اسلایدر
عدس، منبع عالی پروتئین گیاهی/ تاریخچهی کشت عدس در جهان
پایگاه خبری DA1news: لابد عدس بنشن محبوبی بوده که بنیاسراییل بهانه آورده بودند و از موسی خواسته بودند به آنها پیاز و عدس بدهد! من که میگویم سلیقهشان خوب بوده، چون ترکیب این دو با قدری سیبزمینی، هویج، زردچوبه، نمک و فلفل، میشود یک عدسی خوشمزه که یک پیاله از آن میتواند روز آدم را بسازد.
قدیمیترین شواهد کشت عدس از سایتهای باستانشناسی در خاورمیانه به دست آمده است. این شواهد شامل دانههای فسیلشدهی عدس هستند که نشان میدهند این گیاه، از اولین گیاهانی بوده که انسان برای مصرف غذایی میکاشته است. عدس بومی خاورمیانه و آسیای غربی است و از این مناطق به سایر نقاط جهان برده شده و به یکی از محصولات اصلی کشاورزی در بسیاری از کشورها تبدیل شده است.

عدس منبع عالی پروتئین گیاهی و ویتامینها و مواد معدنی است و فیبر بالایی دارد و در تنظیم سطح قند خون، پیشگیری از یبوست و کاهش کلسترول بد و افزایش کلسترول خوب مؤثر است. کمچرب بودن و کمکالری بودن عدس سبب شده است افرادی که به دنبال کاهش وزن و حفظ وزن سالم هستند، از این گیاه استقبال کنند.
در این نوشته به تاریخچهی کشت این گیاه در ایران و جهان میپردازیم.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، عدس از قدیمیترین گیاهانی است که بشر برای تغذیهی خود کاشته است و شواهد کشت آن به 10 هزار سال پیش در خاورمیانه و غرب آسیا، بهویژه سوریه و ترکیهی امروزی، بازمیگردد. عدس در هلال حاصلخیز، شامل سوریه، ترکیه، عراق و ایران، از دوران نوسنگی کاشته میشده؛ یعنی زمانی که انسانها به کشاورزی روی آوردند.
این گیاه در دوران باستان به جنوب آسیا وارد شد و در نواحی شمالی و مرکزی هند و پاکستان کاشته شد. عدس یک منبع مهم پروتئین گیاهی بود و در آشپزی هندی و پاکستانی نقش مهمی داشت. این گیاه به مرور در سایر بخشهای آسیا نیز گسترش یافت و در آسیای مرکزی – ترکمنستان و ازبکستان امروزی – نیز کاشته شد.
عدس به دلیل تأمین مواد مغذی در مناطقی که منابع آب کمی داشتند، موردتوجه قرار گرفت و در بسیاری از غذاهای سنتی قارهی آسیا استفاده شد.
امروزه کشت عدس در قارهی آسیا، بهخصوص آسیای مرکزی و جنوب آسیا گسترده است. این گیاه در مناطق معتدل و خشک رشد خوبی دارد. در آسیا کشور هند بزرگترین تولیدکننده و مصرفکنندهی عدس دنیاست و عدس در مناطق مختلف این کشور بهطور گسترده کشت میشود. در آسیای غربی ترکیه از بزرگترین تولیدکنندگان عدس است و این گیاه در مناطقی مانند آناتولی کشت میشود. ایران هم از تولیدکنندگان بزرگ عدس در خاورمیانه است. در نواحی شمالی و غربی سوریه و عراق نیز کشت عدس بهصورت سنتی انجام میشود. کشت عدس در این کشورها عمدتاً بهصورت پاییزه و زمستانه انجام میشود و این گیاه در خاکهای خشک و کمآب رشد بهتری دارد.

کشت عدس در ایران
شواهد باستانشناسی نشان میدهد که عدس از حدود 8 هزار سال پیش در هلال حاصلخیز آسیا که ایران نیز بخشی از آن است، کاشته میشده است.
در دوران باستان (تمدنهای ایلامی و هخامنشی) عدس یکی از مهمترین محصولات کشاورزی بوده و در رژیم غذایی مردم جایگاه ویژهای داشته است. آثار باقیمانده از عدس در کاوشهای باستانشناسی شوش و تپه حسنلو یافت شده است.
در دوران اسلامی در آثار ابن سینا و بیرونی به فواید عدس و روشهای کشت آن اشاره شده است.
