اسلایدر
آینده نمایشگاههای کشاورزی ایران؛ افول یا تحول؟
پایگاه خبری داوان نیوز: بخش کشاورزی با سهم ۱۰ درصدی در تولید ناخالص داخلی و اشتغال ۱۶ درصدی نیروی کار، یکی از محورهای اصلی اقتصاد ایران محسوب میشود. در این میان، نمایشگاههای تخصصی کشاورزی بستری برای معرفی فناوریهای نوین، ایجاد شبکههای تجاری و تبادل دانش فنی فراهم میکنند. بر اساس آمارهای موجود، تنها نمایشگاه نهاده های کشاورزی تهران با حضور ۳۵۰ شرکت برگزار شده که نشاندهنده اهمیت این رویدادهاست .
به گزارش محسن شکربگی، خبرنگار داوان نیوز، نمایشگاههای تخصصی کشاورزی به عنوان ویترینی از دستاوردها و فناوریهای این صنعت، نقش حیاتی در توسعه و پیشرفت بخش کشاورزی ایران ایفا میکنند. این گزارش به بررسی تأثیرات این نمایشگاهها با تمرکز بر نمایشگاههای نهادههای کشاورزی، تجهیزات آبیاری و ماشینآلات کشاورزی پرداخته و جایگاه تولیدکنندگان داخلی را در این رویدادها تحلیل میکند.
نقاط قوت نمایشگاه های کشاورزی
۱. معرفی فناوری های نوین
نمایشگاههای کشاورزی محلی برای ارائه آخرین دستاوردهای فناورانه در حوزههای مختلف کشاورزی هستند. به عنوان مثال، نمایشگاه ماشین آلات و ادوات کشاورزی اهواز، سیستمهای آبیاری هوشمند و تراکتورهای خودران را معرفی میکند که باعث افزایش بهرهوری و کاهش مصرف آب میشوند .
۲. شبکه سازی و ایجاد ارتباطات تجاری
این نمایشگاهها زمینه تعامل مستقیم بین تولیدکنندگان، توزیعکنندگان و مصرفکنندگان را فراهم میکنند. برپایه گزارشهای موجود، نمایشگاه بینالمللی اهواز با حضور ۱۳۰ شرکت داخلی و خارجی، فضای رقابتی سازندهای ایجاد کرده است .
۳. آموزش و توانمندسازی بهره برداران
برگزاری کارگاه های آموزشی و سمینارهای تخصصی از جمله نقاط قوت این نمایشگاه هاست. این رویدادها امکان آشنایی با روشهای نوین کشاورزی و استانداردهای جهانی را برای کشاورزان و متخصصان فراهم میکنند .
۴. حمایت از تولید داخلی
نمایشگاهها بستری برای معرفی محصولات داخلی و نمایش توانمندیهای تولیدکنندگان ایرانی هستند. شرکت رام صنعت بهاره به عنوان نمونه موفق، ماشینآلات بوجاری با طراحی مهندسی بومی را در نمایشگاه گرگان ارائه میدهد .
۵. تبادل تجربیات بین المللی
با وجود چالشهای ناشی از تحریمها، این نمایشگاهها امکان آشنایی با دستاوردهای جهانی را فراهم میکنند. نمایشگاه کشاورزی سوریه نمونه موفقی از تعاملات بین المللی است که زمینه صادرات محصولات ایرانی را فراهم کرده است.
نقاط ضعف نمایشگاه های کشاورزی
۱. کمبود حضور بین المللی
با وجود عنوان “بین المللی” برای بسیاری از این نمایشگاهها، غیبت شرکتهای خارجی مشهود است. به گفته یکی از مسئولان اتحادیه تولیدکنندگان محصولات کشاورزی: “با عنوان و اسم بین المللی بودن اتفاق خاصی نمیافتد مگر آنکه با شرکتهای بین المللی ارتباط برقرار کنیم” .
۲. عدم حضور تخصصی بازدیدکنندگان
در بسیاری از نمایشگاهها، بازدیدکنندگان عام حضور پررنگتری نسبت به متخصصان حوزه دارند. این مسئله باعث کاهش اثربخشی نمایشگاهها شده است .
