با ما همراه باشید

اسلایدر

روز جهانی پرندگان مهاجر؛ آب؛ حفظ حیات پرندگان

منتشر شده

در

پایگاه خبری Da1news:  امروز یکشنبه ۱۴ می برابر با ۲۴ اردیبهشت ماه روز جهانی پرندگان مهاجر است، شعار امسال ” آب؛ حفظ حیات پرندگان” تعیین شده که نشان می‌دهد منابع آبی در حفاظت از تالاب‌ها به عنوان زیستگاه اصلی پرندگان مهاجر از اهمیت بسزایی برخوردار است.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، همیشه صدای پرندگان آرامبخش جسم و روح است، برای دقایقی چشمان خود را ببندید و خود را در کنار برکه ای تصور کنید که انواع صداها از آن به گوش می رسد، یکی ریز ، یکی بم، یکی خشن و دیگری ظریف، یکی ممتد و دیگری منقطع، اینها آوای پرندگانی است که آزادنه بال می زنند و در تالاب ها فرود می آیند، خود را به این هیاهوی زیبا بسپارید تا برای دقایقی هر چند کوتاه مرهمی بر درشتی های زندگی شهرنشینی باشد.

پرندگان از دیرباز جای خود را در فرهنگ، مذهب، شعر و موسیقی باز کردند و حتی در چند سال گذشته وارد خانه انسان ها شده اند و به عنوان همدم خودشیرینی می کنند، تاکنون حدود ۱۰ هزار گونه پرنده در دنیا شناسایی شده است، البته کارشناسان معتقدند که به همین تعداد گونه هنوز شناسایی نشده اما مساله این است که همین تعداد هم از گزند انسان در امان نمانده اند به طوری که توسعه زندگی شهرنشینی و صنعتی موجب شده که در سه تا چهار قرن گذشته ۱۲۰ تا ۱۳۰ گونه پرنده از بین برود، حتی امروزه با وجود آگاهی نسبت به اهمیت حفاظت از گونه های زیستی اما هزار و ۲۰۰ گونه از پرندگان در روند تهدید انقراض قرار دارند.

مسائلی مانند خشک شدن تالاب ها، افزایش رسوبات و فاضلاب ها و ورود آنها به رودخانه ها و تالاب ها، تغییرات اقلیمی و شکار بی رویه برخی از اصلی ترین عوامل تهدید حیات پرندگان است؛ در این میان تعداد زیادی از پرندگان مهاجر هستند که برای زمستان گذرانی به راه های دور پرواز می کنند که بررسی های بین المللی نشان می دهد شرایط پرندگان مهاجر مناسب نیست و خطرات زیادی به ویژه کاهش آب و از بین رفتن تالاب ها آنها را تهدید می کند.

در مجموع وضعیت سرشماری و حال و روز پرندگان نشان از وخامت اوضاع این گونه‌ها دارد بر این اساس دنیا به فکر نجات پرندگان برآمد و در راستای توافقنامه پرندگان مهاجر آبزی آفریقا – اوراسیا از سال ۲۰۰۶ میلادی دومین شنبه ماه می ( امسال ۱۴ می برابر با ۲۴ اردیبهشت ماه ) را به منظور افزایش توجه جهانی به مقوله پرندگان مهاجر و اهمیت آن به عنوان روز جهانی پرندگان مهاجر اعلام کرد و هر سال نیز به فراخور شرایط شعاری برای این روز انتخاب می شود که شعار امسال آب؛ حفظ حیات پرندگان تعیین شده است.

تقریبا بیشتر پرندگان مهاجر برای طی کردن مسافت طولانی مهاجرت و نفسی تازه کردن در مسیر و در نهایت در مقصد، به آب وابسته اند، در مسیر پرواز وجود رودخانه ها، تالاب ها، حتی نهرهای جاری کوچک برای تغذیه و تجدید قوای آنها نقش حیاتی دارند بنابراین اگر این حوضه های آبی از بین بروند زندگی این پرندگان هم با تهدید جدی مواجه می شود، اتفاقی که امروزه آنرا در کشور خودمان می بینیم.

