با ما همراه باشید

اسلایدر

سهم آفت‌کش‌ها در امنیت غذایی/ قسمت سوم؛ تأثیر تغییر اقلیم بر استفاده از آفت کش ها

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: استفاده از آفت کش های مصنوعی از زمان جنگ جهانی دوم (1939-1945) برای جلوگیری، کاهش یا نابودی آفات، کاهش تلفات تولید کشاورزی و بهبود عملکرد مقرون به صرفه و کیفیت غذا به سرعت افزایش یافته است .

به گزارش گروه علمی اخبار روزانه کشاورزی، کاربرد آفت کش ها تحت تأثیر عوامل بسیاری از جمله عوامل اجتماعی-اقتصادی، عوامل محیطی از جمله وضعیت خاک، رشد محصول و بروز آفات حشرات، علف های هرز و بیماری ها و رفتار آفت کش ها در محیط قرار می گیرد . این عوامل بیشتر تحت تأثیر تغییرات آب و هوا هستند. قسمت سوم سهم آفت‌کش‌ها در امنیت غذایی به تاثیر آب و هوا و تغییرات اقلیمی بر استفاده از آفت‍کش‌های کشاورزی خواهد پرداخت:

تأثیر بر وضعیت خاک و رشد محصول
تغییر اقلیم به طور مستقیم ویژگی های خاک را تغییر می دهد و منجر به تغییر در کاربرد آفت کش ها می شود. افزایش متوسط ​​دما منجر به سطح پایین‌تری از مواد آلی خاک می‌شود و منجر به افزایش پتانسیل فرسایش خاک با افزایش سرعت حرکت آب و همچنین مواد شیمیایی آلی و معدنی می‌شود. علاوه بر این، به دلیل افزایش دما، ظرفیت خاک برای ذخیره و چرخه کربن تغییر می کند و اندازه و فراوانی تشکیل ترک در خاک احتمالاً افزایش می یابد. محققان بخش آفتکش ها، تشکیل ترک منجر به حرکت سریعتر و مستقیم آب و املاح از سطح خاک به عمق یا مستقیماً به زهکش های مزرعه می شود که می تواند منجر به از بین رفتن آفت کش ها در مناطق هدف شود و باعث آلودگی زمین و آب های سطحی شود.
تأثیر تغییر اقلیم بر شرایط خاک نه تنها به طور مستقیم بر کاربرد آفت کش ها تأثیر می گذارد، بلکه ابتدا بر توزیع و رشد محصولات زراعی، آفات حشرات، علف های هرز و بیماری ها و سپس استفاده از آفت کش ها را تحت تأثیر قرار می دهد. این تأثیرات غیرمستقیم در بخش بعدی مورد بحث قرار خواهند گرفت.
عوامل اقلیمی بر رشد، بقا و تکثیر گیاهان تأثیر می‌گذارند و توزیع جغرافیایی، عملکرد کشاورزی و تعامل با سایر گونه‌ها را محدود می‌کنند. به طور کلی، محصولات غذایی یا مستقیماً تحت تأثیر تغییرات دما، بارش و دی اکسید کربن قرار می گیرند یا به طور غیرمستقیم تحت تأثیر تأثیر عوامل آب و هوایی بر خاک، پویایی مواد مغذی و موجودات آفات.

