با ما همراه باشید

اسلایدر

تحقیقات در صدد کشت برنج مقاوم به نمک در زمین صفر

منتشر شده

در

پایگاه خبری DA1news: شوری یک مشکل کشاورزی است که به طور قابل توجهی بر تولید برنج تأثیر می گذارد و در مزارع در سراسر جهان گسترش می یابد. شیوه های آبیاری نامناسب، آب آبیاری ناکافی در فصول زراعی همراه با بارندگی کم، تبخیر زیاد، افزایش سطح آب های زیرزمینی شور و نفوذ آب شور در مناطق ساحلی از جمله دلایل مهم شوری هستند.

به گزارش گروه علمی اخبار روزانه کشاورزی، شوری تولید برنج را 30 تا 50 درصد کاهش می دهد. از آنجایی که این بحران رو به رشد زیست‌محیطی گریبانگیر بزرگترین کشورهای تولیدکننده و صادرکننده برنج جهان مانند ویتنام، تایلند، بنگلادش و هند است، آینده سیستم‌های کشاورزی و غذایی که میلیاردها نفر را تغذیه می‌کنند، تهدید می‌کند.

اما میلیون‌ها برنج‌کار خرده‌مالک که در امتداد نواحی ساحلی آسیا و آفریقا زندگی می‌کنند، از هم‌اکنون بار سنگین این بلای رو به گسترش را احساس می‌کنند.

آسیبی عظیم و ماندگار
شوری صدمات طولانی مدتی را وارد می کند که بر نسل های کشاورزان تأثیر می گذارد. در اکتبر 1999، یک فرورفتگی استوایی در دریای آندامان به تدریج به یک ابرطوفان به نام Paradip Cyclone تبدیل شد که به سمت هند در حال حرکت است. این شدیدترین سیستم آب و هوایی بود که در قرن بیستم به اودیشا حمله کرد.

برای بسیاری، آسیب های ناشی از طوفان تنها یک خاطره است. سیل ها فروکش کرده اند، ویرانه ها بازسازی شده اند، و زندگی هایی که به شدت قطع شده اند از سر گرفته شده اند.

با این حال، بیش از دو دهه بعد، کشاورزان برنج در منطقه ساحلی این ایالت در امتداد خلیج بنگال به زندگی با پیامدهای طوفان ادامه می دهند.

ژرم پلاسم اخیراً توسعه یافته است که با استفاده از تکنیک های اصلاحی پیشرفته و یک روش جدید آبیاری آب دریا برای غربالگری، تحمل به سطوح شوری بالا را نشان می دهد.

نمک زدایی زمین
راه‌های مختلفی برای مدیریت شوری در خاک وجود دارد، اما بیشتر آنها پرهزینه و خارج از دسترس کشاورزان فقیر برنج هستند. توسعه انواع محصولات مقاوم به نمک اقتصادی ترین راه حل است زیرا مستلزم استفاده کمتر از منابع است و هم عملی و هم از نظر اجتماعی قابل قبول است.

برنج نسبت به سایر محصولات در برابر شوری مستعدتر است و پرورش دهندگان در سرتاسر جهان در تلاش هستند تا گونه هایی را توسعه دهند که بتوانند در خاک های آسیب دیده رشد کنند. موسسات تحقیقاتی در 40 سال گذشته دستاوردهای زیادی در این زمینه داشته است و کشورهای مختلف انواع برنج مقاوم به نمک را که از ژرم پلاسم به دست آمده منشأ می گیرند، منتشر کرده اند.

تاریخ ژنتیکی تکرار نمی شود
یکی از تأثیرگذارترین نقاط عطف در پرورش برنج در سال 1991 رخ داد، زمانی که محققان ژن SUB1 را از یک نژاد بومی هندی نامشخص FR13A (FR مخفف “مقاوم در برابر سیل”) کشف کردند.