۳. ضعف در برنامه ریزی و پیگیری
عدم برنامه ریزی مدون برای بازدیدکنندگان و ضعف در پیگیری پس از نمایشگاه از دیگر نقاط ضعف است. بسیاری از بازدیدها بدون هدف خاصی انجام شده و تبدیل به تعاملات پایدار تجاری نمیشوند .
۴. مشکلات ساختاری و حمایتی
کمبود حمایت نهادهای دولتی از جمله وزارت جهاد کشاورزی، بازرگانی و گمرک از این نمایشگاهها مشهود است. این امر باعث کاهش تأثیرگذاری کلان نمایشگاهها بر توسعه بخش کشاورزی شده است .
۵. ضعف در برندسازی و بازاریابی
عدم برندینگ مناسب صنایع کشاورزی ایران باعث شده است که حتی تولیدات باکیفیت نتوانند به خوبی در بازارهای جهانی معرفی شوند .
جایگاه تولیدکنندگان داخلی در نمایشگاه های کشاورزی
۱. شرکت های دانش بنیان و نوآوری
شرکتهای دانشبنیان نقش پررنگی در نمایشگاههای کشاورزی ایفا میکنند. به گفته مسئولان سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، این شرکتها توانسته اند ۸ تا ۱۰ ترکیب کم خطر برای سلامت محصولات کشاورزی معرفی کنند .
۲. توانمندی های فنی و مهندسی
تولیدکنندگان داخلی نشان داده اند که توانایی طراحی و تولید ماشین آلات متناسب با شرایط اقلیمی ایران را دارند.
۳. چالش های پیش رو
با این وجود، تولیدکنندگان داخلی با چالشهای متعددی روبرو هستند. بر اساس آمارها، درصد بالایی از نهاده های کشاورزی وارداتی است و تنها ۲ درصد بذرهای هیبریدی در داخل تولید میشوند .
۴. نقش آفرینی در توسعه پایدار
تولیدکنندگان داخلی با حضور در نمایشگاهها، تعهد خود به کشاورزی پایدار را نشان میدهند. توسعه ماشین آلات کم مصرف و سیستمهای آبیاری کارآمد از جمله دستاوردهای این شرکت هاست .
۵. همکاری با نهادهای تحقیقاتی
ارتباط مؤثر با مراکز علمی و تحقیقاتی از دیگر ویژگیهای تولیدکنندگان داخلی است. این همکاریها منجر به توسعه محصولات نوآورانه شده که پاسخگوی نیازهای خاص کشاورزی ایران هستند.
راهکارهای بهبود نمایشگاه های کشاورزی
۱. بین المللی سازی واقعی
دعوت هدفمند از شرکتهای کشورهای همسایه و منطقه میتواند به بین المللی شدن واقعی نمایشگاهها کمک کند. ایجاد زیرساختهای لازم برای حضور شرکتهای خارجی از جمله الزامات این امر است .
۲. تخصصی تر کردن فضای نمایشگاه
محدود کردن ورود به متخصصان حوزه کشاورزی و ایجاد فضای تخصصی برای تعاملات فنی میتواند اثربخشی نمایشگاهها را افزایش دهد .
۳. برنامه ریزی بلندمدت
تدوین برنامه استراتژیک برای نمایشگاهها با مشارکت تمام ذینفعان شامل تولیدکنندگان، دولت و مراکز علمی ضروری است. این برنامه باید پیوند مستمر بین نمایشگاه و توسعه بخش کشاورزی را تضمین کند .
۴. حمایت دولت و نهادهای مرتبط
همکاری وزارتخانه های مرتبط شامل جهاد کشاورزی، صنعت و بازرگانی در قالب ارائه تسهیلات مالی و حمایتهای لجستیکی میتواند به ارتقای کیفیت نمایشگاهها کمک کند .
۵. توسعه ارتباطات دیپلماتیک
استفاده از روابط دیپلماتیک برای جلب مشارکت شرکتهای خارجی و توسعه همکاریهای بین المللی در حوزه کشاورزی از دیگر راهکارهای بهبود نمایشگاههاست .
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، نمایشگاههای کشاورزی در ایران با وجود نقاط قوت قابل توجه در معرفی فناوریهای نوین و شبکهسازی تجاری، با چالشهای مهمی در زمینه بین المللی شدن و حضور تخصصی روبرو هستند. تولیدکنندگان داخلی با وجود توانمندیهای فنی و نوآوری، هنوز نتوانستهاند به طور کامل از پتانسیل این نمایشگاهها برای توسعه بازار و دسترسی به فناوریهای روز استفاده کنند.