چند سالی است که شاهد خشک و یا کم آب شدن تالاب هایی مانند بختگان، گاوخونی، ارومیه، پریشان و میقان که محل اصلی جوجه آوری و مقصد نهایی زمستان گذرانی پرندگان مهاجرند هستیم، البته بخشی مربوط به تغییر اقلیم و بخشی هم دخالت های انسانی و برداشت بی رویه منابع آبی است که ادامه این روند می تواند حیات پرندگانی مانند قوی فریادکش در تالاب سرخرود، کاکایی بندر انزلی، حواصیل تالاب‌های چهار محال و بختیاری، لک‌لک سفید دریاچه زریوار، پلیکان جزیره آشوراده، خروس کولی سفید سیاه دریاچه ارومیه، عروس غاز تالاب های مهاباد و بکلان تالاب میانکاله را با تهدید مواجه کند و زادآوری این گونه ها تحت تاثیر این عوامل قرار گیرد.

متخصص مدیریت زیست‌بوم‌های تالابی درباره وضعیت تالاب های کشور و ارتباط آنها با حیات پرندگان مهاجر به خبرنگار محیط زیست ایرنا گفت: امروزه بخش های قابل توجهی از تالاب های کشور با مشکل کم آبی روبرو است به ویژه تالاب هایی که در مرکز کشور واقع شده اند مانند تالاب های استان فارس و خوزستان که حداقل در مقاطعی از سال کم آبی آنها به شدت آزار دهنده می شود، علاوه بر آن برخی از تالاب ها مدت های زیادی است که آبگیری نشده اند، مانند تالاب گاوخونی، پریشان و برخی مانند تالاب بختگان فارس کمتر آبگیری شدند، همچنین برخی تالاب ها مانند میقان در اراک هم همین مشکل را دارند.

علی ارواحی افزود: البته در چند سال اخیر علاوه بر کم آبی تالاب های مرکزی، تالاب های نوار ساحلی هم گرفتار کم آبی شده اند، تالاب هایی که در گذشته کمتر مشکلشان کم آبی بود اما در چند سال اخیر به علت همزمانی دو اتفاق یکی تامین نشدن حقابه آنها از بالادست و دیگری پسروی آب دریای خزر ، شرایط سختی را می گذرانند، برای نمونه تالاب میانکاله الان حداقل ۳۰ درصد وسعت خود را از دست داده است یا تالاب انزلی با مشکل جدی کم آبی و ورود فاضلاب روبرو است، از طرف دیگر امسال تالاب های استان گلستان مانند گمیشان، آلاگل و آلماگل هم دچار مشکل شدند بنابراین اکنون مهمترین مشکلی که تالاب های ما با آن روبرو هستند کم آبی و عدم تخصیص حقابه مورد نیاز آنها است، البته برخی تالاب ها علاوه بر کم آبی با مشکلات دیگری مانند ورود آلاینده ها و تغییر کاربری اراضی روبرو هستند.

وی اظهار داشت: کشور ما در مسیر دو کریدور اصلی مهاجرت پرندگان قرار دارد یکی کریدوری که از آسیای میانه به سمت خاورمیانه و کشور ما امتداد پیدا می کند و مشخصا تالاب های ساحلی در شمال کشور درگیر این مسیر هستند، البته تالاب های واقع در استان آذربایجان غربی، شرقی، فارس و خوزستان و حتی تالاب ها در خط ساحلی جنوب کشور نیز در این مسیر مهاجرت قرار گرفته اند و پرندگانی که از مناطق سردسیر سیبری و اروپایی برای زمستان گذرانی در این کریدور قرار می گیرند؛ بسته به شرایطشان در تالاب های این مسیر فرود می آیند و در نهایت از کشور ما خارج می شوند و در مسیر برگشت نیز دوباره از همین تالاب ها عبور می کنند، کریدور دیگری که پرندگان از آن عبور می کنند و از کشور ما می گذرد کریدور اورآسیایی – آفریقایی است که پرندگان دراین کریدور از مناطق استوایی به سمت مناطق معتدل تر می آیند.

وی تاکید کرد: با توجه به موقعیت جغرافیایی، کشور ما در مسیر این دو کریدور قرار گرفته و تالاب ها هم میزبان پرندگان مهاجر در این مسیرها هستند، در واقع تالاب ها به علت داشتن پوشش گیاهی غنی و از طرف دیگر چون پهنه های آبی هستند که می توانند مواد غذایی و شرایط حیات را برای پرندگان تامین کنند، از مهمترین زیستگاه های پرندگان مهاجر محسوب می شوند.