ژن SUB1 که برنج را قادر می سازد به مدت 14 روز در زیر آب زنده بماند، به چندین گونه محبوب و پرمحصول برای میلیون ها کشاورز فقیر در مناطق مستعد سیل در سراسر جهان که برای تولید برنج در فصل بارندگی بی استفاده می شوند، معرفی شده است.

در سال 2015، یکی از این گونه ها، Swarna-Sub1، به عنوان یک نوآوری مهم برای کمک به کشاورزان برنج در مناطق مستعد سیل در هند مورد استقبال قرار گرفت.

ژن نقطه عطف برای تولید برنج مقاوم به نمک سالتول است. این ژن تحمل شوری را به ویژه در مرحله گیاهچه ایجاد می کند. مانند SUB1، پرورش دهندگان ژن سالتول را در انواع مختلف برنج گنجانده اند. با این حال، یک ژن منفرد مانند سالتول نمی تواند تحمل معقولی در برابر شوری ایجاد کند و می تواند در مزارع کشاورزان مانند گونه های SUB1 رشد کند.

محققان می گویند ما مواد ژرم پلاسم مقاوم به نمک را برای آزمایش به بنگلادش و هند فرستادیم. ” و در سال 2021، از برخی از سایت های مزارع کشاورزان در بنگلادش بازدید به عمل آمد تا مواد چگونه کار می کنند. در کمال تعجب، همه مواد کاملاً مرده بودند. هیچ کدام جان سالم به در نبردند. قرار بود آنها به نمک مقاوم باشند اما در آن شرایط در کمربندهای ساحلی زنده نمانند.

یکی از چیزهایی که توجه محققان را در بازدید از مراکز پایلوت به خود جلب کرد، رشد بوته های برنج در جیب های کوچک بود. اما آنها بومی کشاورزان بودند. محققان از کشاورزان در مورد ارقام آزاد شده توسط مؤسسات دولتی سؤال کرد. گفتند اینجا رشد نمی‌کنند یا زنده نمی‌مانند، یا اگر رشد کردند، عملکرد بسیار پایینی داشتند.

استرس تولید شده در مقابل استرس دنیای واقعی
محققان تکنیک‌های غربالگری را برای تحمل نمک برنج توسعه دادند که در یک فیتوترون، نوعی گلخانه که در آن دما و رطوبت نسبی را می‌توان برای به حداقل رساندن فعل و انفعالات محیطی دستکاری کرد، انجام شد.

گیاهان در مراحل نهال، رویشی و زایشی غربال می شوند. آنها در شناورهای فوم پلی اتیلن در داخل یک جعبه پلاستیکی حاوی محلول مغذی نمکی با دقت فرموله شده قرار می گیرند. محلول مغذی نمکی با دقت تهیه می شود، هر عنصر دقیقاً اندازه گیری می شود و برای اطمینان از یکنواختی به شدت نگهداری می شود.

برخلاف محیط درون یک فیتوترون، طبیعت بر دنیای واقعی حاکم است. هیچ دستگیره و کلیدی برای خم کردن نیروهای آن به تنظیمات دلخواه وجود ندارد.

پرورش دهندگان از نمک های مصنوعی در آزمایش های غربالگری شوری در شرایط مدیریت شده استفاده کردند. نمک های مصنوعی شرایط واقعی تنش شوری در مزرعه کشاورز را تقلید نمی کنند.

شوری ممکن است در هر زمانی ایجاد شود. این در کنترل کشاورزان نیست. این می تواند در هر مرحله از رشد محصول اتفاق بیفتد. در شرایط آزمایشی، دوره های درمانی بسیار کوتاهی برای گیاهان به مدت یک یا دو هفته داده می شود و سپس ارزیابی می شود. ببینید آنها چگونه پاسخ دادند.”

محققان معتقدند: «این ایده در ذهن من شکل گرفت که برای توسعه واریته‌های برنج مقاوم به نمک که می‌توانند در این مزارع رشد کنند، باید شرایط مزارع را مطابقت دهیم.» آزمایش های کنترل شده یا مدیریت شده داستان واقعی مزارع کشاورزان را منعکس نمی کند.»

