اسلایدر
دستاوردها، موانع و چالش ها در مبارزه با گرسنگی/ پیشبرد حقوق بشر برای غذای کافی
پایگاه خبری DA1news: شرکت کنندگان در کنفرانس سیاست های ضد گرسنگی بر صلح به عنوان پیش شرط ریشه کن کردن گرسنگی توافق کردند. آنها بر نیاز به تغییر سیستم های غذایی و توسعه رویکردهای فراگیرتر تاکید کردند و در مورد دستاوردها، موانع و چالش ها در مبارزه با گرسنگی صحبت کردند.
به گزارش گروه بین الملل اخبار روزانه کشاورزی، کنفرانس سیاستهای ضد گرسنگی امسال که در برلین، آلمان و به صورت آنلاین در 4 و 5 ژوئن 2024 برگزار شد، به موضوع بیست سال اقدام: پیشبرد حقوق بشر برای غذای کافی اختصاص داشت، با اشاره به بیستمین سالگرد رهنمودهای داوطلبانه برای حمایت از تحقق پیشروی حق بر غذا در چارچوب امنیت غذایی ملی (راهنماهای حق بر غذا).
این کنفرانس توسط وزارت غذا و کشاورزی فدرال آلمان (BMEL) برگزار شد. حدود 200 شرکت کننده از 38 کشور به طور مشترک در مورد موفقیت ها و چالش ها در تحقق حق غذا بحث کردند.
جم اوزدمیر، وزیر غذا و کشاورزی فدرال آلمان در افتتاحیه کنفرانس گفت: «ما باید نیروهای خود را با هم متحد کنیم. تغییرات آب و هوایی، درگیری ها و جنگ ها حق بر غذا را تهدید می کند. گرسنگی در حال افزایش است و هدف توسعه پایدار 2 (SDG 2) – پایان دادن به گرسنگی تا سال 2030 دور از دسترس است.
مبارزه همزمان با تغییرات آب و هوایی و گرسنگی
به گفته مائوریتزیو مارتینا از سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) هشت درصد از جمعیت جهان در سال 2040 گرسنه خواهند بود. مارتینا خاطرنشان کرد که مبارزه با تغییرات آب و هوایی و گرسنگی اغلب دست به دست هم نمی دهند.
ما باید مطمئن شویم که هر دو هدف بر روی آنها متمرکز شده است. مبارزه با گرسنگی را نمی توان از مبارزه با تغییرات آب و هوایی جدا کرد.» جامعه جهانی مجبور بود برای مقابله با تأثیر آب و هوا، به ویژه بر جوامع روستایی، کارهای بیشتری انجام دهد.
حق غذا در زمان جنگ
یوخن فلاسبارت، وزیر امور خارجه در وزارت همکاری اقتصادی و توسعه آلمان (BMZ) گفت: “ما نمی توانیم کمک های بشردوستانه را به اقدامات سیاسی مرتبط کنیم.” ما نیاز داریم حتی با کشورهایی مانند افغانستان که دارای دولت های غیرقانونی هستند، تعامل داشته باشیم.»
Nosipho Nausca-Jean Jezile، رئیس کمیته امنیت غذایی جهانی (CFS) اضافه کرد: «حق بر غذا، چه درگیری وجود داشته باشد چه نباشد، از اهمیت بالایی برخوردار است». CFS در سال 2004 رهنمودهای داوطلبانه را برای حمایت از تحقق تصاعدی حق بر غذا در چارچوب امنیت غذایی ملی، که اکنون مبنای آن است، در سال 2004 تأیید کرد. آسیب دیده است، مانند دسترسی به تولید غذا یا دسترسی به تهیه غذا.
تمرکز بر مناطق روستایی
هفتاد و پنج درصد از فقرای شدید در مناطق روستایی زندگی می کنند و بسیاری از آنها کشاورزان کوچک مقیاس هستند. شانتانو ماتور، مشاور ارشد، مشارکت جهانی و روابط چندجانبه در صندوق بینالمللی توسعه کشاورزی (IFAD)، با اشاره به اینکه توسعه بلندمدت در مبارزه با گرسنگی بسیار مهم است، خواستار کمک هستند. کشاورزان کوچک یک سوم غذای جهان را تولید می کنند. آنها نیاز به دسترسی به فناوری های کشاورزی دارند.