ارتقای کیفیت و اثربخشی این نمایشگاهها نیازمند عزم ملی و مشارکت تمام ذینفعان شامل تولیدکنندگان، دولت، مراکز علمی و بخش خصوصی است. با برنامه ریزی استراتژیک و اجرای راهکارهای پیشنهادی، میتوان نمایشگاههای کشاورزی ایران را به پلتفرمی مؤثر برای توسعه پایدار بخش کشاورزی تبدیل کرد.
اسلایدر
همایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار
پایگاه خبری داوان نیوز: غلامرضا صالحی جوزانی، معاون پژوهشی و فناوری سازمان تات، از برگزاری همایش ملی «تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی» خبر داد.
به گزارش داوان نیوز، صالحی جوزانی با اشاره به چالشهای جدی ناشی از تغییرات اقلیمی، اظهار داشت: در شرایط حاضر، تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذاری است که افکار جامعه علمی و اجرایی را به خود معطوف کرده است. شاهد کاهش قابل توجه بارشها، افزایش دما، کمرنگ شدن بارش برف، کاهش روزهای آسمان آبی، خشکی و شور شدن زمینها و خشکیدن چشمهها هستیم.
وی با تأکید بر پیوند امنیت غذایی و امنیت ملی با تولید محصولات کشاورزی، خاطرنشان کرد: این تغییرات اگرچه پیچیده به نظر میرسند، اما غیرقابل مدیریت نیستند. نمونه موفق جهانی در این حوزه، جمهوری خلق چین است که توانسته بخش وسیعی از یکی از بیابانهای خود را به جنگل و مزارع محصول تبدیل کند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات تصریح کرد: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان متولی و مرجع علمی بخش کشاورزی و منابع طبیعی، با درک عمیق اهمیت این چالش، همایش ملی تغییر اقلیم را برگزار خواهد کرد.
به گفته صالحی جوزانی، این همایش دو فرصت مهم برای جامعه پژوهشی و محققان کشور فراهم میآورد:
1. ارائه سخنرانی و ارائه آخرین دستاوردهای پژوهشی کشور در حوزه تغییر اقلیم و مدیریت پایدار.
2. برگزاری رویداد «ایدههای برتر» با هدف شناسایی و شکوفایی نوآوریها.
وی از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاهها، شرکتهای دانشبنیان، دانشجویان و حتی کشاورزان پیشرو دعوت کرد تا ایدههای نوآورانه خود را در زمینههای مدیریت و فناوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ارسال نمایند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات در توضیح این ایدهها گفت: این ایدهها میتوانند در قالب اختراعات جدید محققین، ایدههای بکر و تست نشده، یا حتی تولیدات علمی، فرهنگی، اجتماعی و هنری با محوریت مدیریت تغییر اقلیم باشند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این همایش ملی با هدف یافتن راهکارهای بومی و نوآورانه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی پایدار برگزار میشود.
بر اساس این گزارش و بر پایه اطلاعیه سازمان تات، مهلت نهایی ارسال مقالات کامل، ۲۵ آبانماه بوده و این همایش در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ برگزار میگردد.
اسلایدر
طرح دیمزارها؛ پایان فاز اول و آغاز جهشی نوین
اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
پایگاه خبری داوان نیوز: اجرای موفقیتآمیز «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، نه تنها نقش بیبدیلی در افزایش ۳۶ درصدی عملکرد محصولات دیم و تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کرده، بلکه با ورود به فاز دوم، افقهای تازهای از کشاورزی پایدار را در ۵.۳ میلیون هکتار از اراضی کشور ترسیم میکند.
به گزارش محسن شکربیگی، خبرنگار داوان نیوز؛ طرح «جهش تولید در دیمزارها» به عنوان یک برنامه ملی و بخشی از جهش تولید در بخش کشاورزی، با هدف افزایش پایداری و بهرهوری در زمینهای دیم، پس از پایان برنامه پنجساله اول خود، به مرحله دوم اجرا وارد شده است. این گزارش به بررسی چگونگی اجرا و دستاوردهای این طرح در استانهای مختلف میپردازد.