لذا ایده ایجاد مناطق غربالگری را به وجود آمد که گیاهان بتوانند واقعیت های خشن محیط های ساحلی را تجربه کنند.

زمین صفر برای پرورش برنج مقاوم به نمک
در حدود 132 کیلومتری شرق مانیل، شهرداری اینفانتا در استان کوئزون، فیلیپین، به‌خاطر مشروب نخل مقطر فیلیپینی، لامبانوگ، معروف است. مرز شرقی آن ساحلی است و تنگه پولیلو را لمس می کند و دارای استراحتگاه های ساحلی متعددی است.

بر اساس اعلام اداره زراعت، برنج در این شهرداری کشت می شود که میانگین برداشت آن در هر هکتار 2932 کیلوگرم است.

آب و هوای اینفانتا در طول سال می‌بارد و فصل بارانی آن از نوامبر تا آوریل مشخص است. با این حال، بلایای طبیعی، به ویژه طوفان هایی که هزاران کیلومتر دورتر در قلب اقیانوس آرام شکل می گیرند، غریبه نیست.

در سال 2004، اینفانتا به سرنوشتی مشابه اودیشا پنج سال قبل دچار شد. این شهر به شدت تحت تأثیر چهار سیستم آب و هوایی متوالی قرار گرفت: دو فرورفتگی استوایی و دو طوفان. اینها باعث سیل، رانش زمین و طوفان شد.

طوفان ها بلای جان زمین های کشاورزی ساحلی هستند. بادهای شدید آب دریا را بیشتر به داخل سوق می دهد و خاک را متلاشی می کند.

نقشه برداری ملی، خصوصیات و مناطق ساحلی تحت تأثیر شوری توسعه پایگاه داده فضایی برای مناطق ساحلی تحت تأثیر شوری توسط دفتر مدیریت خاک و آب گزارش می دهد که مناطق ساحلی اینفانتا از غیر شور تا شدید شور با بیش از 5300 هکتار متفاوت است. خاک نسبتا شور

از دیدگاه پرورش برنج مقاوم به نمک، اینفانتا زمین صفر است. دکتر حسین و تیمش با استفاده از رویکردی رادیکال که قبلا هرگز انجام نشده بود، تصمیم گرفتند پرورش برنج را متحول کنند.

اختراع مجدد خرد متعارف
اگرچه به نظر غیرقابل تصور است، آثار علمی منتشر شده بی‌شماری با استفاده از پروتکل غربالگری استاندارد به شکل‌گیری رویکرد تجدیدنظرطلبانه دکتر وسیم حسین، که رهبری برنامه جهانی اصلاح شوری و غرقابی برنج در مؤسسه تحقیقات بین المللی برنج را دارد در پرورش برنج مقاوم به نمک کمک کرد.

او و تیمش ادبیات را در IRRI و در سطح جهانی بررسی کردند و مقادیر عظیمی از تحقیقات منتشر شده در مورد ژن های مختلف برنج مرتبط با تحمل نمک را یافتند.

دکتر حسین گفت: “پرورش دهندگان درک درستی از مکانیسم های بیولوژیکی درون گیاهان به دست آورده اند. اما هر ژنی که از طریق غربالگری شرایط ایده آل یا آزمایش های گلخانه ای شناسایی شود، 0% ترجمه در این زمینه دارد.”

بنابراین، دکتر حسین و تیمش پروتکل تعیین شده برای قرار دادن گیاهان در معرض دوره های شوری کوتاه را کنار گذاشتند و آنها را در صورت عدم مرگ به عنوان متحمل طبقه بندی کردند.

آنها سایت آزمایشی را در فاصله 200 متری از ساحل راه اندازی کردند، جایی که آب دریا در هنگام جزر و مد بالا زمین را غرق می کند. در هنگام جزر و مد، از پمپ برای کشیدن آب از دریا برای آبیاری گیاهان استفاده می کنند.