ارواحی ادامه داد: اما در چند سال اخیر اتفاقی که در کشور ما به واسطه خشک شدن تالاب ها رخ داده این است که این زیستگاه های ارزشمند برای پرندگان با مشکل روبرو شده اند، مثلا گزارشی از استان گلستان نشان می دهد که امسال میزان پرندگان مهاجری که به این استان می آمدند به یک سوم کاهش یافته است که علت آن خشک و کم آب شدن برخی تالاب های استان از جمله آلاگل، آلماگل، گمیشان و میانکاله است.

کشور ما در مسیر دو کریدرو اصلی مهاجرت پرندگان یکی کریدور آسیای میانه به سمت خاورمیانه و دیگری کریدور اورآسیایی – آفریقایی است که سالانه هزاران بال پرنده از آنها عبور کرده و در تالاب های کشور مامن می گیرند

وی افزود: وقتی که پرندگان مهاجر یک پهنه آبی را به طور معمول به عنوان زیستگاه انتخاب می کنند، از دست برود به طور معمول در جستجوی پهنه آبی جایگزین می گردند، در این روند یک نگرانی وجود دارد اینکه ممکن است در مسیر جستجو منابع غذایی موجود جوابگوی نیازشان نباشد، پرندگان مهاجر به طور معمول قبل از آغاز مهاجرت سعی می کنند میزان مواد غذایی کافی را جذب کنند تا بتوانند این مسیر را تکمیل کنند حال اگر آن خط سیری که به طور معمول می رفتند از دست برود؛ تا بخواهند پهنه بعدی را پیدا کنند خطری که وجود دارد این است که به دلیل کمبود مواد غذایی تلف شوند.

ارواحی ادامه داد: علاوه بر این، خطر دیگری که وجود دارد این است که بعضا ممکن است پهنه آبی را انتخاب کنند که ممکن است یکی از مهمترین مشکلاتش بحث شکار باشد، بنابراین از دست رفتن زیستگاه همیشگی و پیدا کردن تالاب جدیدی به عنوان زیستگاه جایگزین برای پرندگان، ریسک های زیادی به همراه دارد.

متخصص مدیریت زیست‌بوم‌های تالابی تاکید کرد: در اینجا نکته مهمی که وجود دارد این است که وقتی یک پهنه آبی دچار استمرار در خشکسالی می شود ممکن است دیگر از مسیر مهاجرت پرندگان حذف شود یا دیگر شاهد کثرت حضور پرندگان نباشیم که این مساله جای تامل دارد.

وی اظهار داشت: در حالی داریم تالاب های خود را به علت کم آبی از دست می دهیم که حضور پرندگان مهاجر می تواند عاملی برای جذب گردشگر و طبیعت‌گرد باشد و برای مردم محلی منافع اقتصادی به همراه داشته باشد، در نتیجه وقتی تالابی کامل خشک می شود یا برای بازه زمانی نسبتا چند ساله ای خشک می شود، در واقع داریم یک فرصت اقتصادی برای مردم محلی را از دست می دهیم، نکته بعدی اینکه چرخه غذایی در آن اکوسیستم دچار اختلال می شود حال اینکه این تداخل چه پیامدهایی به همراه دارد را نمی توان از قبل پیش بینی کرد، فقط می دانیم که منابع غذایی پرندگان مهاجر از دست می رود که این می تواند حیات این پرندگان را به خطر بیندازد، از طرف دیگر ممکن است پرندگانی که منبع غذایی گونه های دیگر بودند از دست بروند و این چرخه همچنان ادامه یابد و در نهایت آن اکوسیستم را به همراه گونه های آن از دست بدهیم.