پنجاه میلیون نفر در ناامنی غذایی در ساحل زندگی می کنند، در حالی که میلیون ها هکتار از زمین ها سالانه در منطقه به دلیل تخریب از بین می رود. مارگوت وان درولدن، مدیر منطقه ای آفریقای غربی در برنامه جهانی غذا (WFP) گزارش داد که وابستگی به واردات مواد غذایی زیاد است. او چهار نکته را نام برد که برای مقابله با ناامنی غذایی بسیار ضروری هستند: کمک غذایی (که اغلب ادامه آن دشوار بود)، سرمایه گذاری در برنامه های مقاوم سازی در مقیاس بزرگ (تمرکز بر خاک به عنوان پایه غذا، مانند طرح دیوار سبز)، خرید خانه. – برنامه های غذایی رشد یافته و حمایت اجتماعی.
مورد برزیل
این که مبارزه موفق با گرسنگی چگونه می تواند به نظر برسد با مثال برزیل نشان داده شد که والریا بوریتی، دبیر ویژه امور خارجه برای هماهنگی برنامه گرسنگی صفر برزیل در وزارت توسعه اجتماعی برزیل (MDS) در مورد آن توضیح داد.
برزیل با برنامه Fome Zero (گرسنگی پوچ) که توسط رئیس جمهور لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا در سال 2003 تأسیس شد، مبارزه با گرسنگی و فقر شدید را یک مأموریت دولتی اعلام کرد. از آن زمان تاکنون موفقیت های چشمگیری در این زمینه کسب کرده است.
با مثال شورای برزیل برای امنیت غذایی و تغذیه CONSEA، پروفسور Elisabetta Recine، رئیس CONSEA، نشان داد که چگونه مشارکت می تواند موفق باشد. این شورا که در سال 2003 تأسیس شد، در سطح رئیس جمهور تأسیس شد و هدف آن مشاوره به رئیس جمهور است. بخشی از یک سیستم سیاست ملی است.
CONSEA جنبه های مختلف امنیت غذایی را گرد هم می آورد و جامعه مدنی و دولت را به هم پیوند می دهد. یک سوم شورا را نمایندگان دولت (24 وزارتخانه) و دو سوم نمایندگان جامعه مدنی (سازمان های کشاورزان، مبارزان حقوق بشر و غیره) تشکیل می دهند. رئیس جمهور همیشه باید نماینده جامعه مدنی باشد.
از اسلحه تا مزارع
برنوارد گایر، روزنامه نگار و تهیه کننده فیلم، با ارائه پروژه از اسلحه تا مزارع، نشان داد که چگونه می توان همزمان با درگیری و گرسنگی مبارزه کرد.
پس از چندین دهه جنگ داخلی بین شورشیان اسلامی و نیروهای دولتی، شهردار رومل آرنادو موفق شد شهر خود در کاوسواگان در فیلیپین را آرام کند. در مجموع 24000 نفر از مسلمانان یا مسیحیان در کاوسواگان و 13 روستای متعلق به آن زندگی می کنند.
رومل توانست چند هزار جنگجو را وادار کند تا اسلحه های خود را با زمین و آموزش کشاورزی ارگانیک مبادله کنند. Geier گزارش داد که تا به امروز، 4000 سرباز سلاح های خود را تسلیم کرده و به کشاورزی ارگانیک مشغول بودند. مدرسه ای برای کشاورزی ارگانیک در منطقه ایجاد شده بود، امنیت غذایی برای مردم به دست آمده بود و منطقه اکنون تقریباً عاری از خشونت بود.
وعده های غذایی مدرسه برای امنیت غذایی
وعده های غذایی مدرسه می تواند سهم مهمی در امنیت غذایی داشته باشد. در اینجا، شرکت کنندگان در کنفرانس در مورد آنچه که باید در مورد اجرای پایدار و معقول در نظر گرفته شود، بحث کردند.
فاطمه هاچم، افسر ارشد تغذیه، بخش تغذیه و سیستم های غذایی در سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (FAO) گفت: “غذاهای مدرسه میوه ای کم ارزش برای بهبود ثبت نام در مدارس و رژیم غذایی سالم هستند.” هاچم میگوید که آنها به رشد کودکان کمک میکنند تا به بزرگسالانی تحصیلکرده و قوی تبدیل شوند. اما او همچنین خاطرنشان می کند که وعده های غذایی مدرسه می تواند تأثیر منفی بر تغذیه داشته باشد زیرا گاهی اوقات نیازهای لازم برای غذای سالم را برآورده نمی کند.
به منظور توسعه مفاهیم معقول برای وعده های غذایی مدرسه، تطبیق حجم غذا با نیازهای گروه های سنی مختلف و توجه به محتوای متعادل مواد مغذی مهم است. علاوه بر این، برای حمایت از جوامع محلی، باید از تولیدات محلی استفاده کرد. تولید مواد غذایی باید مسئولانه و پایدار باشد.
مشارکت مهم است
کلودیا مولر، وزیر امور خارجه پارلمانی وزارت غذا و کشاورزی فدرال آلمان (BMEL) در سخنان پایانی خود گفت: «ما باید به کسانی که از فقر و ناامنی غذایی شدیدترین ضربه را خوردهاند گوش دهیم و تأکید کرد که BMEL به دنبال استفاده از رهنمودهای داوطلبانه برای حمایت از تحقق تصاعدی حق بر غذا در چارچوب امنیت غذایی ملی به عنوان یک مفهوم راهنما برای فعالیت های خود در حمایت از خرده مالکان. او گفت که تحول سیستم غذایی تنها در صورتی می تواند کارساز باشد که بر ساختارهای محلی تمرکز شود.
منبع: https://www.rural21.com/
اسلایدر
همایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار
پایگاه خبری داوان نیوز: غلامرضا صالحی جوزانی، معاون پژوهشی و فناوری سازمان تات، از برگزاری همایش ملی «تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی» خبر داد.
به گزارش داوان نیوز، صالحی جوزانی با اشاره به چالشهای جدی ناشی از تغییرات اقلیمی، اظهار داشت: در شرایط حاضر، تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذاری است که افکار جامعه علمی و اجرایی را به خود معطوف کرده است. شاهد کاهش قابل توجه بارشها، افزایش دما، کمرنگ شدن بارش برف، کاهش روزهای آسمان آبی، خشکی و شور شدن زمینها و خشکیدن چشمهها هستیم.
وی با تأکید بر پیوند امنیت غذایی و امنیت ملی با تولید محصولات کشاورزی، خاطرنشان کرد: این تغییرات اگرچه پیچیده به نظر میرسند، اما غیرقابل مدیریت نیستند. نمونه موفق جهانی در این حوزه، جمهوری خلق چین است که توانسته بخش وسیعی از یکی از بیابانهای خود را به جنگل و مزارع محصول تبدیل کند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات تصریح کرد: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان متولی و مرجع علمی بخش کشاورزی و منابع طبیعی، با درک عمیق اهمیت این چالش، همایش ملی تغییر اقلیم را برگزار خواهد کرد.
به گفته صالحی جوزانی، این همایش دو فرصت مهم برای جامعه پژوهشی و محققان کشور فراهم میآورد:
1. ارائه سخنرانی و ارائه آخرین دستاوردهای پژوهشی کشور در حوزه تغییر اقلیم و مدیریت پایدار.
2. برگزاری رویداد «ایدههای برتر» با هدف شناسایی و شکوفایی نوآوریها.
وی از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاهها، شرکتهای دانشبنیان، دانشجویان و حتی کشاورزان پیشرو دعوت کرد تا ایدههای نوآورانه خود را در زمینههای مدیریت و فناوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ارسال نمایند.
معاون پژوهش و فناوری سازمان تات در توضیح این ایدهها گفت: این ایدهها میتوانند در قالب اختراعات جدید محققین، ایدههای بکر و تست نشده، یا حتی تولیدات علمی، فرهنگی، اجتماعی و هنری با محوریت مدیریت تغییر اقلیم باشند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این همایش ملی با هدف یافتن راهکارهای بومی و نوآورانه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی پایدار برگزار میشود.
بر اساس این گزارش و بر پایه اطلاعیه سازمان تات، مهلت نهایی ارسال مقالات کامل، ۲۵ آبانماه بوده و این همایش در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ برگزار میگردد.
اسلایدر
طرح دیمزارها؛ پایان فاز اول و آغاز جهشی نوین
اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
پایگاه خبری داوان نیوز: اجرای موفقیتآمیز «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، نه تنها نقش بیبدیلی در افزایش ۳۶ درصدی عملکرد محصولات دیم و تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کرده، بلکه با ورود به فاز دوم، افقهای تازهای از کشاورزی پایدار را در ۵.۳ میلیون هکتار از اراضی کشور ترسیم میکند.
به گزارش محسن شکربیگی، خبرنگار داوان نیوز؛ طرح «جهش تولید در دیمزارها» به عنوان یک برنامه ملی و بخشی از جهش تولید در بخش کشاورزی، با هدف افزایش پایداری و بهرهوری در زمینهای دیم، پس از پایان برنامه پنجساله اول خود، به مرحله دوم اجرا وارد شده است. این گزارش به بررسی چگونگی اجرا و دستاوردهای این طرح در استانهای مختلف میپردازد.
چشمانداز ملی و اجرای استانی
این طرح با پوشش میلیونها هکتار از اراضی دیم کشور، در استانهای متعددی به اجرا درآمده است. بر اساس گزارشهای رسمی، این طرح در فاز اول خود با استقبال و موفقیت چشمگیری در بسیاری از استانها روبرو شده است.
نمونهای از اجرای استانی طرح:
استان اردبیل: این استان با تحت پوشش بردن ۴۳۲ هزار هکتار از اراضی دیم، به عنوان استان برتر کشوری در دو سال متوالی شناخته شده است. گزارشها حاکی از افزایش ۷۰ درصدی تولید در طول چهار سال اجرای طرح است.
استان آذربایجان شرقی: طرح در ۶۹۰ هزار هکتار از اراضی این استان در حال اجراست. برگزاری بیش از ۲۳۴۵ دوره آموزشی-ترویجی و توسعه مکانیزاسیون از مهمترین اقدامات همراه طرح بوده است.
استان لرستان: سطح زیر پوشش طرح در این استان از ۲۷۰ هزار هکتار به ۴۲۰ هزار هکتار افزایش یافته که نشان از توسعه کمی و کیفی برنامه دارد.
استان آذربایجان غربی: این استان نیز با ۴۱۰ هزار هکتار اراضی زیر پوشش، از جمله مناطق پیشرو در اجرای کامل زیرپروژههای مختلف طرح است.
استان فارس: طرح در ۱۷ شهرستان این استان و در مساحتی بالغ بر ۲۷۰ هزار هکتار در حال اجراست و تسهیلات کمبهره به کشاورزان اختصاص یافته است.
استان مازندران: اگرچه استان مازندران به کشت برنج و باغات معروف است، اما اجرای این طرح در ۶۰ هزار هکتار از اراضی دیم کوهپایهای این استان، با هدف توسعه کشت گیاهان دارویی، غلات و دانههای روغنی در دستور کار قرار دارد.
دستاوردها و پیامدهای کلان طرح
اجرای این طرح در سطح ملی منجر به نتایج مثبت و ملموسی شده است:
افزایش بهرهوری و عملکرد: بر اساس آمارها، این طرح موجب رشد ۳۶ درصدی عملکرد در واحد سطح در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن شده است. در سال سوم اجرا، یک و نیم میلیون تن به بهرهوری محصولات دیم اضافه شد.
تغییر الگوی کشت و تنوعبخشی: علاوه بر غلات اصلی مانند گندم و جو، کشت گیاهانی مانند حبوبات (نخود و عدس)، گیاهان علوفهای، دانههای روغنی و گیاهان دارویی به منظور غنیسازی خاک و درآمدزایی بیشتر برای کشاورزان ترویج شده است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: ترویج روشهای نوینی مانند کشت مستقیم (No-Till) و کاشت روی خطوط تراز، نقش بسزایی در حفظ رطوبت خاک، جلوگیری از فرسایش و ارتقای سلامت اراضی داشته است.
پشتیبانی مالی و فنی: پرداخت تسهیلات کمبهره (۴ درصد) برای خرید نهادهها و ماشینآلات، برگزاری دورههای آموزشی گسترده و توسعه بیمه محصولات دیم، از جمله حمایتهای کلیدی برای کشاورزان بوده است.
چالشهای پیش رو
با وجود موفقیتها، این طرح با چالشهایی نیز مواجه است:
تغییرات اقلیمی و خشکسالی: استانهایی مانند آذربایجان شرقی با کاهش ۵۱ درصدی بارشها مواجه بودهاند که ادامه کار را با دشواری روبرو میکند.
مسائل قیمتگذاری و بیمه: برخی کشاورزان از پایین بودن قیمت تضمینی دولت برای محصولاتی مانند جو و عدس و نیز تأخیر در پرداخت خسارات بیمه گلایه دارند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنجساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی میشود و این طرح هماکنون وارد فاز دوم پنجساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.
اسلایدر
تخفیف و سازگاری؛ تدابیر سازمانی برای مدیریت تغییر اقلیم
پایگاه خبری داوان نیوز: تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالشهای زیستمحیطی قرن حاضر، تأثیرات عمیقی بر بخش کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی داشته است. این پدیده با نمود افزایش دما و کاهش بارش، امنیت غذایی و معیشت خانوارهای روستایی را با مخاطره مواجه ساخته است.