روش غربالگری اختراعی آنها هزاران ژرم پلاسم برنج را از تلاش‌های اصلاحی قبلی در IRRI در معرض تیمارهای شوری نه در یک مرحله خاص بلکه در طول چرخه زندگی تا مرحله برداشت قرار داد.

دکتر حسین گفت: “محققان IRRI کار فوق العاده ای در ایجاد ژرم پلاسم مقاوم به نمک از بانک بین المللی ژن برنج انجام داده اند.” “من فکر می کنم این بزرگترین مزیت ماست. ژرم پلاسم قبلاً وجود داشت. تنها کاری که باید انجام داد قرار دادن آنها در شرایط واقعی و شناسایی بهترین ژنوتیپ های مقاوم به شوری بود. مانند یافتن سوزنی در انبار کاه است.”

ژنوتیپ به مجموعه کاملی از ژن های یک موجود زنده اطلاق می شود که در ترکیب با عوامل محیطی، ظاهر و رفتار آن را تعیین می کند.

او گفت: “بیش از سه سال طول کشید تا پروتکل آزمایش غربالگری نوآورانه آنها را در Infanta بهینه کنیم زیرا انجام آن در این زمینه آسان نیست.” “اما ما اکنون یک مرکز غربالگری بسیار قوی در آنجا داریم. وقتی می خواهیم گیاهان برنج مقاوم به نمک را شناسایی کنیم، آنها را در Infanta غربال می کنیم.”

بدعت علمی یا پروتکل آینده؟
این نوع تفکر خارج از چارچوب باعث شد که سایر پرورش دهندگان در کمال ناباوری سر خود را تکان دهند. به چالش کشیدن هر تعصبی همیشه باعث واکنش منفی می شود و برای کسانی که دیدگاه های مخالف دارند هزینه دارد.

اما آبیاری برنج با آب دریا؟

دکتر حسین گفت: «به ما گفته شد که رویکرد ما بسیار اشتباه است. “ما انتقادات زیادی از مردم دریافت کردیم که به ما می‌گفتند نمی‌توانیم برنج را در آب دریا بکاریم زیرا گیاهان را می‌کشیم. برنج هالوفیت (محمل به نمک) نیست و کشت برنج در آب دریا غیرممکن است. اما هدف ما رشد نکردن بود. ما در تلاش بودیم تا مشخص کنیم که کدام ژنوتیپ در شرایط تنش شوری واقعی قرار می گیرد.

اولین خطوطی که تیم شناسایی کردند و ژرم پلاسم جدید را از طریق تلاقی ایجاد کردند، در مرحله آزمایش آزمایشات در حال انجام در هند و بنگلادش هستند.

دکتر حسین گفت: “فکر می کنم آنها اجرا خواهند کرد.” در سه یا چهار سال دیگر، من انتظار دارم گونه‌های مقاوم به نمک مناسب برای اکولوژی‌های ساحلی آسیا و آفریقا که از ژرم پلاسم تازه شناسایی‌شده ما در نوزادان سرچشمه می‌گیرند. اما آزمون واقعی در مزارع کشاورزان آغاز خواهد شد.”

 

ترجمه: مجید میری

 

ادامه مطلب
تبلیغات

اسلایدر

همایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: غلامرضا صالحی جوزانی، معاون پژوهشی و فناوری سازمان تات، از برگزاری همایش ملی «تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی» خبر داد.

به گزارش داوان نیوز، صالحی جوزانی با اشاره به چالش‌های جدی ناشی از تغییرات اقلیمی، اظهار داشت: در شرایط حاضر، تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذاری است که افکار جامعه علمی و اجرایی را به خود معطوف کرده است. شاهد کاهش قابل توجه بارش‌ها، افزایش دما، کم‌رنگ شدن بارش برف، کاهش روزهای آسمان آبی، خشکی و شور شدن زمین‌ها و خشکیدن چشمه‌ها هستیم.