با توجه به تغییرات میانگین و شدید دما و الگوهای بارندگی، تغییرات مثبت و منفی در محصولات کشت شده در مناطق مختلف کشت ایجاد می شود که باعث تغییر در نوع و میزان کاربرد سموم دفع آفات می شود. به طور خاص، تغییرات آب و هوایی مانند بارندگی نامنظم یا کم با توزیع ضعیف ممکن است بر عملکرد و عملکرد محصول تأثیر منفی بگذارد. محققان استدلال می کنند که در برخی شرایط، که ممکن است بارندگی به اندازه کافی از رشد محصول حمایت نکند، کاشت بذر در نزدیکی شروع بارندگی، عملکرد خوب را تضمین نمی کند، بنابراین احتمالاً باعث تغییر در کاربرد آفت کش می شود. علاوه بر این، شرایط خشکی ممکن است باعث کاهش رشد و خواص ویژه محصولات شود. به عنوان مثال،  به کاهش خواص رشد و محرک محصولات چای در شرایط خشکسالی اشاره کردند. محققان همچنین گفتند که اگر تغییرات در کیفیت عملکرد چای به دلیل دسترسی ضعیف آب و فشار گیاهخواران نشان دهنده تغییرات آب و هوایی گسترده تر باشد، از یک سو، مناطق تولید چای با شرایط آب و هوایی شدیدی مواجه می شوند که خشکسالی های طولانی مدت و مکرر را پیش بینی می کند و افزایش می یابد. از سوی دیگر رویدادهای بارش شدید. این امر بر کاربرد آفت کش ها تأثیر می گذارد. در مورد دماهای بالاتر، احمد و همکاران. (2016) اشاره کرد که برای تولید سورگوم، دمای بالا در پاکستان از ماه می تا جولای یکی از موانع اصلی برای این نوع محصول است.
از جنبه مثبت، افزایش بارندگی، دما و سطح دی اکسید کربن تا حدی در طول فصول رشد همیشه برای افزایش عملکرد محصول مفید است. به عنوان مثال، به طور متوسط، افزایش دی اکسید کربن منجر به افزایش عملکرد برنج می شود. علاوه بر این، می توان در زمستان در مناطقی با بارندگی تابستانی و دمای مطلوب، آرد سبز خشک را تولید کرد. تغییرات اقلیمی همچنین فصل رشد فعال را طولانی‌تر می‌کند و امکان افزایش کشاورزی، معرفی محصولات جدید و فرصتی برای گسترش محصولات را فراهم می‌کند، رشد محصولات جدید و اضافی را امکان‌پذیر می‌کند و احتمالاً استفاده از آفت‌کش‌ها را افزایش می‌دهد.

تأثیر بر آفات، علف های هرز و بیماری ها
خسارت محصولات زراعی ناشی از حشرات، آفات، علف های هرز و بیماری ها ناشی از پویایی پیچیده اکولوژیکی بیش از دو موجود است که تجزیه و تحلیل و پیش بینی آن را بسیار دشوار می کند. تغییر اقلیم می تواند منجر به تغییرات در فنولوژی و توزیع جغرافیایی در طیف وسیعی از اکوسیستم ها شود. توزیع و ویژگی های آفات، میزبان ها و عوامل کنترل زیستی که با عملکرد محصولات زراعی ارتباط دارند تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی است. افزایش دما، تغییرات بارندگی و افزایش سطح دی اکسید کربن به دلیل تغییرات آب و هوایی از عوامل اصلی تأثیرگذار بر حشرات آفات، علف های هرز و بیماری ها هستند.

آفات در محصولات زراعی
با توجه به دی اکسید کربن، افزایش غلظت CO2 در اتمسفر ممکن است حساسیت بسیاری از گیاهان به حشرات گیاهخوار را به دلیل تغییرات در تغذیه گیاه و مکانیسم های دفاعی تغییر دهد. علاوه بر این، افزایش CO2 باعث تغییرات در محتوای نیتروژن خاک، توزیع آفات و تغییر در تراکم جمعیت می شود. تغییرات بارندگی نیز باعث تغییراتی در آلودگی حشرات می شود. احتمالاً هجوم حشرات شدیدتر در شرایط مرطوب تر وجود دارد. شرایط مرطوب‌تر نیز توزیع جغرافیایی حشرات را تغییر می‌دهد.