ارواحی درباره اینکه وقتی تالابی خشک می شود و پرندگان از آن منطقه به منطقه دیگری می روند چه تاثیری برروی اکوسیستم منطقه اول دارد؟ گفت: قطعا اختلال ایجاد می شود، مثلا در نظر بگیرید تالاب پریشان نزدیک ۲۰ سال است که خشک شده بنابراین عملا دیگر حضور پرندگان مهاجر را در آن پهنه ای که قبلا آبدار بوده و الان خشک شده، نداریم، یا تالاب گاوخونی که برای سال های طولانی است که خیلی کم آب است دیگر آن شرایط میزبانی گذشته را ندارد، البته پرندگان پهنه های آبی جایگزین را برای خود پیدا می کنند مثلا پرندگانی که به تالاب پریشان در استان فارس می رفتند حالا به سایر پهنه های آبی در استان می روند اما قطعا این تغییر در چرخه حیات اکوسیستم تالاب پریشان تاثیر خواهد گذاشت.

وی در پاسخ به اینکه این روند چه پیامدهایی به همراه خواهد داشت افزود: اینکه چه پیامدهایی می تواند داشته باشد پیش بینی و شناخت آن در کوتاه مدت کار سختی است اما به مرور زمان ممکن است آثاری را ببینیم که مثلا در منطقه گونه ای گیاهی یا جانوری به شدت افزایش یافته، یا شاهد طغیان آفت ها باشیم، برای همین تحلیل آن در کوتاه مدت دشوار است اما قطعا پیامدهای ناخوشایندی خواهد داشت.

وی تصریح کرد: پرندگان مهاجر زیستگاه ها یا پهنه های آبی را انتخاب می کنند که شرایط توپوگرافی مناسبی از لحاظ پوشش گیاهی غنی، منبع غذایی مناسب، شرایط مناسبی برای جوجه آوری و زادآوری داشته باشند، در واقع پرندگان مهاجر در انتخاب زیستگاه این فاکتورها را در نظر می گیرند که در این میان تالاب ها یکی از مهمترین اکوسیستم هایی هستند که این قابلیت ها را دارند بنابراین از دست رفتن این حوضه های آبی برابر با سرگردانی و کاهش جمعیت پرندگان مهاجر است.

تالاب پریشان نزدیک ۲۰ سال است که خشک شده بنابراین عملا دیگر حضور پرندگان مهاجر را در آن پهنه ای که قبلا آبدار بوده و الان خشک شده، نداریم، یا تالاب گاوخونی که برای سال های طولانی است که خیلی کم آب است دیگر آن شرایط میزبانی گذشته را ندارد.

متخصص مدیریت زیست‌بوم‌های تالابی در ادامه به مشکلات دیگری که از کم آبی برای تالاب ها پیش می آید و دامن پرندگان را می گیرد اشاره کرد و گفت: همچنین همزمانی دو اتفاق یکی اینکه وقتی منابع آبی تالاب کم می شود و از طرف دیگر ورود منابع آلاینده به تالاب افزایش می یابد، موجب کاهش کارکرد خودپالایی تالاب می شود، در نهایت مواد سمی وارد شده افزایش می یابد، که این مساله می تواند تهدیدی برای حیات پرندگان باشد، مساله ای که یکی دو سال پیش در میانکاله با آن روبرو شدیم و تعداد زیادی پرنده را از دست دادیم، همچنین تالاب انزلی هم به شدت تحت تاثیر آلاینده ها قرار دارد که می تواند پرندگانی که از این کریدورها وارد کشور می شوند را تحت تاثیر قرار دهد.

ادامه مطلب
تبلیغات
برای افزودن دیدگاه کلیک کنید

یک پاسخ بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسلایدر

همایش ملی «تغییر اقلیم»؛ یافتن راهکارهای مدیریت پایدار

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: غلامرضا صالحی جوزانی، معاون پژوهشی و فناوری سازمان تات، از برگزاری همایش ملی «تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی» خبر داد.

به گزارش داوان نیوز، صالحی جوزانی با اشاره به چالش‌های جدی ناشی از تغییرات اقلیمی، اظهار داشت: در شرایط حاضر، تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذاری است که افکار جامعه علمی و اجرایی را به خود معطوف کرده است. شاهد کاهش قابل توجه بارش‌ها، افزایش دما، کم‌رنگ شدن بارش برف، کاهش روزهای آسمان آبی، خشکی و شور شدن زمین‌ها و خشکیدن چشمه‌ها هستیم.