وی با تأکید بر پیوند امنیت غذایی و امنیت ملی با تولید محصولات کشاورزی، خاطرنشان کرد: این تغییرات اگرچه پیچیده به نظر می‌رسند، اما غیرقابل مدیریت نیستند. نمونه موفق جهانی در این حوزه، جمهوری خلق چین است که توانسته بخش وسیعی از یکی از بیابان‌های خود را به جنگل و مزارع محصول تبدیل کند.

معاون پژوهش و فناوری سازمان تات تصریح کرد: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان متولی و مرجع علمی بخش کشاورزی و منابع طبیعی، با درک عمیق اهمیت این چالش، همایش ملی تغییر اقلیم را برگزار خواهد کرد.

به گفته صالحی جوزانی، این همایش دو فرصت مهم برای جامعه پژوهشی و محققان کشور فراهم می‌آورد:
1. ارائه سخنرانی و ارائه آخرین دستاوردهای پژوهشی کشور در حوزه تغییر اقلیم و مدیریت پایدار.
2. برگزاری رویداد «ایده‌های برتر» با هدف شناسایی و شکوفایی نوآوری‌ها.

وی از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاه‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان، دانشجویان و حتی کشاورزان پیشرو دعوت کرد تا ایده‌های نوآورانه خود را در زمینه‌های مدیریت و فناوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ارسال نمایند.

معاون پژوهش و فناوری سازمان تات در توضیح این ایده‌ها گفت: این ایده‌ها می‌توانند در قالب اختراعات جدید محققین، ایده‌های بکر و تست نشده، یا حتی تولیدات علمی، فرهنگی، اجتماعی و هنری با محوریت مدیریت تغییر اقلیم باشند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این همایش ملی با هدف یافتن راهکارهای بومی و نوآورانه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی پایدار برگزار می‌شود.

بر اساس این گزارش و بر پایه اطلاعیه سازمان تات، مهلت نهایی ارسال مقالات کامل، ۲۵ آبان‌ماه بوده و این همایش در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ برگزار می‌گردد.

ادامه مطلب

اسلایدر

طرح دیمزارها؛ پایان فاز اول و آغاز جهشی نوین

اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی می‌شود و این طرح هم‌اکنون وارد فاز دوم پنج‌ساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: اجرای موفقیت‌آمیز «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، نه تنها نقش بی‌بدیلی در افزایش ۳۶ درصدی عملکرد محصولات دیم و تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کرده، بلکه با ورود به فاز دوم، افق‌های تازه‌ای از کشاورزی پایدار را در ۵.۳ میلیون هکتار از اراضی کشور ترسیم می‌کند.

به گزارش محسن شکربیگی، خبرنگار داوان نیوز؛ طرح «جهش تولید در دیمزارها» به عنوان یک برنامه ملی و بخشی از جهش تولید در بخش کشاورزی، با هدف افزایش پایداری و بهره‌وری در زمین‌های دیم، پس از پایان برنامه پنج‌ساله اول خود، به مرحله دوم اجرا وارد شده است. این گزارش به بررسی چگونگی اجرا و دستاوردهای این طرح در استان‌های مختلف می‌پردازد.

چشم‌انداز ملی و اجرای استانی

این طرح با پوشش میلیون‌ها هکتار از اراضی دیم کشور، در استان‌های متعددی به اجرا درآمده است. بر اساس گزارش‌های رسمی، این طرح در فاز اول خود با استقبال و موفقیت چشمگیری در بسیاری از استان‌ها روبرو شده است.

نمونه‌ای از اجرای استانی طرح:

استان اردبیل: این استان با تحت پوشش بردن ۴۳۲ هزار هکتار از اراضی دیم، به عنوان استان برتر کشوری در دو سال متوالی شناخته شده است. گزارش‌ها حاکی از افزایش ۷۰ درصدی تولید در طول چهار سال اجرای طرح است.
استان آذربایجان شرقی: طرح در ۶۹۰ هزار هکتار از اراضی این استان در حال اجراست. برگزاری بیش از ۲۳۴۵ دوره آموزشی-ترویجی و توسعه مکانیزاسیون از مهمترین اقدامات همراه طرح بوده است.
استان لرستان: سطح زیر پوشش طرح در این استان از ۲۷۰ هزار هکتار به ۴۲۰ هزار هکتار افزایش یافته که نشان از توسعه کمی و کیفی برنامه دارد.
استان آذربایجان غربی: این استان نیز با ۴۱۰ هزار هکتار اراضی زیر پوشش، از جمله مناطق پیشرو در اجرای کامل زیرپروژه‌های مختلف طرح است.
استان فارس: طرح در ۱۷ شهرستان این استان و در مساحتی بالغ بر ۲۷۰ هزار هکتار در حال اجراست و تسهیلات کم‌بهره به کشاورزان اختصاص یافته است.
استان مازندران: اگرچه استان مازندران به کشت برنج و باغات معروف است، اما اجرای این طرح در ۶۰ هزار هکتار از اراضی دیم کوهپایه‌ای این استان، با هدف توسعه کشت گیاهان دارویی، غلات و دانه‌های روغنی در دستور کار قرار دارد.

دستاوردها و پیامدهای کلان طرح

اجرای این طرح در سطح ملی منجر به نتایج مثبت و ملموسی شده است:

افزایش بهره‌وری و عملکرد: بر اساس آمارها، این طرح موجب رشد ۳۶ درصدی عملکرد در واحد سطح در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن شده است. در سال سوم اجرا، یک و نیم میلیون تن به بهره‌وری محصولات دیم اضافه شد.
تغییر الگوی کشت و تنوع‌بخشی: علاوه بر غلات اصلی مانند گندم و جو، کشت گیاهانی مانند حبوبات (نخود و عدس)، گیاهان علوفه‌ای، دانه‌های روغنی و گیاهان دارویی به منظور غنی‌سازی خاک و درآمدزایی بیشتر برای کشاورزان ترویج شده است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: ترویج روش‌های نوینی مانند کشت مستقیم (No-Till) و کاشت روی خطوط تراز، نقش بسزایی در حفظ رطوبت خاک، جلوگیری از فرسایش و ارتقای سلامت اراضی داشته است.
پشتیبانی مالی و فنی: پرداخت تسهیلات کم‌بهره (۴ درصد) برای خرید نهاده‌ها و ماشین‌آلات، برگزاری دوره‌های آموزشی گسترده و توسعه بیمه محصولات دیم، از جمله حمایت‌های کلیدی برای کشاورزان بوده است.

چالش‌های پیش رو

با وجود موفقیت‌ها، این طرح با چالش‌هایی نیز مواجه است:
تغییرات اقلیمی و خشکسالی: استان‌هایی مانند آذربایجان شرقی با کاهش ۵۱ درصدی بارش‌ها مواجه بوده‌اند که ادامه کار را با دشواری روبرو می‌کند.
مسائل قیمت‌گذاری و بیمه: برخی کشاورزان از پایین بودن قیمت تضمینی دولت برای محصولاتی مانند جو و عدس و نیز تأخیر در پرداخت خسارات بیمه گلایه دارند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی می‌شود و این طرح هم‌اکنون وارد فاز دوم پنج‌ساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.

ادامه مطلب

اسلایدر

تخفیف و سازگاری؛ تدابیر سازمانی برای مدیریت تغییر اقلیم

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالش‌های زیست‌محیطی قرن حاضر، تأثیرات عمیقی بر بخش کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی داشته است. این پدیده با نمود افزایش دما و کاهش بارش، امنیت غذایی و معیشت خانوارهای روستایی را با مخاطره مواجه ساخته است.

ناظم رامتین؛ خبرنگار داوان نیوز: این مقاله با بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی در ایران، به تبیین اهمیت مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی پرداخته و راهبردهای سازگاری و کاهش اثرات این پدیده را ارائه می‌نماید. همچنین، برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان نهاد متولی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.

بخش کشاورزی در ایران با سهم ۱۸ درصدی در تولید ناخالص داخلی، بیش از ۲۰ درصد اشتغال و ۸۵ درصد عرضه مواد غذایی، نقش حیاتی در اقتصاد و امنیت غذایی کشور ایفا می‌کند. با این حال، ایران در منطقه‌ای خشک و نیمه‌خشک واقع شده و پیش‌بینی‌ها حاکی از افزایش ۲ تا ۳.۵ درجه‌سانتی‌گراد دمای هوا و کاهش بارش در دهه‌های آینده است. این تغییرات اقلیمی، پایداری تولیدات کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته و لزوم حرکت به سمت مدیریت پایدار را بیش از پیش ضروری ساخته است. همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در آذر ۱۴۰۴، فرصتی برای بررسی علمی این چالش و ارائه راهکارهای عملی است.

تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی و منابع طبیعی

تأثیر بر منابع آبی
افزایش دما منجر به افزایش سطح تبخیر و تعرق سالانه و کاهش منابع آبی قابل دسترس شده است. بهره‌وری پایین آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی، این آسیب‌پذیری را تشدید کرده است.

تأثیر بر تولید و امنیت غذایی
بر اساس پژوهش‌ها، تغییرات اقلیمی می‌تواند بر عملکرد محصول در واحد سطح و مجموع تولید به ویژه در مناطق نیمه‌خشک که ۷۷ درصد محصولات زراعی کشور را تولید می‌کنند، اثر منفی بگذارد. این امر از طریق تأثیر بر میزان تولیدات کشاورزی، بر قیمت، صادرات و واردات این محصولات نیز اثرگذار خواهد بود.

تخریب خاک و کاهش تنوع زیستی
استفاده نامتعادل از منابع خاک و آب و کاربرد بیرویه نهاده‌های شیمیایی، منجر به فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی شده است. این عوامل در کنار تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی را با مخاطره مواجه ساخته است.

راهبردهای مدیریت پایدار در برابر تغییرات اقلیمی

مدیریت پایدار زمین (SLM)
مدیریت پایدار زمین به عنوان یک راهبرد کلیدی، شامل استفاده از منابع زمین (خاک، آب، حیوانات و گیاهان) برای تولید کالاها جهت رفع نیازهای انسانی، در حالی که پتانسیل تولید بلندمدت این منابع و عملکردهای زیست محیطی آنها حفظ شود، تعریف می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد روش‌هایی مانند شخم زدن عمود بر جهت شیب، ایجاد بند در بالادست زمین و استفاده از کود حیوانی بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد محصولات کشاورزی داشته‌اند.

مؤلفه‌های کلیدی مدیریت پایدار زمین:
– سیاست‌های حمایتی و نهادی: توسعه مکانیسم‌های انگیزشی برای پذیرش مدیریت اراضی پایدار
– روش‌های کاربری زمین مشارکتی: involvement of local communities
– استفاده یکپارچه از منابع طبیعی: توسط کشاورزان و در مقیاس اکوسیستم

کشاورزی هوشمند به اقلیم
کشاورزی هوشمند به اقلیم شامل مجموعه‌ای از practices است که به کشاورزان در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک می‌کند. این راهبرد شامل انتخاب ارقام مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تناوب زراعی، حرکت به سمت روش‌های مدرن آبیاری و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر است.

مدیریت تلفیقی آفات (IPM)
مدیریت تلفیقی آفات به عنوان یک رویکرد جامع و پایدار، با ترکیب روش‌های زیستی، مکانیکی، زراعی و شیمیایی، سبب کاهش وابستگی به آفتکش‌های شیمیایی و حفظ تعادل بوم‌شناختی می‌شود. از مهمترین مزایای این روش می‌توان به کاهش هزینه‌های تولید، افزایش کیفیت و بازدهی محصولات، امنیت غذایی، کاهش آلودگی منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی اشاره کرد.

برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

راهبردهای تخفیف و سازگاری
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاوری، راهبردهای تخفیف (Mitigation) و سازگاری (Acclimation) را به عنوان دو روش شناخته شده برای کاهش اثرات منفی تغییر اقلیم ترویج می‌دهد:

– راهبردهای تخفیف: کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق فعالیت‌های مدیریتی مختلف از قبیل کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون، افزایش ترسیب کربن، حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک
– راهبردهای سازگاری: تنظیم رشد و نمو گیاه به گونه‌ای که کمتر در معرض تغییرات اقلیمی قرار بگیرد از طریق انتخاب رقم مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تراکم کاشت، تناوب زراعی و الگوی کشت

توسعه و ترویج فناوری‌های پایدار
این سازمان بر تأمین فناوری‌های کشاورزی و حمایت‌های نهادی از کشاورزان و روستاییان به عنوان عوامل مهم در مدیریت پایدار زمین تأکید دارد. این امر از طریق در اختیار قرار دادن فناوری‌های جدید به کشاورزان و حمایت دولتی و مشارکتی محقق می‌شود.

تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان از طریق برنامه‌های آموزشی ترویجی برای افزایش عملکرد در واحد سطح، تعیین قیمت تضمینی متناسب با هزینه‌های تولید هر محصول، و حمایت‌های اعتباری، بیمه‌ای و نهادی با مشارکت کشاورزان از دیگر برنامه‌های این سازمان است.

ترویج کشت گونه‌های مقاوم
سازمان، کشت و توسعه گونه‌های مقاوم به خشکی و شوری را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامه‌های خود دنبال می‌کند. از جمله این گونه‌ها می‌توان به درختان بنه، بادام کوهی، گز، ارس و کهور اشاره کرد که هر کدام دارای ویژگی‌های منحصر به فرد مقاومتی در برابر شرایط سخت محیطی هستند.

جدول ۱: گونه‌های درختی مقاوم و ویژگی‌های آنها

توسعه نظام‌های بهره‌وری آب
با توجه به پایین بودن بهره‌وری آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی, این سازمان بر توسعه و ترویج روش‌های مدرن آبیاری و کشت محصولات کم‌آب‌بر مانند زعفران، پسته، گیاهان دارویی و موسیر تأکید دارد.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، تغییرات اقلیمی به عنوان یک چالش جدی، پایداری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ایران را با تهدید مواجه ساخته است. با این حال، با اتخاذ راهبردهای مناسب مدیریت پایدار می‌توان این تهدید را به فرصتی برای تحول در نظام کشاورزی تبدیل کرد. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با محور قرار دادن مدیریت پایدار زمین، کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه فناوری‌های پایدار و تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان، برنامه‌ریزی جامعی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی تدوین کرده است.

همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” در آذر ۱۴۰۴، فرصت ارزشمدی برای تبادل دانش بومی و علمی، معرفی راهکارهای عملی و تقویت همکاری‌های بین‌بخشی در این زمینه است. موفقیت این راهبردها مستلزم مشارکت فعال کشاورزان، حمایت نهادی پایدار و عزم ملی برای حرکت به سمت کشاورزی پایدار است تا از این طریق، هم امنیت غذایی نسل حاضر تأمین شود و هم منابع برای نسل‌های آینده حفظ گردد.

منابع گزارش
1. بر اساس پژوهش‌های منتشر شده در نشریات علمی داخلی (۱۳۹۱)
2. مطالعات مؤسسه تحقیقات خاک و آب (۱۳۹۳)
3. پژوهش‌های بین‌المللی در زمینه مدیریت پایدار زمین
4. گزارش‌های هیئت بین‌الدولی تغییر اقلیم (IPCC)
5. مطالعات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

ادامه مطلب
تبلیغات

پرطرفدار

کلیه حقوق این پایگاه خبری متعلق به داوان‌نیوز است.