ناظم رامتین؛ خبرنگار داوان نیوز: این مقاله با بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی در ایران، به تبیین اهمیت مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی پرداخته و راهبردهای سازگاری و کاهش اثرات این پدیده را ارائه مینماید. همچنین، برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان نهاد متولی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.
بخش کشاورزی در ایران با سهم ۱۸ درصدی در تولید ناخالص داخلی، بیش از ۲۰ درصد اشتغال و ۸۵ درصد عرضه مواد غذایی، نقش حیاتی در اقتصاد و امنیت غذایی کشور ایفا میکند. با این حال، ایران در منطقهای خشک و نیمهخشک واقع شده و پیشبینیها حاکی از افزایش ۲ تا ۳.۵ درجهسانتیگراد دمای هوا و کاهش بارش در دهههای آینده است. این تغییرات اقلیمی، پایداری تولیدات کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته و لزوم حرکت به سمت مدیریت پایدار را بیش از پیش ضروری ساخته است. همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در آذر ۱۴۰۴، فرصتی برای بررسی علمی این چالش و ارائه راهکارهای عملی است.
تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی و منابع طبیعی
تأثیر بر منابع آبی
افزایش دما منجر به افزایش سطح تبخیر و تعرق سالانه و کاهش منابع آبی قابل دسترس شده است. بهرهوری پایین آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی، این آسیبپذیری را تشدید کرده است.
تأثیر بر تولید و امنیت غذایی
بر اساس پژوهشها، تغییرات اقلیمی میتواند بر عملکرد محصول در واحد سطح و مجموع تولید به ویژه در مناطق نیمهخشک که ۷۷ درصد محصولات زراعی کشور را تولید میکنند، اثر منفی بگذارد. این امر از طریق تأثیر بر میزان تولیدات کشاورزی، بر قیمت، صادرات و واردات این محصولات نیز اثرگذار خواهد بود.
تخریب خاک و کاهش تنوع زیستی
استفاده نامتعادل از منابع خاک و آب و کاربرد بیرویه نهادههای شیمیایی، منجر به فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی شده است. این عوامل در کنار تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی را با مخاطره مواجه ساخته است.
راهبردهای مدیریت پایدار در برابر تغییرات اقلیمی
مدیریت پایدار زمین (SLM)
مدیریت پایدار زمین به عنوان یک راهبرد کلیدی، شامل استفاده از منابع زمین (خاک، آب، حیوانات و گیاهان) برای تولید کالاها جهت رفع نیازهای انسانی، در حالی که پتانسیل تولید بلندمدت این منابع و عملکردهای زیست محیطی آنها حفظ شود، تعریف میشود. پژوهشها نشان میدهد روشهایی مانند شخم زدن عمود بر جهت شیب، ایجاد بند در بالادست زمین و استفاده از کود حیوانی بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد محصولات کشاورزی داشتهاند.
مؤلفههای کلیدی مدیریت پایدار زمین:
– سیاستهای حمایتی و نهادی: توسعه مکانیسمهای انگیزشی برای پذیرش مدیریت اراضی پایدار
– روشهای کاربری زمین مشارکتی: involvement of local communities
– استفاده یکپارچه از منابع طبیعی: توسط کشاورزان و در مقیاس اکوسیستم
کشاورزی هوشمند به اقلیم
کشاورزی هوشمند به اقلیم شامل مجموعهای از practices است که به کشاورزان در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک میکند. این راهبرد شامل انتخاب ارقام مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تناوب زراعی، حرکت به سمت روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر است.
مدیریت تلفیقی آفات (IPM)
مدیریت تلفیقی آفات به عنوان یک رویکرد جامع و پایدار، با ترکیب روشهای زیستی، مکانیکی، زراعی و شیمیایی، سبب کاهش وابستگی به آفتکشهای شیمیایی و حفظ تعادل بومشناختی میشود. از مهمترین مزایای این روش میتوان به کاهش هزینههای تولید، افزایش کیفیت و بازدهی محصولات، امنیت غذایی، کاهش آلودگی منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی اشاره کرد.
