفدار

کلیه حقوق این پایگاه خبری متعلق به داوان‌نیوز است.