 عوامل تعیین کننده بیماری ها در محصولات زراعی
عوامل اقلیمی نوع و پراکندگی بیماری های محصول را تعیین می کنند. دما، رطوبت، بارندگی، تشعشع و شبنم عوامل اصلی آب و هوایی هستند که بر بیماری‌های محصول تأثیر می‌گذارند. شرایط آب و هوایی نه تنها مستقیماً وضعیت بیولوژیکی میزبان‌ها، عوامل بیماری‌زا و ناقل‌های گیاهی را تغییر می‌دهد و بنابراین بر بیماری‌های محصول تأثیر می‌گذارد، بلکه مستقیماً بر شدت بیماری‌ها و تلفات گیاه نیز تأثیر می‌گذارد.

شرایط اقلیمی مانند بارندگی‌های مکرر و فراوان با افزایش دما و غلظت بالاتر بخار آب، شرایط مساعدی را برای ایجاد بیماری‌های عفونی و جوانه‌زنی هاگ‌ها و همچنین فعالیت و گسترش جانورها و تکثیر آنها فراهم می‌کند.

علاوه بر این، افزایش بارندگی در زمستان ممکن است باعث تحریک بیماری ها شود.محققان بیان می کند که زمستان های ملایم تر احتمالاً بقای آفات و بیماری های خاص را افزایش می دهد، طول فعالیت آنها را در یک سال مشخص افزایش می دهد و امکان استقرار آنها را در مکان های جدید فراهم می کند. علاوه بر این، تغییرات رطوبت و دما بر رشد، بقا و انتشار قارچ تأثیر می گذارد. بنابراین، تغییرات آب و هوایی بر بروز قارچ ها و شدت بیماری تأثیر می گذارد.
بردارها نیز تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی هستند. دوره چرخه زندگی پشه ها با گرم شدن کره زمین کوتاه شده است و همچنین نرخ انتقال بیماری های مرتبط با پشه ها را افزایش داده است. برای مثال، رابطه منفی نزدیکی بین بروز سفیدک پودری در چغندرقند و تعداد روزهای یخبندان در بهمن و اسفند وجود دارد.
واکنش های مختلف بیماری به شرایط آب و هوایی می تواند متفاوت باشد. نتایج مطالعه توسط گروهی از محققان کشاورزی نشان می دهد که اشریشیا کلی بیماری زا قوی ترین همبستگی را با دما و رطوبت نسبی دارد و پس از آن ویبریو پاراهمولیتیکوس، کمپیلوباکتر ژژونی، سالمونلا گونه و باسیلوس سرئوس قرار دارند. آنها همچنین دریافتند که نورویروس با دما و رطوبت نسبی همبستگی منفی قوی دارد و پس از آن کلستریدیوم پرفرنجنس و استافیلوکوکوس اورئوس همبستگی ضعیفی با دما و رطوبت نسبی داشتند.

رشد علف های هرز
تغییر اقلیم بر رشد گیاهان و علف های هرز تأثیر می گذارد. علف های هرز به احتمال زیاد در سطوح افزایشی دما، بارش و دی اکسید کربن بسیار سریع تکامل می یابند که اغلب منجر به استفاده بیشتر از آفت کش ها می شود.
افزایش سطوح دی اکسید کربن احتمالاً رشد و نمو بسیاری از علف های هرز را تحریک می کند و باعث می شود برخی از آنها مهاجم شوند. افزایش سطح دی اکسید کربن احتمالاً با افزایش ارتفاع بوته علف های هرز و اندازه گیاه، پراکندگی بذر علف های هرز را با باد افزایش می دهد. این ممکن است باعث شود کشاورزان از علف کش های بیشتر یا متفاوت استفاده کنند. افزایش دی اکسید کربن بر رشد علف های هرز تأثیر می گذارد و همچنین منجر به کاهش کارایی علف کش علف های هرز می شود. علاوه بر این، افزایش دی اکسید کربن باعث ایجاد تغییرات مورفوفیزیولوژیکی و تشریحی در علف های هرز می شود و بر کارایی جذب و انتقال علف کش ها تأثیر می گذارد. علاوه بر این، اگر رشد رویشی به دلیل افزایش فتوسنتز در پاسخ به CO2 بالا تحریک شود، علف های هرز چند ساله ممکن است مضرتر شوند. علاوه بر این، دی اکسید کربن باعث افزایش زیست توده ریشه می شود که احتمالاً کنترل علف های هرز چند ساله را در سطوح بالاتر دی اکسید کربن سخت تر می کند. کاهش تعداد روزنه ها و رسانایی اما افزایش ضخامت برگ در علف های هرز C3 با افزایش سطح دی اکسید کربن وجود دارد که از جذب علف کش ها در برگی جلوگیری می کند.