امروزه عدس در ایران بهویژه در استانهای ایلام، کرمانشاه، لرستان، همدان و خراسان کشت میشود و ایران یکی از تولیدکنندگان مهم این گیاه در آسیاست. عدس ایران در کنار تأمین نیازهای داخلی به کشورهای دیگر، خصوصاً کانادا، نیز صادر میشود.
عدس در قارهی آفریقا
نخستین شواهد کشت عدس در قارهی آفریقا در مناطق شرقی و شمالی این قاره ـ کشورهای اتیوپی و سودان ـ به دست آمده است. سودان اولین کشور آفریقایی است که عدس در آن کاشته شد؛ اگرچه این کشور بیشتر به کشت گندم و جو مشهور بوده، کشت عدس در آن در دهههای اخیر رشد کرده است. عدس بهجز سودان و اتیوپی در دیگر کشورهای آفریقایی نیز بهصورت محدودتر کاشته میشود.
عدس بهخصوص در مناطقی از این قاره که ناامنی غذایی و کمبود منابع پروتئینی مواجه هستند، نقش مهمی در تغذیهی مردم دارد. این گیاه به دلیل ارزش غذایی بالا، قیمت مقرونبهصرفه و سازگاری با شرایط اقلیمی سخت، از منابع اصلی تغذیه در قارهی آفریقا محسوب میشود. هزینهی بالای خرید گوشت در آفریقا سبب میشود که مردم از عدس بهعنوان منبع پروتئین استفاده کنند. این گیاه در خاکهای فقیر آفریقا و مناطق کمآب قابلکشت است و در سودان، اتیوپی، کنیا و تانزانیا رشد خوبی دارد.
این بنشن در تهیهی خوراک سنتی «مِسیر وات» که نوعی خوراک تند عدس است، استفاده میشود. در سودان و مصر از عدس برای پختن سوپهای سنتی مانند «شوربهالعدس» استفاده میکنند و در برخی کشورهای غربی آفریقا به همراه برنج و سبزیجات در غذاهای محلی استفاده میشود. بهطور کلی این گیاه میتواند به کاهش فقر و بهبود امنیت غذایی مردم قارهی آفریقا کمک کند.

عدس در قارهی اروپا
کشت عدس در اروپا به دوران باستان بازمیگردد. این گیاه از خاورمیانه و آسیای غربی به اروپا وارد شده و در دوران نوسنگی از نخستین گیاهان کاشته شده در اروپاست. شواهد باستانشاسی نشان میدهد که این گیاه در مناطقی مانند یونان و روم باستان بهعنوان یک منبع پروتئینی مهم در رژیم غذایی مردم نقش داشته است. در روم باستان عدس در سوپها و خوراکها استفاده میشد و دلیل ارزان بودن در میان مردم محبوب بود.
در قرون وسطی کشت عدس همچنان در اروپا ادامه داشت و بیشتر در فرانسه، ایتالیا و اسپانیا کاشته میشد. در دوران معاصر کشت آن در این کشورها و برخی کشورهای دیگر اروپایی ادامه یافت. امروزه عدس بیشتر در فرانسه، ایتالیا و اسپانیا کشت میشود و از آن در آشپزی استفاده میشود.
عدس در قارهی آمریکا
کشت عدس در قارهی آمریکا نسبتاً جدیدتر از سایر نقاط جهان است، اما در دهههای اخیر رشد زیادی داشته است. کانادا از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگاه عدس جهان است. کشت این گیاه از دهههای 1970 و 1980 در این کشور آغاز شده و با رشد تقاضا برای محصولات گیاهی، در رژیمهای گیاهخواری مورد توجه قرار گرفت. ایالتهای ساسکاچوان و آلبرتا بزرگترین تولیدکنندگان عدس در این کشور هستند.
در ایالات متحده نیز عدس بهویژه در ایالتهای مونتانا، داکوتای شمالی و واشینگتن انجام میشود. در آمریکای جنوبی کشورهای پرو و آرژانتین بیشترین میزان عدس را تولید میکنند.
تقاضای بالا برای محصولات گیاهخواری در قارهی آمریکا، سبب رشد بازار عدس شده است. شرایط اقلیمی مناطق خشک و نیمهخشک آمریکای شمالی و جنوبی نیز شرایط مناسبی برای رشد این گیاه ایجاد کرده است.