چشمانداز ملی و اجرای استانی
این طرح با پوشش میلیونها هکتار از اراضی دیم کشور، در استانهای متعددی به اجرا درآمده است. بر اساس گزارشهای رسمی، این طرح در فاز اول خود با استقبال و موفقیت چشمگیری در بسیاری از استانها روبرو شده است.
نمونهای از اجرای استانی طرح:
استان اردبیل: این استان با تحت پوشش بردن ۴۳۲ هزار هکتار از اراضی دیم، به عنوان استان برتر کشوری در دو سال متوالی شناخته شده است. گزارشها حاکی از افزایش ۷۰ درصدی تولید در طول چهار سال اجرای طرح است.
استان آذربایجان شرقی: طرح در ۶۹۰ هزار هکتار از اراضی این استان در حال اجراست. برگزاری بیش از ۲۳۴۵ دوره آموزشی-ترویجی و توسعه مکانیزاسیون از مهمترین اقدامات همراه طرح بوده است.
استان لرستان: سطح زیر پوشش طرح در این استان از ۲۷۰ هزار هکتار به ۴۲۰ هزار هکتار افزایش یافته که نشان از توسعه کمی و کیفی برنامه دارد.
استان آذربایجان غربی: این استان نیز با ۴۱۰ هزار هکتار اراضی زیر پوشش، از جمله مناطق پیشرو در اجرای کامل زیرپروژههای مختلف طرح است.
استان فارس: طرح در ۱۷ شهرستان این استان و در مساحتی بالغ بر ۲۷۰ هزار هکتار در حال اجراست و تسهیلات کمبهره به کشاورزان اختصاص یافته است.
استان مازندران: اگرچه استان مازندران به کشت برنج و باغات معروف است، اما اجرای این طرح در ۶۰ هزار هکتار از اراضی دیم کوهپایهای این استان، با هدف توسعه کشت گیاهان دارویی، غلات و دانههای روغنی در دستور کار قرار دارد.
دستاوردها و پیامدهای کلان طرح
اجرای این طرح در سطح ملی منجر به نتایج مثبت و ملموسی شده است:
افزایش بهرهوری و عملکرد: بر اساس آمارها، این طرح موجب رشد ۳۶ درصدی عملکرد در واحد سطح در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن شده است. در سال سوم اجرا، یک و نیم میلیون تن به بهرهوری محصولات دیم اضافه شد.
تغییر الگوی کشت و تنوعبخشی: علاوه بر غلات اصلی مانند گندم و جو، کشت گیاهانی مانند حبوبات (نخود و عدس)، گیاهان علوفهای، دانههای روغنی و گیاهان دارویی به منظور غنیسازی خاک و درآمدزایی بیشتر برای کشاورزان ترویج شده است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: ترویج روشهای نوینی مانند کشت مستقیم (No-Till) و کاشت روی خطوط تراز، نقش بسزایی در حفظ رطوبت خاک، جلوگیری از فرسایش و ارتقای سلامت اراضی داشته است.
پشتیبانی مالی و فنی: پرداخت تسهیلات کمبهره (۴ درصد) برای خرید نهادهها و ماشینآلات، برگزاری دورههای آموزشی گسترده و توسعه بیمه محصولات دیم، از جمله حمایتهای کلیدی برای کشاورزان بوده است.
چالشهای پیش رو
با وجود موفقیتها، این طرح با چالشهایی نیز مواجه است:
تغییرات اقلیمی و خشکسالی: استانهایی مانند آذربایجان شرقی با کاهش ۵۱ درصدی بارشها مواجه بودهاند که ادامه کار را با دشواری روبرو میکند.
مسائل قیمتگذاری و بیمه: برخی کشاورزان از پایین بودن قیمت تضمینی دولت برای محصولاتی مانند جو و عدس و نیز تأخیر در پرداخت خسارات بیمه گلایه دارند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
اسلایدر
تخفیف و سازگاری؛ تدابیر سازمانی برای مدیریت تغییر اقلیم
پایگاه خبری داوان نیوز: تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالشهای زیستمحیطی قرن حاضر، تأثیرات عمیقی بر بخش کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی داشته است. این پدیده با نمود افزایش دما و کاهش بارش، امنیت غذایی و معیشت خانوارهای روستایی را با مخاطره مواجه ساخته است.
