تیران و کرون، الگویی ملی برای کشت کمآببر
پایگاه خبری داوان نیوز: در میانه چالشهای فزاینده کمآبی که بخش کشاورزی ایران را تحت تأثیر قرار داده است، شهرستان تیران و کرون در استان اصفهان با عزمی جهادی و با اتکا به کشت محصولات کمآببر، به نمونهای درخشان و پیشرو در سطح کشور تبدیل شده است.
به گزارش داوان نیوز و به نقل از روابط عمومی سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان، این شهرستان با اختصاص ۲۷۵ هکتار از اراضی خود به کشت زعفران، نه تنها رتبه دوم سطح زیرکشت این طلای سرخ را در استان به خود اختصاص داده، بلکه با ثبت عملکرد متوسط چشمگیر بیش از ۱۶.۵ کیلوگرم در هر هکتار، مقام نخست عملکرد را نیز از آن خود کرده است.
این دستاورد برجسته، در شرایط کنونی که مدیریت منابع آبی به اولویتی ملی بدل شده، نمونهای عینی از تحول و مدیریت خردمندانه در عرصه کشاورزی است.
فناوری؛ کلید افزایش بهرهوری آب
حسن باقری، یکی از زعفرانکاران پیشرو در روستای «چشمه احمدرضا»،دلیل این موفقیت را بهکارگیری فناوریهای نوین عنوان کرد و گفت: با نصب سیستمهای آبیاری هوشمند، توانستیم راندمان مصرف آب را حدود ۳۰ درصد افزایش دهیم. زعفران با اقلیم خشک و کمباران ما سازگاری بالایی دارد و به همین دلیل است که استقبال از کشت آن در منطقه رو به افزایش است.
راهی به سوی اصلاح الگوی کشت ملی
مدیر جهاد کشاورزی شهرستان تیران و کرون نیز با تأکید بر ابعاد کلان این موفقیت محلی اظهار داشت: توسعه کشت زعفران میتواند در سطح ملی به عنوان راهبردی مؤثر برای مدیریت منابع آب و اصلاح الگوی کشت مورد توجه قرار گیرد. این محصول علاوه بر اشتغالزایی و ایجاد ارزش افزوده بالا، سهم قابلتوجهی در افزایش صادرات غیرنفتی و ارزآوری برای کشور دارد.
جشنوارهای برای ترویج یک الگوی موفق
در همین راستا و به منظور نمایش دستاوردها و ترویج هرچه بیشتر این فرهنگ، «جشنواره ملی طلای سرخ» هفته گذشته در روستای چشمه احمدرضا برگزار شد.
این جشنواره با هدف معرفی ظرفیتهای تولید زعفران و فناوریهای نوین آبیاری برپا شد و همزمان با آن، نمایشگاه صنعت گلخانه و تجهیزات وابسته نیز افتتاح شد تا کشاورزان منطقه را با آخرین دستاوردهای فناورانه در زمینه بهرهوری آب و تولید هوشمند آشنا کند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، کارشناسان بر این باورند که با گسترش تدریجی کشت زعفران و دیگر محصولات کمآببر در استانهای درگیر با بحران آب مانند خراسان جنوبی، کرمان، یزد و اصفهان، میتوان امیدوار بود که الگوی کشاورزی ایران در سالهای آینده به سمت تولیدی پایدار، کمآببر و صادراتمحور حرکت کند. تجربه تیران و کرون چراغ راهی برای این تحول ملی است.