وی با تأکید بر پیوند امنیت غذایی و امنیت ملی با تولید محصولات کشاورزی، خاطرنشان کرد: این تغییرات اگرچه پیچیده به نظر می‌رسند، اما غیرقابل مدیریت نیستند. نمونه موفق جهانی در این حوزه، جمهوری خلق چین است که توانسته بخش وسیعی از یکی از بیابان‌های خود را به جنگل و مزارع محصول تبدیل کند.

معاون پژوهش و فناوری سازمان تات تصریح کرد: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان متولی و مرجع علمی بخش کشاورزی و منابع طبیعی، با درک عمیق اهمیت این چالش، همایش ملی تغییر اقلیم را برگزار خواهد کرد.

به گفته صالحی جوزانی، این همایش دو فرصت مهم برای جامعه پژوهشی و محققان کشور فراهم می‌آورد:
1. ارائه سخنرانی و ارائه آخرین دستاوردهای پژوهشی کشور در حوزه تغییر اقلیم و مدیریت پایدار.
2. برگزاری رویداد «ایده‌های برتر» با هدف شناسایی و شکوفایی نوآوری‌ها.

وی از تمامی پژوهشگران، اساتید دانشگاه‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان، دانشجویان و حتی کشاورزان پیشرو دعوت کرد تا ایده‌های نوآورانه خود را در زمینه‌های مدیریت و فناوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی ارسال نمایند.

معاون پژوهش و فناوری سازمان تات در توضیح این ایده‌ها گفت: این ایده‌ها می‌توانند در قالب اختراعات جدید محققین، ایده‌های بکر و تست نشده، یا حتی تولیدات علمی، فرهنگی، اجتماعی و هنری با محوریت مدیریت تغییر اقلیم باشند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این همایش ملی با هدف یافتن راهکارهای بومی و نوآورانه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی پایدار برگزار می‌شود.

بر اساس این گزارش و بر پایه اطلاعیه سازمان تات، مهلت نهایی ارسال مقالات کامل، ۲۵ آبان‌ماه بوده و این همایش در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ برگزار می‌گردد.

ادامه مطلب

اسلایدر

طرح دیمزارها؛ پایان فاز اول و آغاز جهشی نوین

اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی می‌شود و این طرح هم‌اکنون وارد فاز دوم پنج‌ساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: اجرای موفقیت‌آمیز «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، نه تنها نقش بی‌بدیلی در افزایش ۳۶ درصدی عملکرد محصولات دیم و تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کرده، بلکه با ورود به فاز دوم، افق‌های تازه‌ای از کشاورزی پایدار را در ۵.۳ میلیون هکتار از اراضی کشور ترسیم می‌کند.

به گزارش محسن شکربیگی، خبرنگار داوان نیوز؛ طرح «جهش تولید در دیمزارها» به عنوان یک برنامه ملی و بخشی از جهش تولید در بخش کشاورزی، با هدف افزایش پایداری و بهره‌وری در زمین‌های دیم، پس از پایان برنامه پنج‌ساله اول خود، به مرحله دوم اجرا وارد شده است. این گزارش به بررسی چگونگی اجرا و دستاوردهای این طرح در استان‌های مختلف می‌پردازد.

چشم‌انداز ملی و اجرای استانی

این طرح با پوشش میلیون‌ها هکتار از اراضی دیم کشور، در استان‌های متعددی به اجرا درآمده است. بر اساس گزارش‌های رسمی، این طرح در فاز اول خود با استقبال و موفقیت چشمگیری در بسیاری از استان‌ها روبرو شده است.

نمونه‌ای از اجرای استانی طرح:

استان اردبیل: این استان با تحت پوشش بردن ۴۳۲ هزار هکتار از اراضی دیم، به عنوان استان برتر کشوری در دو سال متوالی شناخته شده است. گزارش‌ها حاکی از افزایش ۷۰ درصدی تولید در طول چهار سال اجرای طرح است.
استان آذربایجان شرقی: طرح در ۶۹۰ هزار هکتار از اراضی این استان در حال اجراست. برگزاری بیش از ۲۳۴۵ دوره آموزشی-ترویجی و توسعه مکانیزاسیون از مهمترین اقدامات همراه طرح بوده است.
استان لرستان: سطح زیر پوشش طرح در این استان از ۲۷۰ هزار هکتار به ۴۲۰ هزار هکتار افزایش یافته که نشان از توسعه کمی و کیفی برنامه دارد.
استان آذربایجان غربی: این استان نیز با ۴۱۰ هزار هکتار اراضی زیر پوشش، از جمله مناطق پیشرو در اجرای کامل زیرپروژه‌های مختلف طرح است.
استان فارس: طرح در ۱۷ شهرستان این استان و در مساحتی بالغ بر ۲۷۰ هزار هکتار در حال اجراست و تسهیلات کم‌بهره به کشاورزان اختصاص یافته است.
استان مازندران: اگرچه استان مازندران به کشت برنج و باغات معروف است، اما اجرای این طرح در ۶۰ هزار هکتار از اراضی دیم کوهپایه‌ای این استان، با هدف توسعه کشت گیاهان دارویی، غلات و دانه‌های روغنی در دستور کار قرار دارد.

دستاوردها و پیامدهای کلان طرح

اجرای این طرح در سطح ملی منجر به نتایج مثبت و ملموسی شده است:

افزایش بهره‌وری و عملکرد: بر اساس آمارها، این طرح موجب رشد ۳۶ درصدی عملکرد در واحد سطح در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن شده است. در سال سوم اجرا، یک و نیم میلیون تن به بهره‌وری محصولات دیم اضافه شد.
تغییر الگوی کشت و تنوع‌بخشی: علاوه بر غلات اصلی مانند گندم و جو، کشت گیاهانی مانند حبوبات (نخود و عدس)، گیاهان علوفه‌ای، دانه‌های روغنی و گیاهان دارویی به منظور غنی‌سازی خاک و درآمدزایی بیشتر برای کشاورزان ترویج شده است.
مدیریت پایدار منابع آب و خاک: ترویج روش‌های نوینی مانند کشت مستقیم (No-Till) و کاشت روی خطوط تراز، نقش بسزایی در حفظ رطوبت خاک، جلوگیری از فرسایش و ارتقای سلامت اراضی داشته است.
پشتیبانی مالی و فنی: پرداخت تسهیلات کم‌بهره (۴ درصد) برای خرید نهاده‌ها و ماشین‌آلات، برگزاری دوره‌های آموزشی گسترده و توسعه بیمه محصولات دیم، از جمله حمایت‌های کلیدی برای کشاورزان بوده است.

چالش‌های پیش رو

با وجود موفقیت‌ها، این طرح با چالش‌هایی نیز مواجه است:
تغییرات اقلیمی و خشکسالی: استان‌هایی مانند آذربایجان شرقی با کاهش ۵۱ درصدی بارش‌ها مواجه بوده‌اند که ادامه کار را با دشواری روبرو می‌کند.
مسائل قیمت‌گذاری و بیمه: برخی کشاورزان از پایین بودن قیمت تضمینی دولت برای محصولاتی مانند جو و عدس و نیز تأخیر در پرداخت خسارات بیمه گلایه دارند.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، اجرای «طرح جهش تولید در دیمزارها» در پایان برنامه پنج‌ساله اول، به طور کلی مثبت ارزیابی می‌شود و این طرح هم‌اکنون وارد فاز دوم پنج‌ساله خود با تأکید بر تولید پایدار شده است. هدفگذاری جدید، افزایش سطح زیر پوشش از ۴.۵ میلیون هکتار به ۵.۳ میلیون هکتار است تا سهم این طرح در تأمین امنیت غذایی کشور بیش از پیش تثبیت شود.

ادامه مطلب

اسلایدر

تخفیف و سازگاری؛ تدابیر سازمانی برای مدیریت تغییر اقلیم

منتشر شده

در

پایگاه خبری داوان نیوز: تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگترین چالش‌های زیست‌محیطی قرن حاضر، تأثیرات عمیقی بر بخش کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی داشته است. این پدیده با نمود افزایش دما و کاهش بارش، امنیت غذایی و معیشت خانوارهای روستایی را با مخاطره مواجه ساخته است.

ناظم رامتین؛ خبرنگار داوان نیوز: این مقاله با بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی در ایران، به تبیین اهمیت مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی پرداخته و راهبردهای سازگاری و کاهش اثرات این پدیده را ارائه می‌نماید. همچنین، برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان نهاد متولی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.

بخش کشاورزی در ایران با سهم ۱۸ درصدی در تولید ناخالص داخلی، بیش از ۲۰ درصد اشتغال و ۸۵ درصد عرضه مواد غذایی، نقش حیاتی در اقتصاد و امنیت غذایی کشور ایفا می‌کند. با این حال، ایران در منطقه‌ای خشک و نیمه‌خشک واقع شده و پیش‌بینی‌ها حاکی از افزایش ۲ تا ۳.۵ درجه‌سانتی‌گراد دمای هوا و کاهش بارش در دهه‌های آینده است. این تغییرات اقلیمی، پایداری تولیدات کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته و لزوم حرکت به سمت مدیریت پایدار را بیش از پیش ضروری ساخته است. همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در آذر ۱۴۰۴، فرصتی برای بررسی علمی این چالش و ارائه راهکارهای عملی است.

تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی و منابع طبیعی

تأثیر بر منابع آبی
افزایش دما منجر به افزایش سطح تبخیر و تعرق سالانه و کاهش منابع آبی قابل دسترس شده است. بهره‌وری پایین آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی، این آسیب‌پذیری را تشدید کرده است.

تأثیر بر تولید و امنیت غذایی
بر اساس پژوهش‌ها، تغییرات اقلیمی می‌تواند بر عملکرد محصول در واحد سطح و مجموع تولید به ویژه در مناطق نیمه‌خشک که ۷۷ درصد محصولات زراعی کشور را تولید می‌کنند، اثر منفی بگذارد. این امر از طریق تأثیر بر میزان تولیدات کشاورزی، بر قیمت، صادرات و واردات این محصولات نیز اثرگذار خواهد بود.

تخریب خاک و کاهش تنوع زیستی
استفاده نامتعادل از منابع خاک و آب و کاربرد بیرویه نهاده‌های شیمیایی، منجر به فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی شده است. این عوامل در کنار تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیکی را با مخاطره مواجه ساخته است.

راهبردهای مدیریت پایدار در برابر تغییرات اقلیمی

مدیریت پایدار زمین (SLM)
مدیریت پایدار زمین به عنوان یک راهبرد کلیدی، شامل استفاده از منابع زمین (خاک، آب، حیوانات و گیاهان) برای تولید کالاها جهت رفع نیازهای انسانی، در حالی که پتانسیل تولید بلندمدت این منابع و عملکردهای زیست محیطی آنها حفظ شود، تعریف می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد روش‌هایی مانند شخم زدن عمود بر جهت شیب، ایجاد بند در بالادست زمین و استفاده از کود حیوانی بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد محصولات کشاورزی داشته‌اند.

مؤلفه‌های کلیدی مدیریت پایدار زمین:
– سیاست‌های حمایتی و نهادی: توسعه مکانیسم‌های انگیزشی برای پذیرش مدیریت اراضی پایدار
– روش‌های کاربری زمین مشارکتی: involvement of local communities
– استفاده یکپارچه از منابع طبیعی: توسط کشاورزان و در مقیاس اکوسیستم

کشاورزی هوشمند به اقلیم
کشاورزی هوشمند به اقلیم شامل مجموعه‌ای از practices است که به کشاورزان در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک می‌کند. این راهبرد شامل انتخاب ارقام مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تناوب زراعی، حرکت به سمت روش‌های مدرن آبیاری و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر است.

مدیریت تلفیقی آفات (IPM)
مدیریت تلفیقی آفات به عنوان یک رویکرد جامع و پایدار، با ترکیب روش‌های زیستی، مکانیکی، زراعی و شیمیایی، سبب کاهش وابستگی به آفتکش‌های شیمیایی و حفظ تعادل بوم‌شناختی می‌شود. از مهمترین مزایای این روش می‌توان به کاهش هزینه‌های تولید، افزایش کیفیت و بازدهی محصولات، امنیت غذایی، کاهش آلودگی منابع طبیعی و حفظ تنوع زیستی اشاره کرد.

برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

راهبردهای تخفیف و سازگاری
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاوری، راهبردهای تخفیف (Mitigation) و سازگاری (Acclimation) را به عنوان دو روش شناخته شده برای کاهش اثرات منفی تغییر اقلیم ترویج می‌دهد:

– راهبردهای تخفیف: کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق فعالیت‌های مدیریتی مختلف از قبیل کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون، افزایش ترسیب کربن، حرکت به سمت کشاورزی ارگانیک
– راهبردهای سازگاری: تنظیم رشد و نمو گیاه به گونه‌ای که کمتر در معرض تغییرات اقلیمی قرار بگیرد از طریق انتخاب رقم مناسب، تغییر تاریخ کاشت، تراکم کاشت، تناوب زراعی و الگوی کشت

توسعه و ترویج فناوری‌های پایدار
این سازمان بر تأمین فناوری‌های کشاورزی و حمایت‌های نهادی از کشاورزان و روستاییان به عنوان عوامل مهم در مدیریت پایدار زمین تأکید دارد. این امر از طریق در اختیار قرار دادن فناوری‌های جدید به کشاورزان و حمایت دولتی و مشارکتی محقق می‌شود.

تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان
تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان از طریق برنامه‌های آموزشی ترویجی برای افزایش عملکرد در واحد سطح، تعیین قیمت تضمینی متناسب با هزینه‌های تولید هر محصول، و حمایت‌های اعتباری، بیمه‌ای و نهادی با مشارکت کشاورزان از دیگر برنامه‌های این سازمان است.

ترویج کشت گونه‌های مقاوم
سازمان، کشت و توسعه گونه‌های مقاوم به خشکی و شوری را به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامه‌های خود دنبال می‌کند. از جمله این گونه‌ها می‌توان به درختان بنه، بادام کوهی، گز، ارس و کهور اشاره کرد که هر کدام دارای ویژگی‌های منحصر به فرد مقاومتی در برابر شرایط سخت محیطی هستند.

جدول ۱: گونه‌های درختی مقاوم و ویژگی‌های آنها

توسعه نظام‌های بهره‌وری آب
با توجه به پایین بودن بهره‌وری آب در بخش کشاورزی ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی, این سازمان بر توسعه و ترویج روش‌های مدرن آبیاری و کشت محصولات کم‌آب‌بر مانند زعفران، پسته، گیاهان دارویی و موسیر تأکید دارد.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، تغییرات اقلیمی به عنوان یک چالش جدی، پایداری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ایران را با تهدید مواجه ساخته است. با این حال، با اتخاذ راهبردهای مناسب مدیریت پایدار می‌توان این تهدید را به فرصتی برای تحول در نظام کشاورزی تبدیل کرد. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با محور قرار دادن مدیریت پایدار زمین، کشاورزی هوشمند به اقلیم، توسعه فناوری‌های پایدار و تقویت بنیه اقتصادی کشاورزان، برنامه‌ریزی جامعی برای مقابله با اثرات تغییرات اقلیمی تدوین کرده است.

همایش ملی “تغییر اقلیم؛ مدیریت پایدار کشاورزی و منابع طبیعی” در آذر ۱۴۰۴، فرصت ارزشمدی برای تبادل دانش بومی و علمی، معرفی راهکارهای عملی و تقویت همکاری‌های بین‌بخشی در این زمینه است. موفقیت این راهبردها مستلزم مشارکت فعال کشاورزان، حمایت نهادی پایدار و عزم ملی برای حرکت به سمت کشاورزی پایدار است تا از این طریق، هم امنیت غذایی نسل حاضر تأمین شود و هم منابع برای نسل‌های آینده حفظ گردد.

منابع گزارش
1. بر اساس پژوهش‌های منتشر شده در نشریات علمی داخلی (۱۳۹۱)
2. مطالعات مؤسسه تحقیقات خاک و آب (۱۳۹۳)
3. پژوهش‌های بین‌المللی در زمینه مدیریت پایدار زمین
4. گزارش‌های هیئت بین‌الدولی تغییر اقلیم (IPCC)
5. مطالعات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

ادامه مطلب
تبلیغات

پرطرفدار

کلیه حقوق این پایگاه خبری متعلق به داوان‌نیوز است.