دما به عنوان یکی از جنبه های مهم تأثیرگذار بر پراکندگی جغرافیایی گونه های علف هرز در نظر گرفته می شود. افزایش دما ممکن است تولید مثل علف های هرز و رفتار رقابتی علف های هرز را تغییر دهد. به عنوان مثال، رشد فراوان Datura stramonium L. به دماهای بالا نیاز دارد و احتمالاً با افزایش دما رقابتی تر می شود. بقا و رشد علف های هرز یکساله زمستانی در زمستان های ملایم تر و مرطوب تر افزایش می یابد، در حالی که علف های هرز گرمادوست احتمالاً در تابستان های گرم تر با فصول رشد طولانی تر رشد می کنند. افزایش دما به شدت بر تجمع زیست توده توسط گونه‌های علف سالانه در طول فاز تولیدمثلی تأثیر می‌گذارد [147]. افزایش دما نه تنها رشد علف های هرز را مستقیماً تحت تأثیر قرار می دهد، بلکه بر جذب و جابجایی علف کش ها در علف های هرز و ماندگاری آنها در خاک نیز تأثیر می گذارد، بنابراین بر رشد علف های هرز تأثیر می گذارد. از این رو، کشاورزان ممکن است وادار شوند که علف‌کش‌های قوی‌تری را برای کنترل علف‌های هرز امتحان کنند.
رشد علف های هرز و تعامل آن با محصولات نیز تحت تأثیر تغییرات بارندگی و شرایط خشکسالی است. با توجه به گرم شدن آب و هوا، افزایش شرایط بسیار خشک و تغییر الگوی بارندگی احتمالاً توزیع علف‌های هرز را تغییر داده و تأثیر علف‌های هرز بر تولید محصول را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. علاوه بر این، علف های هرز مختلف به روش های مختلف به تغییرات آب و هوایی واکنش نشان می دهند. به عنوان مثال، C4 و علف های هرز انگلی مانند Striga hermonthica (احتمالاً تحت دوره های طولانی خشکسالی بهتر رشد می کنند، Rhamphicarpa fistulosa (Hochst.) Benth برای محیط های آب اضافی مناسب تر است. علاوه بر این، افزایش دفعات و شدت بارندگی تأثیر منفی بر افزایش می گذارد. حفظ و رفتار زیست محیطی علف کش ها. علاوه بر این، خشکسالی باعث افزایش ضخامت کوتیکول و بلوغ برگ می‌شود، بنابراین افزایش خشکسالی باعث افزایش تبخیر علف‌کش‌ها می‌شود و افزایش بی‌سابقه بارندگی می‌تواند باعث افزایش آلودگی آب‌های زیرزمینی ورشد علف های هرز شود.

 

ادامه دارد. …

ترجمه: ناظم رامتین

اسلایدر

همایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: غلامرضا صالحی جوزانی، معاون پژوهشی و فناوری سازمان تات، از برگزاری همایش ملی «تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی» خبر داد.

به گزارش داوان نیوز، صالحی جوزانی با اشاره به چالش‌های جدی ناشی از تغییرات اقلیمی، اظهار داشت: در شرایط حاضر، تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذاری است که افکار جامعه علمی و اجرایی را به خود معطوف کرده است. شاهد کاهش قابل توجه بارش‌ها، افزایش دما، کم‌رنگ شدن بارش برف، کاهش روزهای آسمان آبی، خشکی و شور شدن زمین‌ها و خشکیدن چشمه‌ها هستیم.