ناظم رامتین؛ خبرنگار داوان نیوز: این مقاله با بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی در ایران، به تبیین اهمیت مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی پرداخته و راهبردهای سازگاری و کاهش اثرات این پدیده را ارائه مینماید. همچنین، برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان نهاد متولی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.
بخش کشاورزی در ایران با سهم ۱۸ درصدی در تولید ناخالص داخلی، بیش از ۲۰ درصد اشتغال و ۸۵ درصد عرضه مواد غذایی، نقش حیاتی در اقتصاد و امنیت غذایی کشور ایفا میکند. با این حال، ایران در منطقهای خشک و نیمهخشک واقع شده و پیشبینیها حاکی از افزایش ۲ تا ۳.۵ درجهسانتیگراد دمای هوا و کاهش بارش در دهههای آینده است. این تغییرات اقلیمی، پایداری تولیدات کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته و لزوم حرکت به سمت مدیریت پایدار را بیش از پیش ضروری ساخته است. همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در آذر ۱۴۰۴، فرصتی برای بررسی علمی این چالش و ارائه راهکارهای عملی است.
تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی و منابع طبیعی
تأثیر بر منابع آبی
افزایش دما منجر به افزایش سطح تبخیر و تعرق سالانه و کاهش منابع آبی قابل دسترس شده است. بهرهوری پایین آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی، این آسیبپذیری را تشدید کرده است.
تأثیر بر تولید و امنیت غذایی
بر اساس پژوهشها، تغییرات اقلیمی میتواند بر عملکرد محصول در واحد سطح و مجموع تولید به ویژه در مناطق نیمهخشک که ۷۷ درصد محصولات زراعی کشور را تولید میکنند، اثر منفی بگذارد. این امر از طریق تأثیر بر میزان تولیدات کشاورزی، بر قیمت، صادرات و واردات این محصولات نیز اثرگذار خواهد بود.
تخریب خاک و کاهش تنوع زیستی
استفاده نامتعادل از منابع خاک و آب و کاربرد بیرویه نهادههای شیمیایی، منجر به فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی شده است. این عوامل در کنار تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی را با مخاطره مواجه ساخته است.
راهبردهای مدیریت پایدار در برابر تغییرات اقلیمی
مدیریت پایدار زمین (SLM)
مدیریت پایدار زمین به عنوان یک راهبرد کلیدی، شامل استفاده از منابع زمین (خاک، آب، حیوانات و گیاهان) برای تولید کالاها جهت رفع نیازهای انسانی، در حالی که پتانسیل تولید بلندمدت این منابع و عملکردهای زیست محیطی آنها حفظ شود، تعریف میشود. پژوهشها نشان میدهد روشهایی مانند شخم زدن عمود بر جهت شیب، ایجاد بند در بالادست زمین و استفاده از کود حیوانی بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد محصولات کشاورزی داشتهاند.
مؤلفههای کلیدی مدیریت پایدار زمین:
– سیاستهای حمایتی و نهادی: توسعه مکانیسمهای انگیزشی برای پذیرش مدیریت اراضی پایدار
– روشهای کاربری زمین مشارکتی: involvement of local communities
– استفاده یکپارچه از منابع طبیعی: توسط کشاورزان و در مقیاس اکوسیستم
کشاورزی هوشمند به اقلیم
کشاورزی هوشمند به اقلیم شامل مجموعهای از practices است که به کشاورزان در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک میکند. این راهبرد شامل انتخاب ارقام مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تناوب زراعی، حرکت به سمت روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر است.
مدیریت تلفیقی آفات (IPM)
مدیریت تلفیقی آفات به عنوان یک رویکرد جامع و پایدار، با ترکیب روشهای زیستی، مکانیکی، زراعی و شیمیایی، سبب کاهش وابستگی به آفتکشهای شیمیایی و حفظ تعادل بومشناختی میشود. از مهمترین مزایای این روش میتوان به کاهش هزینههای تولید، افزایش کیفیت و بازدهی محصولات، امنیت غذایی، کاهش آلودگی منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی اشاره کرد.
برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
راهبردهای تخفیف و سازگاری
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاوری، راهبردهای تخفیف (Mitigation) و سازگاری (Acclimation) را به عنوان دو روش شناخته شده برای کاهش اثرات منفی تغییر اقلیم ترویج میدهد:
– راهبردهای تخفیف: کاهش انتشار گازهای گلخانهای از طریق فعالیتهای مدیریتی مختلف از قبیل کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون، افزایش ترسیب کربن، حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک
– راهبردهای سازگاری: تنظیم رشد و نمو گیاه به گونهای که کمتر در معرض تغییرات اقلیمی قرار بگیرد از طریق انتخاب رقم مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تراکم کاشت، تناوب زراعی و الگوی کشت
توسعه و ترویج فناوریهای پایدار
این سازمان بر تأمین فناوریهای کشاورزی و حمایتهای نهادی از کشاورزان و روستاییان به عنوان عوامل مهم در مدیریت پایدار زمین تأکید دارد. این امر از طریق در اختیار قرار دادن فناوریهای جدید به کشاورزان و حمایت دولتی و مشارکتی محقق میشود.
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان از طریق برنامههای آموزشی ترویجی برای افزایش عملکرد در واحد سطح، تعیین قیمت تضمینی متناسب با هزینههای تولید هر محصول، و حمایتهای اعتباری، بیمهای و نهادی با مشارکت کشاورزان از دیگر برنامههای این سازمان است.
ترویج کشت گونههای مقاوم
سازمان، کشت و توسعه گونههای مقاوم به خشکی و شوری را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامههای خود دنبال میکند. از جمله این گونهها میتوان به درختان بنه، بادام کوهی، گز، ارس و کهور اشاره کرد که هر کدام دارای ویژگیهای منحصر به فرد مقاومتی در برابر شرایط سخت محیطی هستند.
جدول ۱: گونههای درختی مقاوم و ویژگیهای آنها

توسعه نظامهای بهرهوری آب
با توجه به پایین بودن بهرهوری آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی, این سازمان بر توسعه و ترویج روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات کمآببر مانند زعفران، پسته، گیاهان دارویی و موسیر تأکید دارد.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، تغییرات اقلیمی به عنوان یک چالش جدی، پایداری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ایران را با تهدید مواجه ساخته است. با این حال، با اتخاذ راهبردهای مناسب مدیریت پایدار میتوان این تهدید را به فرصتی برای تحول در نظام کشاورزی تبدیل کرد. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با محور قرار دادن مدیریت پایدار زمین، کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه فناوریهای پایدار و تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان، برنامهریزی جامعی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی تدوین کرده است.
همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” در آذر ۱۴۰۴، فرصت ارزشمدی برای تبادل دانش بومی و علمی، معرفی راهکارهای عملی و تقویت همکاریهای بینبخشی در این زمینه است. موفقیت این راهبردها مستلزم مشارکت فعال کشاورزان، حمایت نهادی پایدار و عزم ملی برای حرکت به سمت کشاورزی پایدار است تا از این طریق، هم امنیت غذایی نسل حاضر تأمین شود و هم منابع برای نسلهای آینده حفظ گردد.
منابع گزارش
1. بر اساس پژوهشهای منتشر شده در نشریات علمی داخلی (۱۳۹۱)
2. مطالعات مؤسسه تحقیقات خاک و آب (۱۳۹۳)
3. پژوهشهای بینالمللی در زمینه مدیریت پایدار زمین
4. گزارشهای هیئت بینالدولی تغییر اقلیم (IPCC)
5. مطالعات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
-
دانستنی ها10 ماه پیشکسب و کار؛ شرایط ورود به شغل سم فروشی چیست؟
-
اقتصاد4 هفته پیشتغییر پارادایم در اقتصاد کشاورزی؛ از محدودیت منابع تا سازوکارهای نوین توسعه
-
آموزش9 ماه پیشگام به گام با کاشت نهال های کشت بافتی خرمای مجول (قسمت اول؛ انتخاب زمین)
-
اسلایدر8 ماه پیشروش های کشت، صادرات و استان های فعال در کشت تنباکو
-
پرونده ویژه2 هفته پیشنقطه سرخط؛ «دادههای معتبر»، پایان عصر حدس و گمان
-
بازرگانی1 سال پیشآیا قیمت کود یارانه ای را می دانید؟
-
دانستنی ها4 ماه پیشتاریخچه نارنگی، این میوهی ملس محبوب
-
اسلایدر1 ماه پیشهمایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار

