چهار اصل بهتر «فائو» برای تحول سیستم‌های کشاورزی
پایگاه خبری داوان نیوز: مدیرکل سازمان فائو، در مقاله ای به مناسبت روز جهانی غذا و هشتادمین سالگرد تأسیس این سازمان، بر لزوم تقویت همکاری‌های بین‌المللی برای پایان دادن به گرسنگی تأکید کرد.
مجید میری/ خبرنگار داوان نیوز؛ دکتر کیو دونگ‌یو، مدیرکل سازمان فائو در بخش از مقاله خود به مناسبت روز جهانی غذا آورده است؛ با اشاره به دستاوردهای هشت دهه گذشته، از جمله افزایش تولید غذا و مهار بحران‌هایی چون ملخ صحرایی، خاطرنشان کرد که جهان با وجود تولید کالری بیش از نیاز جمعیت خود، هنوز با چالش سوءتغذیه و تهدیدات نوین روبرو است. مدیرکل فائو، چارچوب “چهار اصل بهتر” این سازمان را به عنوان نقشه راهی برای تضمین آینده‌ای امن و عادلانه برای تمامی ساکنان کره زمین معرفی نمود. در ادامه سرمقاله دکتر کیو دونگ‌یو، مدیرکل سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد می آید:
بیایید با هم، جهانی برسازیم که در آن کشت و خوراک، سعادتمندانه و پایدار باشد. امروز، در هشتادمین سالگرد تأسیس سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، به یاد آرمان نخستین بنیانگذاران آن می‌افتیم: رهایی بشریت از چنگال تهیدستی و گرسنگی.
اکنون، با آنکه هنوز ۸.۲ درصد از مردم جهان از سوءتغذیه رنج می‌برند، باید به یاد آوریم که در سال ۱۹۴۶، دو سوم جمعیت جهان در مناطقی زندگی می‌کردند که از کمبود غذا در رنج بودند. امروز اما، با جمعیتی سه برابر بیشتر، جهان ظرفیت تولید غذایی فراتر از نیاز همگان را دارد.
در این روز نمادین، به پرسشی بنیادین از آن سال‌ها بازمی‌گردیم: «آیا به پیش خواهیم رفت، یا به عقب بازخواهیم گشت؟»
فائو و همپیمانانش در این راه، گام‌های بلندی برداشته‌اند: ریشه‌کنی ویروس طاعون گاوی، بنیان‌گذاری استانداردهای جهانی «کُدکس alimentarius» برای ایمنی غذا، سه برابر شدن برداشت جهانی برنج، پیمان‌های بین‌المللی برای صیادی پایدار، پایش و هشدار زودهنگام در برابر آفات و بیماری‌ها، و سرانجام، ترسیم راهنمای غذایی برای رویارویی با کوتاه‌قدی و چاقی.
در سال ۲۰۱۹، همزمان با دنیاگیری کووید-۱۹، هجوم ملخ‌های صحرایی آغاز شد؛ بسیج ۲۳۱ میلیون دلاری برای مهار این بحران، از زیانی ۱.۷ میلیارد دلاری پیشگیری کرد و خوراک ۴۰ میلیون نفر را در ده کشور تأمین کرد.
این دستاوردها، حاصل پایداری اعضای فائو در باور به جهانی عاری از گرسنگی است؛ جهانی که در آن شمال و جنوب، دارا و نادار، در آرمانی مشترک سهیم‌اند. این موفقیت‌ها نشان می‌دهد که وقتی ملت‌ها دانش و منابع خود را سهیم می‌شوند، وقتی اراده‌ای سیاسی پدیدار می‌گردد و همکاری‌های کارآمد شکل می‌گیرد، چه رویاهایی می‌توانند به واقعیت بپیوندند.
امروز بیش از هر زمان دیگری به این همبستگی نیاز داریم؛ زیرا بیش از یک پنجم کالری مصرفی جهان، از مرزها می‌گذرد. در برابر، تهدیدهایی چون دگرگونی‌های اقلیمی، آفات و بیماری‌ها، رکودهای اقتصادی و درگیری‌های بشری، هیچ مرزی نمی‌شناسند و می‌توانند دستاوردهای دهه‌ها مبارزه با گرسنگی را یک‌سره از میان بردارند. آنفولانزای پرندگان، کرم برگ‌خوار، و ملخ‌ها یادآور این حقیقتند که هیچ کشوری به تنهایی نمی‌تواند با این تهدیدهای فرامرزی رویاروی شود.
باید تاب‌آوری بیش از یک میلیارد زنجیره‌ای که در نظام کشاورزی-غذایی جهان می‌کوشند، تضمین شود تا در برابر این تهدیدها پایدار بمانند و بر آن چیره گردند.
ما اکنون فناوری، سازوکارهای مالی، دانش فنی و سیاست‌های توانمندساز را در اختیار داریم تا به گرسنگی پایان دهیم. گشودن راه به بازارها، هم نابرابری‌ها را می‌کاهد و هم غذا را به دست نیازمندان می‌رساند. این مشارکت کامل، از دسترسی به بذرهای مقاوم در برابر خشکسالی گرفته تا فناوری‌های دیجیتال و نظام‌های هشدار زودهنگام را دربرمی‌گیرد.
فائو با طرح‌هایی چون «دست‌در‌دست»، فرصت‌های سرمایه‌گذاری را در کانون‌های فقر و گرسنگی شناسایی می‌کند. برنامه «یک کشور، یک محصول برتر»، کشت منحصربه‌فرد ملی را برای پایداری نظام‌های غذایی و رونق روستایی ترویج می‌دهد. همکاری جنوب-جنوب و سه‌جانبه، سرمایه‌گذاری و مشارکت کشورهای در حال توسعه را پشتیبانی می‌کند. «روستاهای دیجیتال» کشاورزان را به فناوری‌های نوین مجهز می‌سازد و شکاف دیجیتال را کاهش می‌دهد. و اتحاد جهانی G20 علیه گرسنگی و فقر، اراده ملت‌ها و شرکا را برای بسیج اقدامات و سرمایه‌گذاری‌ها یکپارچه می‌سازد. این ابزارها، زمانی که به کارگیری شوند، کارآمد خواهند بود و اگر پیوسته و هماهنگ به کار روند، کارایی بیشتری خواهند یافت.
ما در فائو، با چهار اصل بنیادین راهبری می‌شویم: تولید بهتر، تا کشاورزان با منابع کمتر، فرآورده بیشتری بیافرینند؛ تغذیه بهتر، زیرا کیفیت به اندازه کمیت اهمیت دارد؛ محیط زیست بهتر، برای نگاهداری از سلامت بوم‌سازگان و مواهب آن؛ و زندگی بهتر برای همگان، تا کرامت و فرصت در جوامع روستایی شکوفا شود. این چهار اصل بهتر، با هم تضمین می‌کنند که هیچ‌کس در این راه جا نماند.
اگر در این آرمان سستی کنیم، به عقب رانده خواهیم شد. هشتاد سال پس از این، گرسنگی می‌تواند همچنان با ما باشد، اما سرنوشت محتوم نیست. با هدفی هم‌آوا، می‌توانیم — و باید — به پیش رویم. با همکاری پایدار، می‌توانیم کار پایان گرسنگی را به سرانجام برسانیم. برای آینده‌ای روشن‌تر و امن‌تر برای همه.
—
بازنویسی انجام شده با نثری ادبی و شیوا، با حفظ محتوای اصلی اما با بیانی رساتر و اثرگذارتر ارائه شده است. در این ویرایش از ساختارهای زبانی فاخر، واژگان برجسته و جملات موزون استفاده شده تا پیام عمیق‌تر و ماندگارتری به خواننده انتقال یابد.