وی با تأکید بر پیوند امنیت غذایی و امنیت ملی با تولید محصولات کشاورزی، خاطرنشان کرد: این تغییرات اگرچه پیچیده به نظر می‌رسند، اما غیرقابل مدیریت نیستند. نمونه موفق جهانی در این حوزه، جمهوری خلق چین است که توانسته بخش وسیعی از یکی از بیابان‌های خود را به جنگل و مزارع محصول تبدیل کند.

معاون پژوهش و فناوری سازمان تات تصریح کرد: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان متولی و مرجع علمی بخش کشاورزی و منابع طبیعی، با درک عمیق اهمیت این چالش، همایش ملی تغییر اقلیم را برگزار خواهد کرد.

به گفته صالحی جوزانی، این همایش دو فرصت مهم برای جامعه پژوهشی و محققان کشور فراهم می‌آورد:
1. ارائه سخنرانی و ارائه آخرین دستاوردهای پژوهشی کشور در حوزه تغییر اقلیم و مدیریت پایدار.
2. برگزاری رویداد «ایده‌های برتر» با هدف شناسایی و شکوفایی نوآوری‌ها.

وی از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاه‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان، دانشجویان و حتی کشاورزان پیشرو دعوت کرد تا ایده‌های نوآورانه خود را در زمینه‌های مدیریت و فناوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ارسال نمایند.

معاون پژوهش و فناوری سازمان تات در توضیح این ایده‌ها گفت: این ایده‌ها می‌توانند در قالب اختراعات جدید محققین، ایده‌های بکر و تست نشده، یا حتی تولیدات علمی، فرهنگی، اجتماعی و هنری با محوریت مدیریت تغییر اقلیم باشند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این همایش ملی با هدف یافتن راهکارهای بومی و نوآورانه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی پایدار برگزار می‌شود.

بر اساس این گزارش و بر پایه اطلاعیه سازمان تات، مهلت نهایی ارسال مقالات کامل، ۲۵ آبان‌ماه بوده و این همایش در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ برگزار می‌گردد.

ادامه مطلب

اسلایدر

طرح دیمزارها؛ پایان فاز اول و آغاز جهشی نوین

اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی می‌شود و این طرح هم‌اکنون وارد فاز دوم پنج‌ساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: اجرای موفقیت‌آمیز «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، نه تنها نقش بی‌بدیلی در افزایش ۳۶ درصدی عملکرد محصولات دیم و تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کرده، بلکه با ورود به فاز دوم، افق‌های تازه‌ای از کشاورزی پایدار را در ۵.۳ میلیون هکتار از اراضی کشور ترسیم می‌کند.

به گزارش محسن شکربیگی، خبرنگار داوان نیوز؛ طرح «جهش تولید در دیمزارها» به عنوان یک برنامه ملی و بخشی از جهش تولید در بخش کشاورزی، با هدف افزایش پایداری و بهره‌وری در زمین‌های دیم، پس از پایان برنامه پنج‌ساله اول خود، به مرحله دوم اجرا وارد شده است. این گزارش به بررسی چگونگی اجرا و دستاوردهای این طرح در استان‌های مختلف می‌پردازد.

چشم‌انداز ملی و اجرای استانی

این طرح با پوشش میلیون‌ها هکتار از اراضی دیم کشور، در استان‌های متعددی به اجرا درآمده است. بر اساس گزارش‌های رسمی، این طرح در فاز اول خود با استقبال و موفقیت چشمگیری در بسیاری از استان‌ها روبرو شده است.

نمونه‌ای از اجرای استانی طرح:

استان اردبیل: این استان با تحت پوشش بردن ۴۳۲ هزار هکتار از اراضی دیم، به عنوان استان برتر کشوری در دو سال متوالی شناخته شده است. گزارش‌ها حاکی از افزایش ۷۰ درصدی تولید در طول چهار سال اجرای طرح است.
استان آذربایجان شرقی: طرح در ۶۹۰ هزار هکتار از اراضی این استان در حال اجراست. برگزاری بیش از ۲۳۴۵ دوره آموزشی-ترویجی و توسعه مکانیزاسیون از مهمترین اقدامات همراه طرح بوده است.
استان لرستان: سطح زیر پوشش طرح در این استان از ۲۷۰ هزار هکتار به ۴۲۰ هزار هکتار افزایش یافته که نشان از توسعه کمی و کیفی برنامه دارد.
استان آذربایجان غربی: این استان نیز با ۴۱۰ هزار هکتار اراضی زیر پوشش، از جمله مناطق پیشرو در اجرای کامل زیرپروژه‌های مختلف طرح است.
استان فارس: طرح در ۱۷ شهرستان این استان و در مساحتی بالغ بر ۲۷۰ هزار هکتار در حال اجراست و تسهیلات کم‌بهره به کشاورزان اختصاص یافته است.
استان مازندران: اگرچه استان مازندران به کشت برنج و باغات معروف است، اما اجرای این طرح در ۶۰ هزار هکتار از اراضی دیم کوهپایه‌ای این استان، با هدف توسعه کشت گیاهان دارویی، غلات و دانه‌های روغنی در دستور کار قرار دارد.

دستاوردها و پیامدهای کلان طرح

اجرای این طرح در سطح ملی منجر به نتایج مثبت و ملموسی شده است:

افزایش بهره‌وری و عملکرد: بر اساس آمارها، این طرح موجب رشد ۳۶ درصدی عملکرد در واحد سطح در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن شده است. در سال سوم اجرا، یک و نیم میلیون تن به بهره‌وری محصولات دیم اضافه شد.
تغییر الگوی کشت و تنوع‌بخشی: علاوه بر غلات اصلی مانند گندم و جو، کشت گیاهانی مانند حبوبات (نخود و عدس)، گیاهان علوفه‌ای، دانه‌های روغنی و گیاهان دارویی به منظور غنی‌سازی خاک و درآمدزایی بیشتر برای کشاورزان ترویج شده است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: ترویج روش‌های نوینی مانند کشت مستقیم (No-Till) و کاشت روی خطوط تراز، نقش بسزایی در حفظ رطوبت خاک، جلوگیری از فرسایش و ارتقای سلامت اراضی داشته است.
پشتیبانی مالی و فنی: پرداخت تسهیلات کم‌بهره (۴ درصد) برای خرید نهاده‌ها و ماشین‌آلات، برگزاری دوره‌های آموزشی گسترده و توسعه بیمه محصولات دیم، از جمله حمایت‌های کلیدی برای کشاورزان بوده است.

چالش‌های پیش رو

با وجود موفقیت‌ها، این طرح با چالش‌هایی نیز مواجه است:
تغییرات اقلیمی و خشکسالی: استان‌هایی مانند آذربایجان شرقی با کاهش ۵۱ درصدی بارش‌ها مواجه بوده‌اند که ادامه کار را با دشواری روبرو می‌کند.
مسائل قیمت‌گذاری و بیمه: برخی کشاورزان از پایین بودن قیمت تضمینی دولت برای محصولاتی مانند جو و عدس و نیز تأخیر در پرداخت خسارات بیمه گلایه دارند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی می‌شود و این طرح هم‌اکنون وارد فاز دوم پنج‌ساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.

ادامه مطلب

اسلایدر

تخفیف و سازگاری؛ تدابیر سازمانی برای مدیریت تغییر اقلیم

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالش‌های زیست‌محیطی قرن حاضر، تأثیرات عمیقی بر بخش کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی داشته است. این پدیده با نمود افزایش دما و کاهش بارش، امنیت غذایی و معیشت خانوارهای روستایی را با مخاطره مواجه ساخته است.

ناظم رامتین؛ خبرنگار داوان نیوز: این مقاله با بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی در ایران، به تبیین اهمیت مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی پرداخته و راهبردهای سازگاری و کاهش اثرات این پدیده را ارائه می‌نماید. همچنین، برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان نهاد متولی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.

بخش کشاورزی در ایران با سهم ۱۸ درصدی در تولید ناخالص داخلی، بیش از ۲۰ درصد اشتغال و ۸۵ درصد عرضه مواد غذایی، نقش حیاتی در اقتصاد و امنیت غذایی کشور ایفا می‌کند. با این حال، ایران در منطقه‌ای خشک و نیمه‌خشک واقع شده و پیش‌بینی‌ها حاکی از افزایش ۲ تا ۳.۵ درجه‌سانتی‌گراد دمای هوا و کاهش بارش در دهه‌های آینده است. این تغییرات اقلیمی، پایداری تولیدات کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته و لزوم حرکت به سمت مدیریت پایدار را بیش از پیش ضروری ساخته است. همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در آذر ۱۴۰۴، فرصتی برای بررسی علمی این چالش و ارائه راهکارهای عملی است.

تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی و منابع طبیعی

تأثیر بر منابع آبی
افزایش دما منجر به افزایش سطح تبخیر و تعرق سالانه و کاهش منابع آبی قابل دسترس شده است. بهره‌وری پایین آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی، این آسیب‌پذیری را تشدید کرده است.

تأثیر بر تولید و امنیت غذایی
بر اساس پژوهش‌ها، تغییرات اقلیمی می‌تواند بر عملکرد محصول در واحد سطح و مجموع تولید به ویژه در مناطق نیمه‌خشک که ۷۷ درصد محصولات زراعی کشور را تولید می‌کنند، اثر منفی بگذارد. این امر از طریق تأثیر بر میزان تولیدات کشاورزی، بر قیمت، صادرات و واردات این محصولات نیز اثرگذار خواهد بود.

تخریب خاک و کاهش تنوع زیستی
استفاده نامتعادل از منابع خاک و آب و کاربرد بیرویه نهاده‌های شیمیایی، منجر به فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی شده است. این عوامل در کنار تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی را با مخاطره مواجه ساخته است.

راهبردهای مدیریت پایدار در برابر تغییرات اقلیمی

مدیریت پایدار زمین (SLM)
مدیریت پایدار زمین به عنوان یک راهبرد کلیدی، شامل استفاده از منابع زمین (خاک، آب، حیوانات و گیاهان) برای تولید کالاها جهت رفع نیازهای انسانی، در حالی که پتانسیل تولید بلندمدت این منابع و عملکردهای زیست محیطی آنها حفظ شود، تعریف می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد روش‌هایی مانند شخم زدن عمود بر جهت شیب، ایجاد بند در بالادست زمین و استفاده از کود حیوانی بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد محصولات کشاورزی داشته‌اند.

مؤلفه‌های کلیدی مدیریت پایدار زمین:
– سیاست‌های حمایتی و نهادی: توسعه مکانیسم‌های انگیزشی برای پذیرش مدیریت اراضی پایدار
– روش‌های کاربری زمین مشارکتی: involvement of local communities
– استفاده یکپارچه از منابع طبیعی: توسط کشاورزان و در مقیاس اکوسیستم

کشاورزی هوشمند به اقلیم
کشاورزی هوشمند به اقلیم شامل مجموعه‌ای از practices است که به کشاورزان در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک می‌کند. این راهبرد شامل انتخاب ارقام مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تناوب زراعی، حرکت به سمت روش‌های مدرن آبیاری و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر است.

مدیریت تلفیقی آفات (IPM)
مدیریت تلفیقی آفات به عنوان یک رویکرد جامع و پایدار، با ترکیب روش‌های زیستی، مکانیکی، زراعی و شیمیایی، سبب کاهش وابستگی به آفتکش‌های شیمیایی و حفظ تعادل بوم‌شناختی می‌شود. از مهمترین مزایای این روش می‌توان به کاهش هزینه‌های تولید، افزایش کیفیت و بازدهی محصولات، امنیت غذایی، کاهش آلودگی منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی اشاره کرد.

برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

راهبردهای تخفیف و سازگاری
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاوری، راهبردهای تخفیف (Mitigation) و سازگاری (Acclimation) را به عنوان دو روش شناخته شده برای کاهش اثرات منفی تغییر اقلیم ترویج می‌دهد:

– راهبردهای تخفیف: کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق فعالیت‌های مدیریتی مختلف از قبیل کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون، افزایش ترسیب کربن، حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک
– راهبردهای سازگاری: تنظیم رشد و نمو گیاه به گونه‌ای که کمتر در معرض تغییرات اقلیمی قرار بگیرد از طریق انتخاب رقم مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تراکم کاشت، تناوب زراعی و الگوی کشت

توسعه و ترویج فناوری‌های پایدار
این سازمان بر تأمین فناوری‌های کشاورزی و حمایت‌های نهادی از کشاورزان و روستاییان به عنوان عوامل مهم در مدیریت پایدار زمین تأکید دارد. این امر از طریق در اختیار قرار دادن فناوری‌های جدید به کشاورزان و حمایت دولتی و مشارکتی محقق می‌شود.

تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان از طریق برنامه‌های آموزشی ترویجی برای افزایش عملکرد در واحد سطح، تعیین قیمت تضمینی متناسب با هزینه‌های تولید هر محصول، و حمایت‌های اعتباری، بیمه‌ای و نهادی با مشارکت کشاورزان از دیگر برنامه‌های این سازمان است.

ترویج کشت گونه‌های مقاوم
سازمان، کشت و توسعه گونه‌های مقاوم به خشکی و شوری را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامه‌های خود دنبال می‌کند. از جمله این گونه‌ها می‌توان به درختان بنه، بادام کوهی، گز، ارس و کهور اشاره کرد که هر کدام دارای ویژگی‌های منحصر به فرد مقاومتی در برابر شرایط سخت محیطی هستند.

جدول ۱: گونه‌های درختی مقاوم و ویژگی‌های آنها

توسعه نظام‌های بهره‌وری آب
با توجه به پایین بودن بهره‌وری آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی, این سازمان بر توسعه و ترویج روش‌های مدرن آبیاری و کشت محصولات کم‌آب‌بر مانند زعفران، پسته، گیاهان دارویی و موسیر تأکید دارد.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، تغییرات اقلیمی به عنوان یک چالش جدی، پایداری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ایران را با تهدید مواجه ساخته است. با این حال، با اتخاذ راهبردهای مناسب مدیریت پایدار می‌توان این تهدید را به فرصتی برای تحول در نظام کشاورزی تبدیل کرد. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با محور قرار دادن مدیریت پایدار زمین، کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه فناوری‌های پایدار و تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان، برنامه‌ریزی جامعی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی تدوین کرده است.

همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” در آذر ۱۴۰۴، فرصت ارزشمدی برای تبادل دانش بومی و علمی، معرفی راهکارهای عملی و تقویت همکاری‌های بین‌بخشی در این زمینه است. موفقیت این راهبردها مستلزم مشارکت فعال کشاورزان، حمایت نهادی پایدار و عزم ملی برای حرکت به سمت کشاورزی پایدار است تا از این طریق، هم امنیت غذایی نسل حاضر تأمین شود و هم منابع برای نسل‌های آینده حفظ گردد.

منابع گزارش
1. بر اساس پژوهش‌های منتشر شده در نشریات علمی داخلی (۱۳۹۱)
2. مطالعات مؤسسه تحقیقات خاک و آب (۱۳۹۳)
3. پژوهش‌های بین‌المللی در زمینه مدیریت پایدار زمین
4. گزارش‌های هیئت بین‌الدولی تغییر اقلیم (IPCC)
5. مطالعات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

ادامه مطلب
تبلیغات

پرطرفدار

کلیه حقوق این پایگاه خبری متعلق به داوان‌نیوز است.