عدس در اقیانوسیه
کشت عدس در استرالیا از دههی 1990 آغاز شده است. مناطق خشک و نیمهخشک مانند ایالتهای جنوبی استرالیا و نیو ساوت ولز شرایط مناسبی برای کشت عدس دارند. کشت این گیاه در نیوزیلند در مقایسه با استرالیا محدودتر است، اما در سالهای اخیر در برخی مناطق این کشور رایج شده است.
شرایط آبوهوایی مناسب کشت عدس در این قاره، افزایش تقاضا برای محصولات غذایی گیاهی و توسعهی کشاورزی پایدار سبب شده است که کشت عدس در این قاره اهمیت ویژهای پیدا کند.
اسلایدر
همایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار
پایگاه خبری داوان نیوز: غلامرضا صالحی جوزانی، معاون پژوهشی و فناوری سازمان تات، از برگزاری همایش ملی «تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی» خبر داد.
به گزارش داوان نیوز، صالحی جوزانی با اشاره به چالشهای جدی ناشی از تغییرات اقلیمی، اظهار داشت: در شرایط حاضر، تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذاری است که افکار جامعه علمی و اجرایی را به خود معطوف کرده است. شاهد کاهش قابل توجه بارشها، افزایش دما، کمرنگ شدن بارش برف، کاهش روزهای آسمان آبی، خشکی و شور شدن زمینها و خشکیدن چشمهها هستیم.
وی با تأکید بر پیوند امنیت غذایی و امنیت ملی با تولید محصولات کشاورزی، خاطرنشان کرد: این تغییرات اگرچه پیچیده به نظر میرسند، اما غیرقابل مدیریت نیستند. نمونه موفق جهانی در این حوزه، جمهوری خلق چین است که توانسته بخش وسیعی از یکی از بیابانهای خود را به جنگل و مزارع محصول تبدیل کند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات تصریح کرد: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان متولی و مرجع علمی بخش کشاورزی و منابع طبیعی، با درک عمیق اهمیت این چالش، همایش ملی تغییر اقلیم را برگزار خواهد کرد.
به گفته صالحی جوزانی، این همایش دو فرصت مهم برای جامعه پژوهشی و محققان کشور فراهم میآورد:
1. ارائه سخنرانی و ارائه آخرین دستاوردهای پژوهشی کشور در حوزه تغییر اقلیم و مدیریت پایدار.
2. برگزاری رویداد «ایدههای برتر» با هدف شناسایی و شکوفایی نوآوریها.
وی از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاهها، شرکتهای دانشبنیان، دانشجویان و حتی کشاورزان پیشرو دعوت کرد تا ایدههای نوآورانه خود را در زمینههای مدیریت و فناوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ارسال نمایند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات در توضیح این ایدهها گفت: این ایدهها میتوانند در قالب اختراعات جدید محققین، ایدههای بکر و تست نشده، یا حتی تولیدات علمی، فرهنگی، اجتماعی و هنری با محوریت مدیریت تغییر اقلیم باشند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این همایش ملی با هدف یافتن راهکارهای بومی و نوآورانه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی پایدار برگزار میشود.
بر اساس این گزارش و بر پایه اطلاعیه سازمان تات، مهلت نهایی ارسال مقالات کامل، ۲۵ آبانماه بوده و این همایش در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ برگزار میگردد.
اسلایدر
طرح دیمزارها؛ پایان فاز اول و آغاز جهشی نوین
اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
پایگاه خبری داوان نیوز: اجرای موفقیتآمیز «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، نه تنها نقش بیبدیلی در افزایش ۳۶ درصدی عملکرد محصولات دیم و تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کرده، بلکه با ورود به فاز دوم، افقهای تازهای از کشاورزی پایدار را در ۵.۳ میلیون هکتار از اراضی کشور ترسیم میکند.
به گزارش محسن شکربیگی، خبرنگار داوان نیوز؛ طرح «جهش تولید در دیمزارها» به عنوان یک برنامه ملی و بخشی از جهش تولید در بخش کشاورزی، با هدف افزایش پایداری و بهرهوری در زمینهای دیم، پس از پایان برنامه پنجساله اول خود، به مرحله دوم اجرا وارد شده است. این گزارش به بررسی چگونگی اجرا و دستاوردهای این طرح در استانهای مختلف میپردازد.
چشمانداز ملی و اجرای استانی
این طرح با پوشش میلیونها هکتار از اراضی دیم کشور، در استانهای متعددی به اجرا درآمده است. بر اساس گزارشهای رسمی، این طرح در فاز اول خود با استقبال و موفقیت چشمگیری در بسیاری از استانها روبرو شده است.
نمونهای از اجرای استانی طرح:
استان اردبیل: این استان با تحت پوشش بردن ۴۳۲ هزار هکتار از اراضی دیم، به عنوان استان برتر کشوری در دو سال متوالی شناخته شده است. گزارشها حاکی از افزایش ۷۰ درصدی تولید در طول چهار سال اجرای طرح است.
استان آذربایجان شرقی: طرح در ۶۹۰ هزار هکتار از اراضی این استان در حال اجراست. برگزاری بیش از ۲۳۴۵ دوره آموزشی-ترویجی و توسعه مکانیزاسیون از مهمترین اقدامات همراه طرح بوده است.
استان لرستان: سطح زیر پوشش طرح در این استان از ۲۷۰ هزار هکتار به ۴۲۰ هزار هکتار افزایش یافته که نشان از توسعه کمی و کیفی برنامه دارد.
استان آذربایجان غربی: این استان نیز با ۴۱۰ هزار هکتار اراضی زیر پوشش، از جمله مناطق پیشرو در اجرای کامل زیرپروژههای مختلف طرح است.
استان فارس: طرح در ۱۷ شهرستان این استان و در مساحتی بالغ بر ۲۷۰ هزار هکتار در حال اجراست و تسهیلات کمبهره به کشاورزان اختصاص یافته است.
استان مازندران: اگرچه استان مازندران به کشت برنج و باغات معروف است، اما اجرای این طرح در ۶۰ هزار هکتار از اراضی دیم کوهپایهای این استان، با هدف توسعه کشت گیاهان دارویی، غلات و دانههای روغنی در دستور کار قرار دارد.
دستاوردها و پیامدهای کلان طرح
اجرای این طرح در سطح ملی منجر به نتایج مثبت و ملموسی شده است:
افزایش بهرهوری و عملکرد: بر اساس آمارها، این طرح موجب رشد ۳۶ درصدی عملکرد در واحد سطح در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن شده است. در سال سوم اجرا، یک و نیم میلیون تن به بهرهوری محصولات دیم اضافه شد.
تغییر الگوی کشت و تنوعبخشی: علاوه بر غلات اصلی مانند گندم و جو، کشت گیاهانی مانند حبوبات (نخود و عدس)، گیاهان علوفهای، دانههای روغنی و گیاهان دارویی به منظور غنیسازی خاک و درآمدزایی بیشتر برای کشاورزان ترویج شده است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: ترویج روشهای نوینی مانند کشت مستقیم (No-Till) و کاشت روی خطوط تراز، نقش بسزایی در حفظ رطوبت خاک، جلوگیری از فرسایش و ارتقای سلامت اراضی داشته است.
پشتیبانی مالی و فنی: پرداخت تسهیلات کمبهره (۴ درصد) برای خرید نهادهها و ماشینآلات، برگزاری دورههای آموزشی گسترده و توسعه بیمه محصولات دیم، از جمله حمایتهای کلیدی برای کشاورزان بوده است.
چالشهای پیش رو
با وجود موفقیتها، این طرح با چالشهایی نیز مواجه است:
تغییرات اقلیمی و خشکسالی: استانهایی مانند آذربایجان شرقی با کاهش ۵۱ درصدی بارشها مواجه بودهاند که ادامه کار را با دشواری روبرو میکند.
مسائل قیمتگذاری و بیمه: برخی کشاورزان از پایین بودن قیمت تضمینی دولت برای محصولاتی مانند جو و عدس و نیز تأخیر در پرداخت خسارات بیمه گلایه دارند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
اسلایدر
تخفیف و سازگاری؛ تدابیر سازمانی برای مدیریت تغییر اقلیم
پایگاه خبری داوان نیوز: تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالشهای زیستمحیطی قرن حاضر، تأثیرات عمیقی بر بخش کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی داشته است. این پدیده با نمود افزایش دما و کاهش بارش، امنیت غذایی و معیشت خانوارهای روستایی را با مخاطره مواجه ساخته است.
ناظم رامتین؛ خبرنگار داوان نیوز: این مقاله با بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی در ایران، به تبیین اهمیت مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی پرداخته و راهبردهای سازگاری و کاهش اثرات این پدیده را ارائه مینماید. همچنین، برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان نهاد متولی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.
بخش کشاورزی در ایران با سهم ۱۸ درصدی در تولید ناخالص داخلی، بیش از ۲۰ درصد اشتغال و ۸۵ درصد عرضه مواد غذایی، نقش حیاتی در اقتصاد و امنیت غذایی کشور ایفا میکند. با این حال، ایران در منطقهای خشک و نیمهخشک واقع شده و پیشبینیها حاکی از افزایش ۲ تا ۳.۵ درجهسانتیگراد دمای هوا و کاهش بارش در دهههای آینده است. این تغییرات اقلیمی، پایداری تولیدات کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته و لزوم حرکت به سمت مدیریت پایدار را بیش از پیش ضروری ساخته است. همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در آذر ۱۴۰۴، فرصتی برای بررسی علمی این چالش و ارائه راهکارهای عملی است.
تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی و منابع طبیعی
تأثیر بر منابع آبی
افزایش دما منجر به افزایش سطح تبخیر و تعرق سالانه و کاهش منابع آبی قابل دسترس شده است. بهرهوری پایین آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی، این آسیبپذیری را تشدید کرده است.
تأثیر بر تولید و امنیت غذایی
بر اساس پژوهشها، تغییرات اقلیمی میتواند بر عملکرد محصول در واحد سطح و مجموع تولید به ویژه در مناطق نیمهخشک که ۷۷ درصد محصولات زراعی کشور را تولید میکنند، اثر منفی بگذارد. این امر از طریق تأثیر بر میزان تولیدات کشاورزی، بر قیمت، صادرات و واردات این محصولات نیز اثرگذار خواهد بود.
تخریب خاک و کاهش تنوع زیستی
استفاده نامتعادل از منابع خاک و آب و کاربرد بیرویه نهادههای شیمیایی، منجر به فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی شده است. این عوامل در کنار تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی را با مخاطره مواجه ساخته است.
راهبردهای مدیریت پایدار در برابر تغییرات اقلیمی
مدیریت پایدار زمین (SLM)
مدیریت پایدار زمین به عنوان یک راهبرد کلیدی، شامل استفاده از منابع زمین (خاک، آب، حیوانات و گیاهان) برای تولید کالاها جهت رفع نیازهای انسانی، در حالی که پتانسیل تولید بلندمدت این منابع و عملکردهای زیست محیطی آنها حفظ شود، تعریف میشود. پژوهشها نشان میدهد روشهایی مانند شخم زدن عمود بر جهت شیب، ایجاد بند در بالادست زمین و استفاده از کود حیوانی بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد محصولات کشاورزی داشتهاند.
مؤلفههای کلیدی مدیریت پایدار زمین:
– سیاستهای حمایتی و نهادی: توسعه مکانیسمهای انگیزشی برای پذیرش مدیریت اراضی پایدار
– روشهای کاربری زمین مشارکتی: involvement of local communities
– استفاده یکپارچه از منابع طبیعی: توسط کشاورزان و در مقیاس اکوسیستم
کشاورزی هوشمند به اقلیم
کشاورزی هوشمند به اقلیم شامل مجموعهای از practices است که به کشاورزان در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک میکند. این راهبرد شامل انتخاب ارقام مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تناوب زراعی، حرکت به سمت روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر است.
مدیریت تلفیقی آفات (IPM)
مدیریت تلفیقی آفات به عنوان یک رویکرد جامع و پایدار، با ترکیب روشهای زیستی، مکانیکی، زراعی و شیمیایی، سبب کاهش وابستگی به آفتکشهای شیمیایی و حفظ تعادل بومشناختی میشود. از مهمترین مزایای این روش میتوان به کاهش هزینههای تولید، افزایش کیفیت و بازدهی محصولات، امنیت غذایی، کاهش آلودگی منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی اشاره کرد.
برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
راهبردهای تخفیف و سازگاری
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاوری، راهبردهای تخفیف (Mitigation) و سازگاری (Acclimation) را به عنوان دو روش شناخته شده برای کاهش اثرات منفی تغییر اقلیم ترویج میدهد:
– راهبردهای تخفیف: کاهش انتشار گازهای گلخانهای از طریق فعالیتهای مدیریتی مختلف از قبیل کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون، افزایش ترسیب کربن، حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک
– راهبردهای سازگاری: تنظیم رشد و نمو گیاه به گونهای که کمتر در معرض تغییرات اقلیمی قرار بگیرد از طریق انتخاب رقم مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تراکم کاشت، تناوب زراعی و الگوی کشت
توسعه و ترویج فناوریهای پایدار
این سازمان بر تأمین فناوریهای کشاورزی و حمایتهای نهادی از کشاورزان و روستاییان به عنوان عوامل مهم در مدیریت پایدار زمین تأکید دارد. این امر از طریق در اختیار قرار دادن فناوریهای جدید به کشاورزان و حمایت دولتی و مشارکتی محقق میشود.
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان از طریق برنامههای آموزشی ترویجی برای افزایش عملکرد در واحد سطح، تعیین قیمت تضمینی متناسب با هزینههای تولید هر محصول، و حمایتهای اعتباری، بیمهای و نهادی با مشارکت کشاورزان از دیگر برنامههای این سازمان است.
ترویج کشت گونههای مقاوم
سازمان، کشت و توسعه گونههای مقاوم به خشکی و شوری را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامههای خود دنبال میکند. از جمله این گونهها میتوان به درختان بنه، بادام کوهی، گز، ارس و کهور اشاره کرد که هر کدام دارای ویژگیهای منحصر به فرد مقاومتی در برابر شرایط سخت محیطی هستند.
جدول ۱: گونههای درختی مقاوم و ویژگیهای آنها

توسعه نظامهای بهرهوری آب
با توجه به پایین بودن بهرهوری آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی, این سازمان بر توسعه و ترویج روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات کمآببر مانند زعفران، پسته، گیاهان دارویی و موسیر تأکید دارد.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، تغییرات اقلیمی به عنوان یک چالش جدی، پایداری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ایران را با تهدید مواجه ساخته است. با این حال، با اتخاذ راهبردهای مناسب مدیریت پایدار میتوان این تهدید را به فرصتی برای تحول در نظام کشاورزی تبدیل کرد. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با محور قرار دادن مدیریت پایدار زمین، کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه فناوریهای پایدار و تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان، برنامهریزی جامعی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی تدوین کرده است.
همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” در آذر ۱۴۰۴، فرصت ارزشمدی برای تبادل دانش بومی و علمی، معرفی راهکارهای عملی و تقویت همکاریهای بینبخشی در این زمینه است. موفقیت این راهبردها مستلزم مشارکت فعال کشاورزان، حمایت نهادی پایدار و عزم ملی برای حرکت به سمت کشاورزی پایدار است تا از این طریق، هم امنیت غذایی نسل حاضر تأمین شود و هم منابع برای نسلهای آینده حفظ گردد.
منابع گزارش
1. بر اساس پژوهشهای منتشر شده در نشریات علمی داخلی (۱۳۹۱)
2. مطالعات مؤسسه تحقیقات خاک و آب (۱۳۹۳)
3. پژوهشهای بینالمللی در زمینه مدیریت پایدار زمین
4. گزارشهای هیئت بینالدولی تغییر اقلیم (IPCC)
5. مطالعات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
-
اقتصاد2 هفته پیشتغییر پارادایم در اقتصاد کشاورزی؛ از محدودیت منابع تا سازوکارهای نوین توسعه
-
دانستنی ها9 ماه پیشکسب و کار؛ شرایط ورود به شغل سم فروشی چیست؟
-
آموزش8 ماه پیشگام به گام با کاشت نهال های کشت بافتی خرمای مجول (قسمت اول؛ انتخاب زمین)
-
بازرگانی1 سال پیشآیا قیمت کود یارانه ای را می دانید؟
-
اسلایدر3 هفته پیشهمایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار
-
اسلایدر8 ماه پیشروش های کشت، صادرات و استان های فعال در کشت تنباکو
-
خبرهای سازمانی3 هفته پیشانتقاد تند آنجفی؛ «دستفرمان خطا» ما را به بحران کشانده
-
استان ها7 ماه پیشکشت، صادرات و مناطق مهم تولید سیر در ایران