برنامهها و سیاستهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
راهبردهای تخفیف و سازگاری
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاوری، راهبردهای تخفیف (Mitigation) و سازگاری (Acclimation) را به عنوان دو روش شناخته شده برای کاهش اثرات منفی تغییر اقلیم ترویج میدهد:
– راهبردهای تخفیف: کاهش انتشار گازهای گلخانهای از طریق فعالیتهای مدیریتی مختلف از قبیل کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون، افزایش ترسیب کربن، حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک
– راهبردهای سازگاری: تنظیم رشد و نمو گیاه به گونهای که کمتر در معرض تغییرات اقلیمی قرار بگیرد از طریق انتخاب رقم مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تراکم کاشت، تناوب زراعی و الگوی کشت
توسعه و ترویج فناوریهای پایدار
این سازمان بر تأمین فناوریهای کشاورزی و حمایتهای نهادی از کشاورزان و روستاییان به عنوان عوامل مهم در مدیریت پایدار زمین تأکید دارد. این امر از طریق در اختیار قرار دادن فناوریهای جدید به کشاورزان و حمایت دولتی و مشارکتی محقق میشود.
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان از طریق برنامههای آموزشی ترویجی برای افزایش عملکرد در واحد سطح، تعیین قیمت تضمینی متناسب با هزینههای تولید هر محصول، و حمایتهای اعتباری، بیمهای و نهادی با مشارکت کشاورزان از دیگر برنامههای این سازمان است.
ترویج کشت گونههای مقاوم
سازمان، کشت و توسعه گونههای مقاوم به خشکی و شوری را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامههای خود دنبال میکند. از جمله این گونهها میتوان به درختان بنه، بادام کوهی، گز، ارس و کهور اشاره کرد که هر کدام دارای ویژگیهای منحصر به فرد مقاومتی در برابر شرایط سخت محیطی هستند.
جدول ۱: گونههای درختی مقاوم و ویژگیهای آنها

توسعه نظامهای بهرهوری آب
با توجه به پایین بودن بهرهوری آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی, این سازمان بر توسعه و ترویج روشهای مدرن آبیاری و کشت محصولات کمآببر مانند زعفران، پسته، گیاهان دارویی و موسیر تأکید دارد.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، تغییرات اقلیمی به عنوان یک چالش جدی، پایداری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ایران را با تهدید مواجه ساخته است. با این حال، با اتخاذ راهبردهای مناسب مدیریت پایدار میتوان این تهدید را به فرصتی برای تحول در نظام کشاورزی تبدیل کرد. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با محور قرار دادن مدیریت پایدار زمین، کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه فناوریهای پایدار و تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان، برنامهریزی جامعی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی تدوین کرده است.
همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” در آذر ۱۴۰۴، فرصت ارزشمدی برای تبادل دانش بومی و علمی، معرفی راهکارهای عملی و تقویت همکاریهای بینبخشی در این زمینه است. موفقیت این راهبردها مستلزم مشارکت فعال کشاورزان، حمایت نهادی پایدار و عزم ملی برای حرکت به سمت کشاورزی پایدار است تا از این طریق، هم امنیت غذایی نسل حاضر تأمین شود و هم منابع برای نسلهای آینده حفظ گردد.
منابع گزارش
1. بر اساس پژوهشهای منتشر شده در نشریات علمی داخلی (۱۳۹۱)
2. مطالعات مؤسسه تحقیقات خاک و آب (۱۳۹۳)
3. پژوهشهای بینالمللی در زمینه مدیریت پایدار زمین
4. گزارشهای هیئت بینالدولی تغییر اقلیم (IPCC)
5. مطالعات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
-
اقتصاد2 هفته پیشتغییر پارادایم در اقتصاد کشاورزی؛ از محدودیت منابع تا سازوکارهای نوین توسعه
-
دانستنی ها9 ماه پیشکسب و کار؛ شرایط ورود به شغل سم فروشی چیست؟
-
آموزش8 ماه پیشگام به گام با کاشت نهال های کشت بافتی خرمای مجول (قسمت اول؛ انتخاب زمین)
-
بازرگانی1 سال پیشآیا قیمت کود یارانه ای را می دانید؟
-
اسلایدر8 ماه پیشروش های کشت، صادرات و استان های فعال در کشت تنباکو
-
اسلایدر3 هفته پیشهمایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار
-
خبرهای سازمانی3 هفته پیشانتقاد تند آنجفی؛ «دستفرمان خطا» ما را به بحران کشانده
-
استان ها8 ماه پیشکشت، صادرات و مناطق مهم تولید سیر در ایران

